سرویس مد و لباس هنرآنلاین، بررسی ابعاد فرهنگی نیاز و مایحتاج زندگی در کودکان یکی از عمده دلایل موفقیت در جوامع گوناگون به شمار می رود. قطعا در کشورهای پیشرفته به خوبی دریافته اند که کودکان را با روش نصیحت و ارائه شعار نمی توان شکل دا. به همین خاطر در کشورهای پیشرفته هنر انیمیشن و پویا نمایی طی سال های گذشته دارای رشد کیفی بالایی از لحاظ محتوا و شخصیت پردازی بوده است به نحوی که بسیاری از کاراکترهای این برنامه ها به حدی قوی و پرداخت شده هستند که می توانند تاثیرات عمده ای حتی بر روحیات بزرگسالان نیز داشته باشند. حال سوال این است که در چنین شرایطی و با وجود ضعف امکانات و مدیریت در بخش برنامه سازی کودک برای برنامه ریزی در سایر حوزه های فرهنگی چه باید کرد؟ آیا رها کردن مساله کودک به حال خود و تغذیه فکری این قشر تنها به صرف دوبله انیمیشن های خارجی یا مواردی از این دست راه حل درستی برای خروج از معضلی است که به نام تهاجم فرهنگی می شناسیمش؟
با نگاهی به این مساله عضو انجمن طراحان پارچه و لباس ایران با تاکید بر کمبود برنامه سازی در حوزه کودک در این باره به خبرنگار مد و لباس هنرآنلاین گفت: متاسفانه رسانه های داخلی ما در حوزه برنامه سازی کودک فعال نیستند و به همین خاطر برنامه هایی که از رسانه های خارجی پخش می شود در کمتر از یک هفته از مدل مو تا لباس کودک را تحت الشعاع قرار می دهد.
وی در ادامه افزود: به طور حتم نقوش اسلیمی یا طرح های مربوط به موتیف های سنتی برای کودک ایرانی به اندازه طرح های پر رنگ و لعابی که از قهرمان های کارتونی وجود دارد جذاب نیست چرا که کودک با این قهرمانان در قالب یک داستان آشنا شده و به نوعی نسبت به این شخصیت های کارتونی شناخت و نوستالوژی دارد لذا نمی توان انتظار داشت که کودک در مرحله انتخاب جذابیت را بر ارزش های فرهنگی ترجیح دهد چرا که نوع انتخاب در این سنین بر اساس دیدار ی و هیجانات زود گذر است.
یک کارشناس نساجی نیز در بخش دیگری از مصاحبه های هنرآنلاین درباره تاثیر پوشش در کودکان اظهار کرد: واقعیت این است که هر لباس می تواند یک پیام فرهنگی را در ذهن افراد ایجاد و نهادینه کند به همین خاطر باید بر عملکرد این حوزه بیشتر نظارت کرد چرا که امروز شاهد هستیم که بخش عمده تولیدات پوشاک کودک در کشور مربوط به شخصیت هایی است که ریشه ای در فرهنگ کشور ما ندارند.
وی ادامه داد: بسیاری از انیمیشن ها و بازی های رایانه ای به طرز عجیبی ذهن کودکان و خانواده های آنها را تسخیر می کنند به نحوی که بلافاصله تصویر این شخصیت ها بر روی لباس، کفش و کیف کودکان نقش می بندد و کودک ناخواسته به سمت فرهنگی سوق داده می شود که ریشه ای در جامعه امروز ما ندارد به این ترتیب معضل تضادها از دوران کودکی آغاز می شود.
این تولیدکننده پوشاک کودکانه اعلام کرد: حساسیت امروز کشور بیشتر بر پوشاک بانوان است در حالیکه وقتی بر روی لباس یک کودک شاهد حضور قهرمانان فیلم های خارجی، قهرمانان کشتی کج و ... هستیم باید بدانیم که این کودکان شکل دهنده فکر و لباس و فرهنگ نسل بعد هستند و به خاطر چاپ های تصاویر کارتون‌های خارجی، شخصیت‌های وارداتی قهرمان کودکان ایرانی شده‌اند که به هیچ عنوان مناسب نیست و سبب بروز خشونت در این سنین می‌شود.
در این موضوع که اغلب طراحان و کارشناسان حوزه کودک معتقدند لباس گام مهمی در فرهنگسازی کودک محسوب می شود و به نوعی رسانه پایداری برای انتقال معانی فرهنگی است تردیدی نیست اما آیا صرف اعلام این مساله می توان این مشکل را که به مرور زمان عمق بیشتری می یابد مدیریت کرد؟
در چنین شرایطی و با وجود حساسیتی که مساله پوشش طی سال های اخیر یافته است بهتر نیست که گروهی متشکل از متخصصین ساخت انیمیشن و پویا نمایی در کنار روانشناسان و مسئولین برنامه سازی تشکیل شود تا علاوه بر به دست آوردن علم روز در این زمینه بتوانیم شاهد ظهور برنامه هایی در حد رقابت با این مساله باشیم؟
آیا صرفا می توان با گفتار و حرف های شعار گونه ذهن و فرهنگ کودکانمان را تغییر دهیم آن هم در شرایطی که بزرگسالان نیز در سطح جامعه با مساله تضاد و حمله و تهاجم فرهنگی رو به رو هستند؟ اینکه رسانه عاملی قدرتمند در شکل دهی و ایده آل سازی فضای حاضر است تردیدی نیست اما چه کسی مسئول راه اندازی و جدی گرفتن این بخش است؟
گزارش از سمیه باقری
انتهای پیام/61