به گزارش خبرنگار تجسمی هنرآنلاین؛ مدولیشن آرت "قورباغه ها تنها برای تو ویلن سل می نوازند" با مدوتورهای آنیما احتیاط و مونا نجف زاده 24 آذرماه در گالری آریا اجرا می‌شود. این مدولیشن آرت در دولایه دگردیسی و ویلن سل دردو نوبت ساعت16:30 الی 18 و18:30 الی 20 اجرا می شود. این اجرا به شیوه‌ای است که مخاطبان باید راس ساعت حضور داشته باشد.
آنیما احتیاط درباره این شیوه اجرای هنری گفت:مدولیشن آرت هنری است سیال و در نوسان که به صورت لایه لایه در بستر یکی از هنرها قابل رخداد است و از عملکرد سایر هنرها به صورت فازی بهره می‌گیرد.در این نوع هنر، ساختار روانی و فیزیکی که هنرمند خلق می‌کند، نسبت مکان و فضایی که در آن مخاطبان قرار می‌گیرند و نیز "هویت فردی" شان پیازواره قابل از هم گشوده شدن‌اند.
وی ادامه داد:از منظر تاریخی، مدولیشن‌آرت به دو دستة مدولیشن‌آرت منفعل و مدولیشن‌آرت فعال تقسیم‌بندی می‌شود که برای سهولت، مدولیشن‌آرت فعال را همان مدولیشن‌آرت می‌نامیم.
تفاوت اساسی در مدولیشن‌آرت منفعل و فعال دراین است که درمدولیشن‌آرت منفعل، عملکردهای نوسان و حتا بعضاً لایه‌وارگی را می‌توان یافت، اما اساس شکل‌گیری، فاقد وضعیت فازی، نوسان و لایه‌گرایی است.
مدولیشن‌آرت منفعل خود به دو دسته مدولیشن‌آرت منفعل ذاتی و مدولیشن‌آرت منفعل پیش‌رو تقسیم می‌شود.
مونا نجف زاده نیز در این باره گفت:بهترین نمونه‌های مدولیشن‌آرت منفعل ذاتی، رمان، موسیقی، پرفورمنس آرت، سینما و تئاترهستند؛ چراکه ذات هریک از این هنرها همواره پذیرای لایه‌هایی از هنرهای دیگر بوده است.
به‌عنوان مثال سینمای بونوئل در نوسان دایم بین "رؤیا/ تخیل و واقعیت" است. و یا رمان آزاده خانم رضا براهنی که بین تصویر و متن نوسان دارد.
وی ادامه داد: در مدولیشن‌آرت‌های منفعل پیش‌رو، هر چند ممکن است مرزهای ژانر یک مخدوش شوند، امّا نوع اجرا و فهم به شکل ارایه خوانش افقی باقی می‌ماند. در این میان، البته، پرفورمنس و هپنینگ، از دیگر هنرها به مدولیشن‌آرت فعال نزدیک‌تراند.
در بیانیه‌ای که این هنرمندان برای آثارشان ارائه داده‌اند نیز آمده است: تاریخ نوسان بین هنرها، به سال‌های 1960 بازمی‌گردد. در آن زمان کلاژهای کوبیستی و تکه‌چسبانی‌ها، اجراهای فوتوریست‌ها و به‌ویژه داداییست‌ا، تقسیم‌بندی‌های رایج و پذیرفته‌شده بین نقاشی و پیکرتراشی را به چالش کشیدند.
در واقع هنرمندان وارد عرصه‌ای شدند که از دامنة وسیعی از مصالح زندگی روزمره برای کار و بار هنری خود استفاده کنند؛ درنتیجه، عمیق‌ترین نوسان بین "انحصارگرایی روزمرگی" اتفاق افتاد. این نوسان به شکل باورنکردنی‌ای تعیین‌کننده بود؛ یعنی نوسان بین "فرهنگ بصری توده فرهنگ بصری نخبه".
بیهوده نبود که دونالد جاد در مقاله‌ای با عنوان "اشیای خاص" نوشت که بیش‌تر آن‌چه در هنر امروز خلق می‌شود را دیگر نه می‌توان نقاشی دانست و نه پیکره.
در برخی آثار کارل آندره، مخاطب به راه رفتن روی آثار دعوت می¬شد، و به این ترتیب آثار هنری، بین وجود خود و حضور مخاطب در " شی‌ء هنری حضور مخاطب"، غوطه‌ور می‌شدند.
مدولیشن‌آرت منفعل پیش‌رو، با سست شدن دسته‌بندی‌ها و برچیده شدن حدود حوزه‌های مختلف از اواسط دهه 60 تا اواسط دهه 70، به اوج خود رسید. شکل¬گیری هنرهای جدید (هنر مفهومی، هنر ناچیز، فرآیند، ضد فرم، هنر خاکی، محیط، هنر بدنی، اجرا و ...) در همین دوران بود. هنر، دیگر چهره¬ای متغییر داشت، حرکتی مداوم؛ و اکنون دیگر سبک خاص هنرمند، به چالش کشیده شده بود. وضعیتی که در آن دوران، ناپایدار و شاید هم هراسناک به نظر می‌آمد.
در این دوران، مهم‌ترین نوسان، بین اثر هنری و فرآیند به‌وجود آمدنش در حال شکل‌گیری بود.
نمونه‌هایی از مدولیشن‌آرت‌های منفعل پیش‌رو:
- فیلم‌های اندی وارهول که بین "زمان حقیقی زمان سینمایی" در حال کندکردن روند درک ما از زمان‌اند . -کار و بار هنری جان کیج، همواره میان مرزهای هنرهای تجسمی، موسیقی و ادبیات در نوسان بود. (به‌عنوان مثال، جان کیج (با ادغام دست‌آوردهای فوتوریست‌ها وداداییست‌ها)، با سخن گفتن به همراه صدای ضبط‌شده‌اش، "درس‌گفتارهای هم‌زمانی" ارایه می‌داد که یادآور فعالیت‌های کاباره ولتر بود.)
مدولیشن‌آرت فعال مدولیشن‌آرت فعال، به اجرایی لایه‌لایه اطلاق می‌شود که در بستر یکی از هنرها پی‌ریزی شده و ظهور می‌یابد. ماهیت "مکانی" و "فضایی" ایجاد شده می‌تواند دراین نوع اجراها تعیین‌کننده باشد و برحسب این‌که نوع بستر انتخاب شده "چیست"، مدولیشن‌آرت "هستی"های اجرایی متفاوت به خود می‌گیرد.
مدولیشن‌آرت فعال یک نوع جدید میان رشته‌ای نیست. در مواجهه با مدولیشن‌آرت، با خوانش یک معادلة چندمجهولی روبه‌رو می‌شویم که در سطوح مختلف، هر یک از مجهولات، چیستی و هستی خود را بازمی‌یابند. با در نظر گرفتن "نوسان" ذهن از یک طرف و "سیال" بودن لایه‌ها از طرف دیگر (و در هم لغزیدن‌شان)، هر مجهول در لایه‌های دیگر به‌کلی دارای وجود و ماهیت متفاوتی است.
هر نوع "قرارگرفتن پیش‌آمد" که یک مدولیشن‌آرت نامیده شود، لازم است توانایی خوانش امکانات "غایب ~ حاضر" را فراهم آورد. به قول یوسف حابلار: "تفکر، حرکت از یک لایه به لایة دیگر است (وابینی اثر هنری/ شی‌ء/ پدیده)" همان‌گونه که بر اساس این تعریف، تفکر با داینامیک بودن و حرکت کردن گره خورده و در هم تنیده است، این را نیز می‌توان اضافه کرد که ""هنر سیال در نوسان" گشایش فعالانة لایه‌هاست".
مهم‌ترین ویژگی مدولیشن‌آرت به‌عنوان یک فرم هنری، تحول رادیکال و بازخوانی مخاطب در سایة "نوسان هویت" او و نحوة تجربه او از اجرای لایه‌لایه است.
در اجرای لایه‌لایه، اگرچه وقایع در طول زمان افقی است، امّا "وابینی" آن‌ها به شکل عمودی رخ می‌دهد. همچنین ترتیب و توالی لایه‌ها صرفن انتخاب مدولاتور است و ترتیب‌های دیگر در خوانش ذهنی، ارزشی معادل با ترتیب مورد نظر مدولاتور دارند.
از منظر تاریخی، نطفة اولیة مدولیشن‌آرت، در سال 1984، با اجرای" کافه وین" شکل گرفته است. دراین اجرا از صحنه‌های لایه‌لایه استفاده شده؛ به این ترتیب که با اتمام هر بخش از نمایش‌نامه، یک لایه از صحنه به کناری می‌رفت و لایه زیرین به‌عنوان صحنة بعدی پدیدار می‌شد.
این نمایش‌نامه البته خارج از منطق آن‌چه تحت عنوان مدولیشن‌آرت، امروز برای آن در نظر گرفتیم، شکل گرفته است، امّا نوع اجرا از نظر تاریخی حایز اهمیت و الهام‌بخش است.
همچنین برخی از آثار کارل آندره که از قطعاتی تشکیل شده بودند که لایه‌لایه روی هم قرار می‌گرفتند.
مهم‌ترین ویژگی مدولیشن‌آرت، حدف "تک‌مرکزیت" به واسطة تکثر لایه‌ها، و ایجاد "مرکزیت‌های مختلف در سطوح گوناگون است." بنابراین وجه تمایز مدولیشن‌آرت با دیگر هنرها دراین است که اولاً مدولیشن‌آرت، بیشترشبیه چتری است که با تکثیر لایه‌های ژانریک در یک‌دیگر و بربستری سیال، دست به ره‌یافت جدیدی می‌زند و ثانیاً، هستی خود را در لایه‌لایه بودن پدیده‌ها و بی‌آغاز و فرجام بودن‌شان، صورت‌بندی کرده و به این ترتیب، شیوة جدیدی را در خلق و تفکر در باب اثر هنری به وجود می‌آورد.
در ایجاد یک مدولیشن‌آرت، هر یک از هنرها می‌توانند به عنوان بستری برای ارایه و اجرا، انتخاب شوند و سطوح دیگر در "فضای" آن بستر قرار گیرند.
در ضمن قبل از این اجرا ، اجراهای" از درخت گلابی بگو" با حسین نیری و" بازی شمارة یک " با محمدکاظم محمد پوری، آبان 1391در گالری آریا انجام شده بود. همچنین اولین اجرای مدولیشن آرت با نام "نابودی ناب" تیرماه 1391 در گالری طراحان آزاد به مدولاتوری آنیما احتیاط اجرا شد.
مونا نجفی زاده و آنیما احتیاط در حال تدوین مباحث تئوریک مدولیشن آرت هستند.
مدولیشن آرت قورباغه ها تنها برای تو ویلن سل می نوازند درگالری آریا واقع در خیابان ولیعصر- بالاتر از عباس آباد - کوی زرین - پلاک 10 اجرا می شود.
انتهای پیام/31/32