به گزارش خبرگزاری هنر ایران، دومین جلسه انجمن شعر آیینی با حضور علی انسانی، یوسفعلی میرشکاک، حبیبی کسبی، کمال شفیعی، علی محقق و جمعی از شاعران شعارهای آیینی در سالن مرکز آفرینش های ادبی برگزار شد.

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، در ابتدای این جلسه میرشکاک کتاب شاهدنامه الهامی شیرازی که به گفته وی یکی از مهمترین منظومه های شعر آیینی کشور است را با خواندن قطعاتی از ابیات آن و نقد و بررسی آنها شروع کرد. میرشکاک با بیان اینکه باقی ماندن دو بیت ارزشمند از یک شاعر به مراتب بهتر از بودن صد هزار بیت بی ارزش است، گفت: الهامی شیرازی 30 هزار بیت در مجموعه شعر خود سروده است که بعدها 13 هزار بیت آن را خود حذف کرده است. این شاعر از زحمت هفت ساله ای که برای سرایش کتابش کشیده بود، سه سال آن را در واقع حذف کرده که این می تواند به ویژه برای جماعت شعرای آیینی الگو باشد. این شاعر آیینی کشورمان با ذکر این مطلب که در شعر آیینی نمی توان مانند شعر اسطوره ای به ساحت حماسه رفت، افزود: اسطوره از ساحت دین به معنای شریعت کلمه بیرون رفته و با افسانه آمیخته شده است. فردوسی می تواند آنچنان از اساطیر شعر بگوید و مانعی هم در این راه نمی بیند اما درباره کربلا و وقایع دینی ما نمی توانیم آن گونه عمل کنیم. نسبت اسطوره ای میان ائمه و روزگاران باستان و فراتاریخ زیاد است و اشعاری که به این شیوه سروده شده اند، اگر به چاپ برسند تشیع را وارد ساحت اسطوره ها خواهند کرد. وی با بیان اینکه علی انسانی نمونه یک شاعر آیینی کامل است، گفت: شاعری یک چیز است و سخنوری چیز دیگر. شاعران در لحظه هایی که از خود بی خود می شوند، شعر می گویند و کمتر پیش می آید در این 200 تا 300 سال اخیر، دانش ادبی و وزن شاعری با هم توام گردند. این شاعر پیشکسوت با خواندن چند بیت از مجموعه شعر الهامی شیرازی، اضافه کرد: این شاعر اطلاعات زیادی از احادیث داشته است و با اهل عرفان نیز در ارتباط بوده است. من احساس می کنم وی مورد عنایت اهل بیت علیهم السلام قرار داشته است. میرشکاک در مورد شاعران شعرهای آیینی توصیه کرد: شاعران آیینی، یا افراد خاصی هستند و یا باید قدم در راه خاص بودن بگذارند. این گونه معانی و مضامین بایستی وارد شعر آیینی معاصر و نوحه ها شوند تا فقط در وجه عاطفی نمانند. تلاش شود تا معانی وارد اشعار شوند مثلا اگر شاعری امام حسین (ع) را وجه الله بنامد (که البته این می تواند شامل دیگر ائمه نیز شود) و در شعر آیینی چهره خدا از او یاد شود، مانعی ندارد. می توان اندک اندک این معانی و عوالم را در شعر آیینی مطرح کرد. علی انسانی شاعر آیینی پیشکسوت مان که در این جلسه حضور داشت در سخنانی کوتاه درباره مجموعه شعر الهامی شیرازی که در این نشست مورد نقد و بررسی قرار گرفت، گفت: در رابطه با منظومه های عاشورایی یا اثری کار نشده و یا اگر بوده دارای اشعار ضعیفی است. انسانی افزود: کتاب شعر کهنه ای (مجموعه الهامی شیرازی) با مضامین آیینی به دست من رسید که من با خواندن آن جای خالیش را در آرشیو ادبیات مذهبی کم دیدم و این به خواست خدا بود که به ما شناسانده شود. من در این مجموعه شعر به دنبال اشکالاتی می گشتم اما به جز یک مورد، چیز دیگری ندیدم. یادآور می شود در ادامه این نشست شاعران جوان، شعرهای آیینی خود را در حضور یوسفعلی میرشکاک و علی انسانی قرائت کردند و اشعار آنان توسط این اساتید مورد نقد و بررسی قرار گرفت.

پایان پیام/