حجت امانی خوشنویس و پژوهشگر هنر در گفت وگو با خبرنگار تجسمی‌هنرآنلاین گفت: به دعوت دانشکده هنر دانشگاه کراچی از 10 تا 17 بهمن ماه راهی کراچی پاکستان می‌شوم که هم درباره خوشنویسی ایرانی سخنرانی کنم و در قالب یک کارگاه آموزش شیوه خوشنویسی نوین را آموزش دهم.

وی افزود: همچنین درایام برپایی این کارگاه آموزشی نمایشگاهی از 20 خوشنویسی‌ام به خط تعلیق برپا خواهد بود و درآثاری که دراین نمایشگاه به نمایش خواهم گذاشت مفهوم خاصی را دنبال نخواهم کرد و آثاری را به نمایش خواهم گذاشت که تنها در آنها فرم و فضا سازی مهم است.خط تعلیق یکی از خط‌های رو به فراموشی ایرانی است که باید مانع فراموشی این خط که از نظر زیبایی شناسی بصری دارای اهمیت است ؛ شد.

امانی درباره اهمیت خط تعلیق گفت:خط تعلیق در واقع به عنوان شناسنامه خط ایرانی به شمار می‌رود و از زیبایی بصری خاصی برخوردار است؛ البته این خط کارایی کاربردی و نوشتاری خط نستعلیق را ندارد. اما متاسفانه یک اشتباه تاریخی در فرهنگ ما جا افتاده است که خط نستعلیق از ترکیب نسخ و تعلیق به وجود آمده است.

وی افزود: من در بررسی‌های متعددی که بر روی این خطوط انجام داده‌ام به وضوح این موضوع را دریافته‌ام که خط نستعلیق از ترکیب خط نسخ و تعلیق متولد نشده است . در واقع پس از این که خط نستعلیق به مراحل تکاملی خود نزدیک شد؛ خط تعلیق نسخ شد، یعنی منسوخ شد. اما بسیاری به اشتباه فکر می‌کنند که خط نستعلیق ترکیبی از دو خط نسخ و تعلیق است.

به گفته امانی اگر کمی‌دقیق شویم هیچ ارتباطی میان خط نستعلیق و نسخ وجود ندارد و یکی از ویژگی‌های بارز خط تعلیق این است که برخلاف خط نسخ که در سطح اتفاق می‌افتد، دوایر بسیاری دارد و دوایر آن شکسته هستند و محمد کاظم واله اصفهانی و خواجه نصرالدین گنابادی دو تن از خوشنویسان مهم و معروفی هستند که به خط تعلیق آثار بسیاری از خود به جا گذاشته اند.

وی درباره سایر خوشنویسانی که امروزه به خط تعلیق می‌نویسند گفت:امروزه این خط منسوخ شده است و من جز خودم کسی را سراغ ندارم که به این شیوه بنویسد اما من براساس تحقیقات پیوسته ای که بر روی خوشنویسی کرده‌ام معتقدم که این خط از ارزش‌های بسیار زیادی برخوردار است و نباید اجازه بدهیم که به فراموشی سپرده شود.

امانی ادامه داد: من مجموعه خوبی از خط تعلیق گرد آوردی کرده ام که به همراه مقالات متعددی که درباره این خط نوشته ام قصد دارم که در قالب کتابی منتشرشان کنم؛ اما با توجه به هزیته بالای انتشار کتاب؛ امیدوارم ناشری در این زمینه پیشقدم شود. وی درباره جایگاه خوشنویسی در کشور پاکستان گفت: با این که خوشنویسی در پاکستان از قدمت کهنی برخوردار است اما خوشنویسی در این کشور برخلاف کشور ما پیشرفت چندانی نکرده است و تحولاتی که ما در قرن 13 به واسطه میرزا محمد رضا کلهر پشت سر گذاشته ایم را درک نکرده اند.

انتهای پیام/31/32