مرتضی گودرزی دیباج، نقاش و استاد فلسفه هنر در گفت و گو با هنرآنلاین درباره خلق آثار مذهبی گفت: گاهی اوقات ممکن است یک اثر مضمون دینی و عرفانی داشته باشد اما الزاما اثری دینی تلقی نشود. گاهی اوقات هم اثر مضمون دینی ندارد اما اثر به دلیل پیام رسانی که دارد اثر مذهبی یا دینی تلقی می‌شود. این به نوع پیام و زمینه‌هایی که مخاطب دارد بستگی دارد.

وی در این باره افزود: ما اثری را که عمدتا بعد از انقلاب مطرح می‌شود آثاری می‌دانیم که دارای پیام دینی است. این پیام گاهی اوقات از طریق رهبران دینی و سیاسی کشور مطرح می‌شود و گاهی اوقات از طریق هنرمندان.

استاد گودرزی همچنین گفت: آنهایی که با نگاه حکیمانه تصویر را نگاه می‌کنند هر آنچه را که آفریده می‌شود به نوعی برایش رگه دینی یا سبقه مذهبی قائلند برخی به دنبال روایت هستند و فقط موضوع و مضمون را می‌دانند. برخی به دنبال مفهوم اند. به نظر می‌رسد آنچه که اصیل تر است مفهومی‌است که در لابه لای مضامین طرح ارائه می‌شود و آن مفهوم می‌تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند. گاهی اوقات هم هنرمند عمد دارد گاهی هم عمدی ندارد. او عالم خود را ارائه می‌کند و پیام حاوی گزارشی است که او می‌آورد. در نتیجه آثار اگر با جهان بینی هنرمند و منظر او تعریف و تشریح شود باید برگردیم به اینکه هنرمند قبل از اثر از کجا جهان را نگاه می‌کند و از نظر او جهان چگونه است. برخی جهان مادی بر آنها احاطه بیشتری پیدا کرده و برخی نه.

این هنرمند با تاکید بر اینکه مفهوم دینی از رویات اصیل تر است اظهار کرد: به طور کلی با توجه به اینکه مفهوم اصیل تر از روایت است- مفهوم عاشورا اصیل تر از روایت عاشورا است- اگر به این قائل شویم به این نتیجه می‌رسیم که اثر حاوی پیام است. اما همه اینها شرط دارد. هنرمندان پیام را می‌رسانند اما گاهی مخاطب نمی‌تواند با مواردی که او در اثرش می‌گمارد ارتباط برقرار کند یا مخاطب با آن آشنا نیست پس اثر حاوی پیام نمی‌شود. به طور کلی آثار مذهبی شروط بسیاری باید داشته باشد تا اگر اثر پیامی‌ هم دارد به دست مخاطب برسد. برخی موارد هم خلط مبحث می‌شود و اشتباه می‌شود. مثلا هنرمند قرار نبوده چیزی را برساند اما مخاطب خیال می‌کند که اثر پیام دینی یاعرفانی دارد.

وی با اشاره به اینکه در دوره معاصر آثار فاخر کمی‌ با مضامین دینی خلق شده اند تصریح کرد: از نظرتعداد آثار فاخر، آنچه که هنرمندان به آن می‌پردازند نسبت به جامعه هنری معاصر بسیار قلیل است و در این میان آثار دینی که کیفیت بالایی داشته باشند کمتر می‌بینیم. این مسئله هم دلایل متعددی دارد که بخشی از آن به نوع آموزه‌های هنرمندان، نوع فضایی که بر آنها حاکم است و اصولا تغییر برخی هنجارها و آبشخور اجتماعی هنرمندان بر می‌گردد.

گودرزی درباره جشنواره بصیرت هم گفت: به موضوعاتی مانند بصیرت که در جشنواره به آن پرداخته می‌شود باید عمیق تر نگاه کرد. این طور نیست که صرفا یک جشنواره با عنوانی دینی برگزار کنیم و انتظار موفقیت داشته باشیم. هنرمند باید با مضمون انس بگیرد. در آن سیر کند. مطالعه داشته باشد و ارتباط برقرار کند. در غیر این صورت در آینده آثاری که به جشنواره می‌رسد زیاد کیفیت بالایی نخواهد داشت.

وی گفت: اگر هدف تولید آثاری است که مبتنی بر باور دین مدار است قطعا نوع عملکرد باید به گونه دیگری باشد. به هر حال در برگزاری جشنواره به بسترهای متنوعی نیاز است تا هنرمندان را به سمتی ببرد که منجر به خلق اثر شود. مجموعه لجستیک و حمایت تولید آثار هنری پازل بزرگی است که خانه‌های متعددی دارد بحث تشویق و ترغیب، بحث اقتصاد هنر و هنجارها و باورها در جامعه موضوعاتی است که دست به دست هم می‌دهد و اگر شرایط مهیا شود به تولید آثار ارزشمند می‌انجامد.

انتهای پیام/31/34