هومن سیدی؛ کارگردان فیلم "افریقا" در گفت وگو با هنر آنلاین در مورد رویکردهای اجتماعیش گفت: در فیلم تلاش کردم زندگی و عکس‌العمل آدمهای که به اصطلاح زندگی خیابانی دارند را روایت کنم. روایت زندگی این نوع آدمها برایم جذابیت دارد آدمهایی که آینده روشنی برای انها نمی توان متصور بود و سرنوشت مختومی در انتظارآنها است.

بازیگر "یک تکه نان" با اشاره به علایقش درفیلم سازی عنوان کرد: در فیلم سازی تحت تاثیر اتفاقاتی هستم که در جامعه با آن برخورد می کنم. این ایده ها که روزانه با آنها برخورد می کنم بتدریج تبدیل به یک دغدغه می شوند. این اتفاق ممکن است در یک آپارتمان با چند تا آدم باشد و یا در کوچه و خیابان برای تعدادی زیادی آدم اتفاق بیافتد.

بازیگر "پابرهنه در بهشت" در مورد قرابت های "آفریقا" با فیلم های اجتماعی دهه پنجاه گفت: خودم شرایط زمانی آن دوران را درک نکرده ام و نمی دانم در آن دوران مرد م چه رویکرد و ویژگی هایی داشتند. در آن سالها فیلم های خوبی ساخته می شد و مورد استقبال مخاطبان و مردم هم قرار می گرفت. زیرا حرف ودغدغه مردم را مطرح می کرد و تجربه نشان داده این نوع فیلم ها در تاریخ سینما ماندگار می شوند.

سیدی درباره عصیان گری شخصیتهای فیلمش گفت: واکنش شخصیتهای فیلمم تابع شرایط آدمهای این روزهای جامعه است. در دهه هفتاد بتدریج سینمای سر وشکل خودش را به دست آورد و سینماگران بتدریج وضعیت با ثباتی در سینما به وجود آوردند و فیلم های اجتماعی خوبی ساخته شد.

این کارگردان با اشاره به موقعیت بغرنجی که سه شخصیت اصلی فیلم با گروگان گیری شیرین با آن درگیر می شوند افزود: در واقع این سه نفر نمی دانند در چه موقعیت حاد و خطیری قرار گرفته اند و فقط می دانند خلاف قانون کار کرده اند و البته آنها به جبر سعادت این کار را انجام داده اند و نمی شود آنها را از بیرون مورد قضاوت و نقد قرار داد. آدمها در شرایطی قرار می گیرند و واکنش های بروز ‌‎دهند.

انتهای پیام/