به گزارش هنرآنلاین، جشن هفتصدمین درس‌گفتار شهر کتاب عصر روز سه‌شنبه (15 اسفندماه) برگزار شد. در این مراسم که کوروش کمالی سروستانی - مدیر دانشنامه فارس و مرکز سعدی‌شناسی - اجرای آن را بر عهده داشت، مهدی فیروزان - مدیر شهر کتاب - با اشاره به برگزاری 700 درس‌گفتار در این مرکز، گفت: برگزاری 700 جلسه در هفت سال آمار درستی نیست. اگر کارگاه‌های آموزشی را هم به این آمار بیافزاییم، تا 1000 جلسه هم در شهر کتاب برگزار شده است، اما این جلسه‌ها به همت علاقه‌مندان و افتخاران فرهنگ ایران برگزار شده است.
او با اشاره به اهمیت علوم انسانی در توسعه گفت: علوم انسانی شاخص توسعه است و شهر کتاب در این حوزه متمرکز است و برگزاری این 700 جلسه تأثیر بسزایی در فرهنگ ایران و فارسی‌زبانان خارج از ایران داشته است.
فیروزان افزود: برخی از روزها در این نشست‌ها جوانان تا دم در نشسته و به بحث گوش داده‌اند و این اتفاق، اتفاق دور از تکلفی است.
مدیر مرکز فرهنگی شهر کتاب همچنین عنوان کرد: هیاهو باعث آسیب مسائل فرهنگی شده است و از ماندگاری می‌کاهد. ما اصولا دیگران را به رسمیت نمی‌شناسیم؛ اما یکی از قالب‌هایی که شهر کتاب به آن فکر کرد، تمرین به رسمیت شناختن تفاوت‌های دیگران و گفت‌وگو از طریق نقد قاعده‌مند بود.
او با اشاره به رسیدن به هفتصدمین درس‌گفتار در شهر کتاب گفت: روزگاری می‌گفتند ادامه این روند در شرایط پرتلاطم ایران ممکن نیست؛ اما ما هفت سال این کار را انجام دادیم و من این را یک دستاورد برای ایران می‌دانم.
فیروزان تأکید کرد: علت عقب‌ماندگی دهه‌های اخیر، تشکل نداشتن است. تشکل‌ها بر همه چیز اثر می‌گذارند و بر توسعه مؤثرند.
او در پایان به برنامه‌هایی برای ادامه فعالیت شهر کتاب اشاره کرد و گفت: تا پایان امسال 700 جلسه درس‌گفتارهای شهر کتاب بر روی سایت به صورت فایل صوتی قرار می‌گیرد و از سال آینده هم با تفاوت یکی دو هفته‌ای همه برنامه‌هایی که در شهر کتاب برگزار می‌شود، فایل صوتی‌اش روی سایت قرار می‌گیرد. همچنین سال آینده 15 فروشگاه شهر کتاب در ایران تأسیس می‌شود و فروشگاه اینترنتی شهر کتاب هم فروردین‌ماه تأسیس می‌شود.
در این مراسم، علی‌اصغر محمدخانی - معاون فرهنگی شهر کتاب - متنی را خواند.
در ادامه هم محمدعلی موحد با اشاره به برگزاری 700 نشست در شهر کتاب گفت: برگزاری 700 نشست مسأله‌ای نیست که محتاج مشاطه باشد. کسی که درصدد برآمده باشد که یک نشست برگزار کند و با مشکلات آن دست و پنجه نرم کرده باشد، می‌فهمد که این خودش هفت‌خوانی است.
او افزود: کار فرهنگی حرکتی کند دارد و نیازمند مداومت است و خوب است که این مشکلات برگزارکنندگان را دلسرد نکرده است.
موحد در ادامه یکی از قصه‌های شمس تبریز را روایت کرد: درویشی در خانه خالی‌ای نیمه شب، سحوری می‌زد. سحوری را در ماه مبارک رمضان در زمان سحر برای بیدار کردن خفتگان می‌زدند و چیزی شبیه دف بود. به او گفتند خانه خالی است، برای که سحوری می‌زنی؟ گفت، من در راه خدا سحوری می‌زنم. این دوستان نیز در شهر کتاب سحوری می‌زنند.
او ادامه داد: شهر کتاب بیش از یک دانشگاه کار کرده است. در دانشگاه کادر آموزشی قیافه‌های معین و درس‌های تکراری دارد. اما در دانشکده‌ای که این‌جا تشکیل شده، حرف‌ها تکراری و ملالت‌آور نیست. هر روز اندیشه و صورت تازه‌ای عرضه می‌شود.
در ادامه این نشست، فتح‌الله مجتبایی با دشوار خواندن برگزاری 700 مجلس درس گفت: هیچ دانشگاهی که در شرایط بسیار بهتر هم به سر می‌برد، این کار را نمی‌تواند بکند. در دانشگاه شغل استادان تکرار مباحث است، اما شما در این‌جا در هر مجلسی یک آدم متخصص نو می‌بینید. این‌جا کسانی می‌آیند که تازه‌نفس و سرشار از شوق هستند. این‌جور فعالیت‌ها مکمل دانشگاه است. از دانشگاه دانشمند بیرون نمی‌آید. دانشگاه فقط نقشه‌ای به آدم می‌دهد و باید این نقشه را به عمل نزدیک کرد.
مجتبایی همچنین عنوان کرد: گاهی در شرایطی که در آن زندگی می‌کنیم، دلسردی و یأس به آدم دست می‌دهد، اما وقتی چنین جلسات و چهره‌های شوق‌ناک به فهمی را می‌بینم، نشاط و نیرو می‌گیرم.
در ادامه علی موسوی گرمارودی هم متنی را خواند که در آن بیش از همه از علی‌اصغر محمدخانی برای برگزاری جلسات درس در شهر کتاب سپاس‌گزاری کرده بود و در آن آمده بود: در کشور ما برای کسی که بخواهد بدون وابستگی به دولت چنین کاری را پیش ببرد، توفیق فرهنگی بزرگی است. در کشور ما عده‌ای اگر تیغی را بر سر نزنند، تاجی را نمی‌فرستند.
همچنین هوشنگ مرادی کرمانی درباره برگزاری جلسه‌ها در شهر کتاب گفت: نکته مثبت این جلسات این است که در این موقعیت زمانه آقای محمدخانی توانست آدم‌هایی را که حتا دو نفرشان مثل هم فکر نمی‌کنند، دور هم جمع کند و تاریخ هنر و فلسفه و ادبیات ایجاد کند.
مصطفی مستور هم با اشاره به شگفت‌زدگی در مقابل رسیدن تعداد جلسات شهر کتاب به 700 جلسه گفت: ما همه احساسی خوب، خوشایند و شگفت‌زدگی از برگزاری 700 جلسه داریم. شاید به این دلیل است که کمی با نفس تداوم غریبه‌ایم. اما مجله‌ای مثل نیویورکر 90 سال است که از تأسیسش می‌گذرد، ولی برای ما این ادامه کمی غریب است. این حس که باید همه چیز ناتمام بماند و این‌که همیشه ملاحظاتی هست که نباید کارها ادامه پیدا کند، باید ریشه‌یابی شود.
او تأکید کرد: من بنا بر تمایل شخصی‌ام، روزنامه کیهان نمی‌خوانم، اما خوشحال‌ام که روزنامه کیهان هنوز پابرجاست، زیرا استمرارش حفظ هویت ماست.
در ادامه این مراسم، رضا امیرخانی در سخنانی گفت: این روزها مرسوم شده که درباره نظر مردم مثل شاعر مردمی، نویسنده مردمی و ورزشکار مردمی نظرسنجی می‌کنیم. اما خود مردم برای انتخاب شاعر مورد علاقه‌شان سازوکارهایی دارند و عرصه فرهنگ، عرصه رتبه‌بندی به این شکل نیست. هر کسی شعری را می‌پسندند.
او ادامه داد: به نظر من فارغ از مصادیق، باید از مردم بپرسیم که انصب افراد برای یک منصب فرهنگی کیست؛ وگرنه در دیگر حوزه‌ها مردم خودشان منتخب‌شان را پیدا می‌کنند.
امیرخانی همچنین عنوان کرد: من می‌گویم انصب افراد کسی است که پیش از گرفتن مسؤولیت دست کم در هفت جلسه فرهنگی شرکت کرده باشد؛ نمی‌گویم که باید 700 جلسه فرهنگی برگزار کرده باشد.
در ادامه این مراسم، نجمه شبیری، مجدالدین کیوانی و حسن بلخاری به بیان سخنانی پرداختند.
انتهای پیام/