به گزارش هنرآنلاین، پس از اکران فیلم که در سالن همایش‌های دفتر تبلیغات اسلامی خراسان رضوی برگزار شده بود، نقد و بررسی آن نیز صورت گرفت و همایون اسعدیان؛ کارگردان، منوچهر محمدی؛ تهیه کننده و رابعه مدنی؛ بازیگر نقش مادر شهید در این فیلم، به سؤالات طلاب پاسخ گفتند.
در ابتدا، محمدی در پاسخ به این سؤال که رفتن سراغ چنین موضوعاتی در سینمای کنونی سخت شده و دلیل پرداختن به آن چه بوده است، گفت: زمانی که فن سینما بیشتر تجاری و گیشه می‌شود، رفتن سراغ چنین موضوعاتی دشوار است، اما حالات و روحیات یکی از این مادران که او نیز بیست و چند سال منتظر بازگشت جنازه فرزندش است، برای بنده تأثیرگذار بود.
وی افزود: در حوزه ادب و احترام نسبت به خانواده شهدا و به خصوص مادران شهدا، کمتر کار شده و به انتظاری که آنان دارند پرداخته نشده است، البته تداوم نگاه و رفتار شخصیت‌های فیلم مهم بود که از زمان جنگ شروع شده و تاکنون ادامه دارد، همچنین برخی ارزش‌ها مثل ایثار و فداکاری دیگر مورد توجه قرار نمی‌گیرد که باید در هر حوزه‌ای که امکان دارد با زبانی شیرین و قابل فهم و حسی بیان شود.
تهیه کننده بوسیدن روی ماه همچنین در پاسخ به این نقد که از فیلم به انزوا کشیده شدن تفکر شهادت بر می‌آمد، گفت: هنگامی که فیلمی ساخته می‌شود، طبیعتا دارای نقد و نظرات مختلف است، اما نکته مهم این است که تأثیرگذار باشد که اگر کار انجام شده، تأثیر خوشایند داشت، مورد رضای خداوند بوده است، البته از فیلم نباید توقع داشت که کارهای خلاف عادت انجام دهد و کاملا بی نقص باشد.
وی افزود: در برخی جلساتی که خدمت رهبری بودیم، ایشان از کتاب "بینوایان" به عنوان یکی از کتب ارزشمند ادبیات جهان نام بردند و آرزو کردند که کاش کسی بتواند کتابی در مورد انقلاب ایران به خوبی بینوایان بنویسد؛ دروغ این قصه نیز مانند بینوایان، این گونه است که مادر نمی‌خواهد خانواده و عروسی آنان به هم بخورد و از سویی فروغ متوجه نشده و به فرزندش برسد که این ترویج دروغگویی نیست.
در ادامه نشست، اسعدیان نیز در خصوص بحث تقدس زدایی مقدس، گفت: اگر هر چیزی مقدس شود، ارزش تقدس پایین می‌آید؛ تقدسی به شهدا داده و آنها را فرازمینی کرده‌ایم که نسل امروز فکر می‌کنند به آنان نخواهند رسید، هاله تقدسی که دور آنان کشیده‌ایم واقعی نیست، آنان کسانی بوده‌اند مثل جوانان امروزی که در موقعیت خطر قرار گرفته و دست به عمل قهرمانانه زده‌اند.
وی افزود: یکی از اهداف فیلم این است که جوان امروزی نیز اگر در موقعیت جنگ قرار گیرد، همین کار قهرمانانه را می‌کند و نباید تصور کند که او نمی‌تواند مثل شهدا باشد، مادران امروز نیز اگر نگران فرزندان خود می‌شوند، مثل مادران شهیدی هستند که منتظر فرزندان خود هستند.
کارگردان بوسیدن روی ماه در پاسخ به این سؤال که اگر هدف فداکاری مادر شهید است، چرا به دروغگویی و تجملات پرداخته شده و مادر شهید فقط حجاب را به نوه خود تذکر می‌دهد، گفت: اگر دخترش چنین وضعی دارد، باید به این سی سال نگاه کرد، زیرا احترام خانم همان رفتاری را که با شهید و جانبازش دارد، همانگونه با نوه‌اش نیز رفتار می‌کند.
اسعدیان توضیح داد: او نماز و حجاب را با تذکر و شوخی به نوه‌اش می‌گوید و تصور می‌کند که اقتضای سن او بوده و درست خواهد شد، همچنانکه نوه‌اش در همان یک هفته تغییر کرده و روزی که از آنجا می‌رود، دیگر نوه هفته پیش نیست و از نوجوانی به جوان تبدیل می‌شود.
وی با تأکید بر این که باور احترام خانم این است که جوانان ممکن است در سن جوانی خطاهایی داشته باشد، گفت: دروغگویی در مقابل ایثار، دیگر بار دروغ ندارد چون او از عزیزترینش می‌گذرد و مجبور است که برای این گذشت، دروغ گوید، همچنین خانواده احترام خانم ترکیبی از جامعه کنونی ایران است که هر نوع انسانی در آن دیده می‌شود و احترام سادات مادر مردم است.
همچنین خانم مدنی نیز در پاسخ به این سؤال که به عنوان یک مادر چقدر خود را در نقش دیدید که آنقدر همزاد پنداری کرده است، گفت: وقتی فیلمنامه را خواندم خود را جای خاله فروغ حساب کردم، به خصوص صحنه ستاد شهدا که خیلی زیبا بوده و بیان احساس آن بسیار مشکل بود، مادران شهدا برای ما خیلی ارزشمند هستند، کار احترام خانم نوعی ایثار بود که پیامی به همه مادران داد که انسان می‌تواند از حق خود بگذرد.
وی در پاسخ به سؤال دیگری که اگر روزی جنگ شود، فرزند خود را می‌فرستید، گفت: مادر حاضر است خار به چشم خودش برود اما فرزندش سالم باشد، یکی از پسران من دو سال لب مرز بود که چنین لحظاتی را با تمام وجود لمس کردم.
گفتنی است، معرفی شایسته مادران شهید، معرفی تغییر جامعه و فاصله گرفتن از ارزش‌ها که در عین حال می‌توان آن را تصحیح کرد، استفاده نکردن از بازیگران سرشناس و دوری از تجملات در فیلم، از نکات مثبت این فیلم بود که طلاب به آن اشاره کردند.
انتهای پیام/31