به گزارش خبرنگار خبرگزاری هنر ایران، گاهی می شود سینما را با زاویه دوربین دیگری دید و آن زاویه دوربین موسیقی است. از صد ها فیلم می شود نام برد که به دلیل موسیقی شان شناخته تر شده اند و به حافظه مخاطب ماندگاری داده اند.امروز 11 خرداد سالروز درگذشتن آندره آرزومانیان نوازنده پیانو و آهنگساز موسیقی فیلم است. به این بهانه مروری بر موسیقی سینمای آرزومانیان خواهیم داشت.
از کرخه تا راین
"فیلم از کرخه تا راین" به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا در مورد سرنوشت قربانیان بمب‌های شیمیایی جنگ ایران و عراق است.فیلم در سال 1371 ساخته شد .علی دهکردی با اولین بازی اش جای محکمی را در سینما به دست آورد همه منتقدان درباره فیلم نظر مثبت خود را اعلام کردند.روایت احساسی فیلم برشی از زندگی قربانیان بعد از جنگ بود که به راحتی نمی توان از ایشان گذشت .اما هنوز چند روزی از اکران فیلم نگذشته بود که موسیقی فیلم ساخته مجید انتظامی به حرف های روزمره مردم تبدیل شد.تاثیرگذاری ملودی موسیقی متن همطراز با کارگردانی پیش رفته بود آنقدر که خیلی ها برای زنگ تلفن همراهشان هنوز که هنوز است این ملودی را انتخاب می کنند.نوازندگی پیانوی این موسیقی بر عهده اندره آرزومانیان بوده است.
کافی است پسربچه ای را تصور کنید که پلاک دستش گرفته و کنار ریل قطار بازی اش به آینده فکر می کند .آنوقت صدای پیانوی آرزومانیان را به آسانی خواهید شنید.
بوی پیراهن یوسف
سال 1374 ابراهیم حاتمی کیا "بوی پیراهن یوسف "را ساخت . دایی غفور راننده تاکسی فرودگاه، با وجود همه مدارکی که ثابت می کند پسرش یوسف در جنگ شهید شده، هنوز فکر می کند که او زنده است و حتی حرف دامادش اصغر را که همرزم یوسف بوده قبول نمی کند. او با این که پلاک یوسف را هم در شکم یک کوسه یافته اند، همیشه منتظر است پسرش بازگردد. دایی غفور در فرودگاه با دختر جوانی به نام شیرین آشنا می شود که برای یافتن برادرش خسرو که در جنگ گم شده از اروپا به ایران آمده است. یکی از آزادگان که در زندان با خسرو، برادر شیرین بوده و به ایران بازگشته، با شیرین تماس می گیرد و می خواهد اطلاعاتی بدهد. شیرین و دایی غفور به دیدن او می روند و آزاده به آنها می گوید که خسرو سالم است و به زودی بازمی گردد. اما پنهانی به دایی غفور می گوید که نتوانسته حقیقت را به شیرین بگوید، زیرا خسرو در جریان یک اعتصاب در اردوگاه اعدام شده است. اصغر، داماد دایی غفور که معالجه اش را در آلمان ناتمام گذاشته و برگشته، مانند دایی غفور فکر می کند یوسف زنده است. به همین دلیل به مرز قصرشیرین ـ محل ورود اسرا ـ می رود. شیرین در تدارک استقبال از خسرو است که از حقیقت آگاه می شود. او به دایی غفور اعتراض می کند که می خواسته او را هم مانند خودش، اسیر توهم بازگشت عزیزش کند. شبی که شیرین قصد رفتن به پاریس را دارد، اصغر تلفنی به دایی غفور خبر می دهد که اطلاعاتی از خسرو به دست آمده و او به زودی به ایران بازمی گردد. دایی غفور و شیرین شبانه به سمت قصر شیرین حرکت می کنند. صبح روز بعد، هنگامی که شیرین در میان آزادگان به دنبال خسرو می گردد، ناباورانه یوسف را می بیند و مژده بازگشت عزیز دایی غفور را به او می دهد.
آهنگ متن این فیلم نیز از آثار فاخر موسیقی ایرانی است که توسط مجید انتظامی ساخته شده .موسیقی فیلم هر زمان که دایی غفور باید غم گین باشد مخاطب را همراهی می کند و این همراهی مدیون پیانوی آندره آرزومانیان است.
من ترانه ۱۵ سال دارم
فیلمی با موضوعی اجتماعی از رسول صدر عاملی است.این فیلم تولید سال ۱۳۸۰ و برنده سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی و فیلمنامه و بهترین بازیگر نقش اول زن ترانه علیدوستی از بیستمین جشنواره فیلم فجر است.
ترانه دختر نوجوانی است که مادرش را در کودکی از دست داده و پدرش به دلایلی در زندان به سر می‌برد. ترانه به زندگی عادی اش ادامه می‌دهد تا این که پسر پولداری به او پیشنهاد ازدواج می‌دهد. ترانه قبول می‌کند و ازدواج سر می‌گیرد ولی بعد از مدت کوتاهی پسر ترانه را رها کرده و به خارج از کشور می‌رود. این در حالی است که ترانه از آن پسر حامله‌است و چون فقط بین آنها صیغه‌ای قرائت شده و اسم ترانه در شناسنامه پسر نیست او نمی‌تواند ثابت کند این بچه در شکمش را از آن پسر دارد. در حالی که همه به او تهمت می‌زنند ترانه تلاش دیوانه واری را برای اعاده حیثیت از خود و بچه اش آغاز می‌کند. دقیقا همزمان با این تلاش ها موسیقی فیلم توجه عمده ی خود را از مخاطب می گیرد.این موسیقی ساخته مجید انتظامی است که پیانوی کار را آندره آرزومانیان نواخته است.
آندره آرزومانیان متولد 1333 است .فعالیت هنری خود را از سال 1356 در تهران اغار کرد در فیلم های فراوانی مانند آخرین پرواز ، زن امروزو سمفونی ایثار اثر مجید انتظامی پیانو نواخته است.او در سن 56 سالگی در تهران بر اثر سرطان استخوان در 11 خرداد ماه است.
نامش محترم و یادش گرامی
مارال دوستی