به گزارش هنرآنلاین، هشتمین نشست نمایشنامه خوانی با عنوان "صحنه کاغذی" با حضور چیستا یثربی نویسنده اثر، مهبود مهرنوش کارگردان،نویسنده تئاتر و بهزاد صدیقی نمایش نامه نویس منتقد و پژوهشگر تئاتر در فرهنگسرای فردوس برگزار شد.

در ابتدای نشست چیستا یثربی در خصوص نمایش نامه "با صحرا بخوان،بی صدا" گفت:تاکنون این نمایش نامه در جایی خوانده و اجرا نشده است و فرهنگسرای فردوس اولین جایی است که آن را می خوانم.

بهزاد صدیقی نمایش نامه نویس،منتقد و پژوهشگر تئاتر نیز در خصوص این نمایش نامه افزود: نمایش نامه "با صحرا بخوان،بی صدا" به لحاظ شکل و شیوه مرا به یاد نمایش نامه "دخترک شب طولانی" و "زنان مهتابی،مرد آفتابی" از آثار یثربی می اندازد.

صدیقی در ادامه بیان داشت: این نمایش نامه همچون نمایش نامه های قبلی به شیوه بازی در بازی،قصه درقصه استفاده شده است و این شیوه جز کارهای ارزنده یثربی محسوب می شود.

این نمایش نامه نویس همچنین اظهار داشت: این تنوع شکلی و ساختاری و رنگارنگی در شیوه نگارشی یثربی مشهود است و به لحاظ زبان و شخصیت پردازی از طیف تنوعی برخوردار است.

در ادامه نشست صحنه کاغذی فرهنگسرای فردوس مهبود مهرنوش منتقد این برنامه درباره نمایش نامه "با صحرا بخوان،بی صدا" گفت: جای افتخار است که من توانسته ام دو تا از کارهای چیستا یثربی را کار کنم و با متن و نحوه نگارش ایشان آشنایی دارم.

این کارگردان تئاتر در ادامه افزود: متن نمایش نامه از ساختاری روایی و زبانی کلاسیک برخوردار است و از خود شناسی به خدا شناسی می رسد. مهرنوش همچنین تاکید کرد:بنابراین نویسنده با استناد به روایت با یزید بسطامی از همان آغاز متنی با مضمون مذهبی و عرفانی به خواننده یا تماشاگر معرفی می کند و این ایدئولوژی آن چنان در دیدگاه های شخصیت های نمایش جاری است.

این کارگردان تصریح کرد: تسلط و شناخت نویسنده ازعرفان شرقی و مباحث مذهبی در طی ادوار تاریخ باعث شده که دیالوگ های متناسب با اندیشه ی درون هر یک از شخصیت ها را خلق کند دیالوگ هایی متناسب و هماهنگ با افکار، دیدگاه و اعتقاداتی که از سوی اشخاص بازی سرمنشاء اعمالی هستند .

مهرنوش در خصوص زبان نمایش نامه بیان داشت: زبان نمایشنامه کلاسیک است و منظور از کلاسیک این است که کمتر دستخوش تحولات شده و اثر دارای ساختاری روایی است وموقعیت ها ، رویدادهای نمایشنامه کاملاً کنش مند و دراماتیک است . مهرنوش تاکید کرد: نمایش نامه "با صحرا بخوان،بی صدا" در بی زمانی و بی مکانی اتفاق می افتد. در صحرایی برهوت و خشک! شخصیت ها مرد و زن هستند. پدر و مادر، صدا وعروس در حقیقت بی نامند و همین نشاندهنده ی گستردگی و فراگیر بودن آنهاست به این معنا که این نام ها متعلق به شخص خاص نیست که تنها جامعه ای کوچک را پوشش دهد طیف وسیعی از افراد یک جامعه را شامل می شود مثل جامعه ی مادران، پدران؛ مردان و زنان . پس هر یک از این شخصیت ها نمایندگانی از جامعه ی خود هستند.

این نویسنده و کارگردان تئاتربیان داشت: نویسنده در حقیقت داستانی را آفریده که هر یک از اشخاص بازی به اقتضای خلق و خوی خود در چهار چوب داستان با اعمال خود، خود را به شایستگی معرفی می کنند و در جهت ساختن داستان برای اشخاصی که دارای خصوصیات معین هستند هدفی را در نظر گرفته و در مسیر هدف موانعی را ایجاد کرده که شخص با تلاش خود در راه رسیدن به هدف؛ شخصیت خود را بروز دهد.

مهرنوش همچنین درباره موضوعاتی که این نمایش‌نامه به آن پرداخته تاکید کرد: سرگشتگی و تنهایی انسان به ویژه زن، خود شناسی و خداشناسی، غربت، نبود و ارتباط ونیاز به برقراری آن، خرافه پرستی و جادو؛ تقدیر، گذشت و فداکاری، انتظار، مبارزه، اعتماد، تردید، بدبینی، تهمت؛ عشق که به اعتقاد من مهمترین موضوع نمایش است زیرا به سبب همین عشق است که مراحل سیر و سلوک آغاز می‌شود و در نهایت مقام و جایگاه والای انسانی که از آن انسانی متکامل است، حاصل می‌شود. همین عشق است که سبب ارتباط آدمیان می‌شود، گذشت و فداکاری را معنا می بخشد و مبارزه برای امنیت جان آدمیان را رقم می زند. صدیقی اظهار داشت:این نمایش‌نامه نگاه مشخصی به عرفان و عرفان شرقی دارد و با بهره‌گیری از اسطوره‌های دینی (چاه و داستان یوسف،کشتی نوح،قصه اصحاب کهف،غار) توانسته به اسطوره‌ها و قصه‌های دینی بپردازد و یثربی توجه ویژه ای به این امر داشته است.

صدیقی در پایان خاطر نشان کرد: کمتر نمایش‌نامه نویسی این روزها از اسطوره‌های دینی و مذهبی بهره برده که به همین دلیل نویسنده از کلیشه ها و شکل رایج مرسوم برای بهره گیری از اسطوره های دینی بهره بگیرد.

گفتنی است نشست نمایش نامه خوانی "صحنه کاغذی" آخرین یکشنبه هر ماه در فرهنگسرای فردوس برگزار می شود.

انتهای پیام/54/53