ناصر پلنگی،هنرمند نقاش در گفت وگو با خبرنگار تجسمی‌هنرآنلاین با یادآوری خاطرات آن روزها گفت: حضور در خرمشهر خالی‌ترین شهر جهان آن زمان‌های دفاع مقدس ما، من را ساخت و نقاشی‌های دیوار مسجد جامع خرمشهر نمادی شد از حضور، که آن را بسیار دوست دارم و با خود گفتم شاید الگویی باشد برای جوانانی که گرایش به تعهدات اجتماعی، سیاسی ، فرهنگی دارند.
وی ادامه داد:آن زمان در خالی‌ترین شهر جهان زندگی کردم تا قولی که به این بچه‌ها و خودم دادم را عملی کنم و خاطره‌شان را کشیدم. درواقع این نقاشی بود که من را می‌کشید و می‌ساخت. من بیشتر عکس می‌گرفتم و فضا را اینستالیشن می‌دیدم.
پلنگی اظهار کرد: از جای جای شهر جنگ زده خرمشهر عکس گرفتم و طراحی کردم، از تنهایی این شهر طرح‌ها کشیدم که هنوز کسی این طراحی‌ها را ندیده است. آن سرمایه، من را ساخت و نقاشی شد نمادی از حضور که آن را دوست دارم.
وی با اشاره به این که اگر فرصتی ایجاد شود حتما طرح‌ها و عکس‌هایی که در آن زمان گرفته است را به چاپ می‌رساند اظهار کرد: منتظر فرصت و سرمایه‌ای هستم که بتوانم این آثار را چاپ کنم اما نمی‌خواهم در هر جایی باشد چرا که ممکن است مورد سواستفاده قرار گیرد. از نظر من این آثار نگاهی از حضور بود و جنبه تبلیغاتی نداشت تنها یک نگاه عاطفی بود، یک ادای دین از یک حادثه و دفاع که به آن می‌گوییم دفاع مقدس از سرزمینی که داشت اشتغال می‌شد . پلنگی اظهار کرد: در تمام دنیا هر آنچه که از جنگ باقی مانده و یا از آدم هایی که در این جنگ مبارزه کرده اند حفظ شده و تبدیل به یک چیدمان شده است اما با توجه به تلاش دوستان در بنیاد حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس خیلی از آثار تاریخی آن دوران ما از بین رفته است. موزه خرمشهر شاید اولین و خالص ترین موزه ای بود که بعد از کار نقاشی دیواری مسجد جامع خرمشهر یک الگوی کوچک از آن را ساختم و در حد توان، بضاعت و بودجه محدود آن زمان آن را برپا کردیم.
انتهای پیام/32/31