گروه تجسمی هنرآنلاین: این روند از اوایل این ماه شروع شد، زمانی که دو نفر از فعالان گروه آب و هوایی Just Stop Oil در ۱۴ اکتبر وارد گالری ملی بریتانیا شدند و سوپ گوجه فرنگی را به سمت نقاشی مشهور ونسان ونگوگ «گل‌های آفتابگردان» پرتاب کردند و بعد دستان خود را به تابلو چسباندند. سپس در ۲۳ اکتبر، معترضان وابسته به گروه آلمانی Letzte Generation در موزه باربرینی به تابلویی از کلود مونه پوره سیب‌زمینی پرتاب کردند. البته این کار‌ها به نقاشی‌ها آسیبی نرساند، زیرا آن‌ها با یک شیشه محافظت می‌شدند.
این اعتراض‌ها قطعاً به هدف خود که جلب توجه جهانیان است دست یافته اما برای برخی که عادت دارند فعالان محیط زیست را در خیابان‌ها با پلاکارد‌هایی در دست ببینند، این شیرین‌کاری‌های خلاقانه ممکن است کمی گیج‌کننده باشد: چرا به نام بحران آب و هوا، به سمت آثار هنری چیزی پرتاب می‌شود؟ برای معترضان، هدف تا حدی جلب توجه مردم است و از سوی دیگر می‌پرسند که چه چیزی ارزش بیشتری دارد، هنر یا زندگی؟ همانطور که یکی از معترضان در گالری ملی لندن فریاد زد. «شما بیشتر نگران حفاظت از یک نقاشی هستید یا حفاظت از سیاره ما؟ »
پیش از این هم در تابستان امسال معترضان به آب و هوا در بریتانیا، آلمان و ایتالیا خود را به آثار هنری مشهوری از ساندرو بوتیچلی و نیکلاس پوسین چسبانده‌اند، هرچند که پرتاب غذا آن زمان انجام نشده بود.
این کار‌ها شاید چشم گیرترین بخش کمپین‌های اعتراضی بزرگتر باشد. معترضان گروه Just Stop Oil اقدامات گوناگونی مانند بستن جاده‌های اطراف لندن، رنگ کردن نمای فروشگاه‌های معروف با اسپری، مالیدن کیک شکلاتی روی مجسمه مومی شاه چارلز سوم در موزه مادام توسو و... را انجام داده‌اند.
این گروه‌ها تلاش‌های خود را به عنوان کمپین‌های نافرمانی مدنی غیرخشونت‌آمیز با هدف جلب توجه مردم به بحران آب‌وهوایی و تلاش‌های ناکافی دولت‌ها برای کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای، توصیف می‌کنند. در عین حال معترضان در وقایع مختلف مسائل جزیی‌تری را هم مطرح می‌کنند.
اما آیا این اعتراضات موفقیت‌آمیز بوده است؟ در حالی که بسته شدن جاده‌ها قطعاً توجه مسافران محلی و مقامات مدنی را به خود جلب می‌کند، شیرین کاری‌های هنری که هر دو فیلمبرداری شده و در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده‌اند، به وضوح مخاطبان بین‌المللی را هدف قرار داده‌اند.
میرجام هرمان ۲۵ ساله پس از پاشیدن پوره سیب زمینی روی تابلوی مونه فریاد زد: «ما در یک فاجعه آب و هوایی هستیم و تنها چیزی که شما از آن می‌ترسید سوپ گوجه فرنگی یا پوره سیب زمینی روی یک نقاشی است. بالاخره کی گوش می‌کنید و تجارت خود را متوقف می‌کنید؟»
اقدامات آن‌ها مطمئناً جرقه گفتگو‌ها را روشن کرده است. نظرات مخالف و موافقی شنیده می‌شود و برای فعالان محیط زیست، این توجه مهم است. پلامر یک روز پس از حضور در دادگاه به دلیل اقدامات خود، در مصاحبه‌ای گفت: «می دانم که این اقدام کمی مضحک به نظر می‌رسد. ما دیگران را دعوت نمی‌کنیم که روی نقاشی‌ها سوپ بریزند. کاری که ما انجام می‌دهیم این است که گفت و گو را پیش ببریم تا بتوانیم سؤالات مهم را بپرسیم.»