سرویس سینما و تلویزیون هنرآنلاین، علیرضا داوودنژاد امسال با فیلم سینمایی ˝کلاس هنرپیشگی˝ به عنوان جدیدترین اثر سینمایی خود در سی‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر حضور دارد. او با این فیلم به سراغ تقابل اعضاء یک خانواده به دلیل مسائل خانوادگی می‌رود. این فیلم پس از نمایش برای اهالی رسانه در برج میلاد واکنش‌های متفاوتی را از سوی نمایندگان رسانه‌ها و منتقدان برانگیخت. به همین بهانه با این فیلمساز پیشکسوت سینمای ایران به گفتوگو نشستیم.
- به نظر خودتان در فیلم "کلاس هنرپیشگی "مسئله جدیدی را طرح کرده‌اید؟
در بخش‌های روایت، ساختار و فضا این مسائل جدید قابل به بازخوانی است.
- فیلم قبلی شما "مرهم "یک فیلم اجتماعی اثرگذار درباره جوان‌ها است، در فیلم "کلاس هنرپیشگی" چقدر این رویکرد دوباره پیگیری شده است؟
به هر حال از بچه چهار ساله تا زن هشتاد ساله در این فیلم حضور دارند و دغدغه‌هایشان به تصویر درآمده است، نمی‌توانم صرفا بگویم به دغدغه جوان‌ها پرداخته‌ام، من در این فیلم به دغدغه‌های آدم‌ها در سنین مختلف پرداخته‌ام.
- آیا این دغدغه‌ها شخصی است و یا دغدغه‌هایی عمومی و اجتماعی است؟
این دغدغه‌ها شامل بحث‌های اجتماعی و تاریخی می‌شود ولی دغدغه‌های اجتماعی و تاریخی دغدغه‌های من هم محسوب می‌شود اما به صرف شخصی بودن به آنها نپرداختم.
- در "کلاس هنرپیشگی" به نسل‌های مختلف اجتماع به درستی پرداخته می‌شود؟
مسائل روز جامعه در فیلم "کلاس هنرپیشگی" روایت می‌شود و طبیعی است همه اقشار جامعه با این مسائل درگیر باشند، حال اینکه به درستی پرداخت شده باشد یا توانسته باشد منظور را به تماشاگر به درستی منتقل کند قضاوتی است که باید بیننده انجام دهد.
- معمولا فیلمسازان هم نسل شما در کار فیلمسازی یک رویه ثابت را پیگیری می‌کنند اما در روند کاری شما یک پویایی و حرکت روبه جلو دیده می‌شود چقدر به این مسئله اعتقاد دارید؟
هم مردم و هم سینما را خیلی دوست دارم و به فیلمسازی به عنوان یک شغل نگاه نمی‌کنم بلکه از فیلمسازی لذت می‌برم و بهترین لحظات عمرم در حین فیلمسازی رقم می‌خورد، در ضمن عاشق زندگی هستم، بنابراین نمی‌توانم به یک شیوه مشخص حرکت کنم، زندگی سرشار از مطالب جدید است به همین خاطر فیلمسازی من هم که از زندگی ناشی می‌شود گونه‌های مختلف و جدید را امتحان می‌کند.
- از چه وجوهی از فیلمسازی لذت می‌برید؟
فیلمسازی برایم یک کار کاملا جدی وارزشمندی است و از همه چیزش لذت می‌برم.
- حضور فیلم‌هایتان در جشنواره برایتان چه اهمیت و جایگاهی دارد؟
جشنواره فیلم فجر در یک مدت ده روز درکانون توجهات مردم، سینما دوستان و کارشناسان سینما و هنر قرار می‌گیرد. برای من که با دستگاه‌های عریض و طویل تبلیغاتی ارتباطی ندارم. حضور در جشنواره فیلم فجر یک فرصت خوب و مغتنمی است و برایم مهم است که فیلم دیده و شناخته شود. علاقمندان جدی سینما در طول برگزاری جشنواره فیلم را ببینند و نظراتشان درباره فیلم را ابراز کنند.
- آیا به دلیل مسائل اقتصادی و ارزان تمام شدن هزینه‌های تولید از سوپراستارها در این چند فیلم آخرتان استفاده نکرده‌اید؟
عدم وجود سوپراستارها باعت ارزان تمام شدن فیلم‌هایم نمی‌شود، با سوپراستارها در یک تایم محدود بیست روز فیلم می‌ساختم اما فیلمبرداری "مرهم" در حدود شش ماه طول کشید و این مدت زمان هزینه‌های تولید را افزایش می‌دهد. دوستان فیلمساز یک سوپراستار برای فیلم‌شان می‌آورند و از سایر مسائل تولیدی فیلم به راحتی می‌گذرند، من سه ماه زمان صرف فیلمبرداری و قبل از آن هم در حدود چهار ماه زمان تمرینات و پیش‌تولید فیلم می‌گذارم، در حدود یک سال و نیم زمان صرف ساخت فیلم "کلاس هنرپیشگی" شده است.
- به چه دلیل از این شیوه که هزینه‌های زیادی هم دارد استفاده می‌کنید؟
این شیوه به من کمک می‌کند در فیلمسازی به چشم‌اندازی که علاقه دارم نزدیک بشوم. تصوری که از سینما و فیلمسازی دارم با این ترکیب از بازیگرها همخوانی خوبی دارد و طبیعی است از آن استفاده کنم.
- آیا در فیلمسازی به یک سبک خاص دسترسی پیدا کرده‌اید؟
در زمان ساخت "خانه عنکبوت" و یا "نیاز" هم تلاش کردم شیوه‌های مختلف فیلمسازی را تجربه کنم که سخت و دشواری بود، هیچگاه از روی دست کسی فیلم نساختم و فقط از روی دست خودم فیلمسازی می‌کنم.
- چقدر ساختار فیلم‌هایتان در تمرین‌ها شکل می‌گیرد؟
تمرینات در سبک فیلمسازی من تاثیرات زیادی دارد و بازیگران معمولا بعد از تمرینات طولانی که با آنها انجام می‌دهم خیلی راحت جلوی دوربین بازی می‌کنند.
انتهای پیام/