رضا باباجانی، هنرمند گرافیست درباره تفکیک حوزه تایپوگرافی و خطاطی بر روی لباس به خبرنگار مد و لباس هنرآنلاین گفت: تایپوگرافی و خوشنویسی مقوله هایی کاملا جدا هستند اما در مجموع به نظر می رسد با وجود نبود واژه های همسان در این حوزه به کار بردن تایپوگرافی مناسب تر باشد.

وی ادامه داد: آنچه که امروز در لباس ها می بینیم یک سری حروف از جنس نستعلیق و شکسته- نستعلیق است که بیشتر در قالب سیاه مشق تلفیق شده است و یک برخورد کاملا توریستی و بدون مطالعه با نوشتار فارسی بر روی لباس ارائه شده است.

این هنرمند گرافیست تصریح کرد: اما اساسا بحث اینجاست که چه لزومی دارد که برای این بخش از کارهای انجام شده بر روی لباس ها اسم مشخص کنیم؟

باباجانی افزود: انتخاب اسم برای بخش های مختلف گرافیک یک نوع کار مدرن است چرا که در ذات هنر مدرن گسست و طبقه بندی وجود دارد.

وی تصریح کرد: در واقع هنر مدرن به دنبال این است که با کدگذاری و تعیین مولفه های مشخص بتواند انواع هنر را طبقه بندی کرده و بر اساس همان مولفه ها به نقد بکشد. اما اینکه آیا ما در جایگاهی هستیم که بخواهیم یک برخورد مدرن داشته باشیم یا نه مساله ای است که باید به آن پرداخت.

این هنرمند گرافیست اظهار کرد: معادلات لغوی در مورد رشته های گرافیکی در صورتی پاسخگو است که بستر شکل گیری این مفاهیم را بررسی کنیم همانطور که برای واژه سیاه مشق در کشورهای دیگر معادل زبانی یافتن بسیار سخت است چرا که این شکل استفاده از نوشتار بر اساس مفاهیم فکری و معنوی جامعه ای که در آن بوده است شکل گرفته و تبدیل آن به زبان دیگر نیازمند شناخت این فضا است لذا بهتر این است که از واژه تایپوگرافی استفاده کنیم.

باباجانی درباره بررسی تایپوگرافی از زوایای مختلف گفت: الزام استفاده از تایپوگرافی در جامعه امروز را می توان از زوایای مختلفی بررسی کرد و برای کاربردی بودن آن در جامعه تصمیم گرفت چرا که برای بومی و کاربردی شدن نفس تایپوگرافی در کشور نیازمند حضور یک گروه متشکل از جامعه شناس، طراح لباس و ... هستیم تا بتوانیم نگاه درستی به این مقوله داشته باشیم و بسترسازی ها را انجام دهیم.

وی ادامه داد: طراحی تایپوگرافی بر اساس ویژگی های مختلفی تعیین می شود اینکه لباس برای چه شهر یا چه گروه سنی است در تعیین طراحی مهم است در غیر اینصورت و به صرف کارهای هنری اتفاقی که شکل می گیرد همین مدل هایی است که امروز در قالب خلاقیت و بدون جریان سازی وارد جامعه شده است. برای ایجاد یک روند مناسب در بازار پوشاک با استفاده از تایپوگرافی نیازمند یک پروسه علمی هستیم.

این هنرمند گرافیست افزود: شکل گیری کاراکترهایی بدون محتوا که صرفا دارای بار زیبایی شناسی هستند در ذات سیاه مشق وجود دارد ولی این برخوردهایی که امروز در جامعه در لباس ها داریم به هیچ وجه موازی با این مطلب نیست. به همین خاطر نگاه به حوزه لباس و گرافیک بیشتر تجاری است و مطالعه ای و پژوهشی صورت نمی گیرد.

وی در پاسخ به این سوال که چرا استفاده از محصولات تایپوگرافی مختص گروه خاصی است که در جامعه به نام هنرمند شناخته می شوند و عمومی نیست اظهار کرد: وقتی یک جریان وارد اجتماع می شود بیشتر از علمی بودن وارد جو اجتماعی می شود یعنی فرد لباس را خریداری می کند به دلیل اینکه آن را در اجتماع دیده است در نتیجه یک رقابت ایجاد می شود و خرید بر اساس خواسته درونی اتفاق نمی‌افتد،این مقوله نیز تابع این مساله است.

این هنرمند گرافیست درباره برندهای داخلی در حوزه تایپوگرافی بیان کرد: برخی از برندها در این حوزه خوب پیشرفت کرده اند اما مساله اینجاست که با استانداردهای لباس و تعیین و تعریف مد شامل رنگ، فرم، تایپ و غیره هنوز فاصله دارند و اصالت طرح بر روی لباس هنوز مشخص نیست.

انتهای پیام/61