سرویس مد و لباس هنرآنلاین، پدرام درخشانی سرپرست گروه ˝آویژه˝ گفت: در اغلب موارد فرم بودن لباس ها فضا را بیشتر رسمی می‌کند و این برای ارتباط صمیمی با مخاطب مناسب نیست. هر گروه موسیقی باید متناسب با نوع فضا و کاراکترهای موجود در آن به انتخاب لباس بپردازد. دیدن یک موسیقی با لباس متضاد در اغلب موارد چندان خوشایند نیست در واقع دیدن یک نوازنده سه تار با یک تی شرت حسی از تضاد را به مخاطب تلقین می کند همانطور که ممکن است این اتفاق در صورت پوشیدن لباس سنتی گروه موسیقی ارکستر رخ دهد.
سهیلا پورگرامی سرپرست و خواننده گروه آوای مهربانی گفت: معتقدم گروه‌های موسیقی قشری تاثیرگذار بر روی پوشش جوانان هستند و قطعا بخشی از هزینه‌هایی که در راستای فرهنگسازی پوشاک جامعه می‌شود را می‌توان از طریق این قشر سامان داد. متحد الشکل بودن لباس ها کار بسیار زیبایی است اما قطعا این کار باید بر اساس روند کار موسیقی و نوع فضای آن باشد. مثلا سال پیش در ازبکستان برای گروه آوای مهربانی توانستیم به وسیله لباس ها جذابیت خوبی ایجاد کنیم.
پری ملکی، سرپرست گروه موسیقی خنیا گفت: لباس سنتی در موسیقی ما یکی از عوامل ایجاد جذابیت برای مخاطبان خارج از کشور است چرا که این مولفه بیانگر فرهنگ و ریشه‌های اعتقادی کشور ما محسوب می‌شود. استفاده از موتیف ها یا نقش و نگاره های اصیل در لباس موسیقی باعث می شود که مخاطب احساس و تاثیر عمیقتری از اجرای کار دریافت کند.
فریبرز قربانزاده رئیس انجمن طراحان صحنه و لباس خانه تئاتر ایران گفت: هنرمندان موسیقی بیشتر از تمامی عرصه‌های هنری دیگر می‌توانند در بخش الگو سازی لباس موثر باشند چرا که مردم بلافاصله از این افراد الگو می‌گیرند. طی 20 سال اخیر بر خلاف لباس یونیفرمی که در بخش موسیقی کلاسیک همچنان جایگاه خود را دارد سایر حوزه ها، لباس را با خلاقیت و تغییراتی مواجه کردند که سبب تاثیرگذاری بیشتر بر مخاطب شد.
همچنین رویا مظفری مدرس دانشگاه تهران جنوب گفت: هر نوع موسیقی بر اساس نوع و ژانر خود نوعی لباس را می‌طلبد. مثلا در ارکستر نمی‌توان از پوشاک سنتی استفاده کرد. بحث خلاقیت در مقوله لباس بسیار مهم است اما مساله اینجاست که هر لباسی با توجه به فضا و شرایط ذهنی آن تعریف می شود لذا اینکه برای گروه ارکستری که قرار است کلاسیک بنوازد لباس سنتی تعریف کنیم خلاقیت نیست بلکه اختلاط حوزه ها محسوب می شود.
انتهای پیام/31