گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: کریمی با این توضیح که این کتاب از ۶ بخش تحت عناوین «گناه»، «محکومیت»، «جنگ»، «انسان»، «جهان» و «فغان» تشکیل شده است به هنرآنلاین گفت: هر کدام از این بخش‌ها دنیا و حرف‌های جداگانه‌ای برای گفتن دارد اما مثل زنجیر کاملا بهم متصل هستند و همدیگر را کامل می‌کنند. چهار بخش مجموعه شعرهای بلند را دربرمی‌گیرد و شماره و اسم دارد. دو بخش دیگر به‌صورت پاره پاره هستند سه خط، دو خط و چهار خط است.
او با بیان این که خط روای و داستانی ابتدای و انتهای اشعار مشخص است، ادامه‌داد: هر بخش موضوع خاصی دارد مثلا در بخش «گناه» از روز آفرینش وام گرفته‌ام و با یک‌سری عناصر در اشعار مواجه هستیم. یا بخش «جنگ» کاملا ضد جنگ است و داستان شخصی روایت شده که به‌نوعی از جنگ ضربه شدید خورده است.
کریمی مضامین این اشعار سپید و مدرن را اجتماعی، سیاسی و فلسفی دانست که تم تلخی دارد و افزود: سعی کردم اشعار را در یک خط قرار دهم تا وقتی مخاطب آن را می‌خواند بتواند ارتباط مفهومی و کلامی را راحت هضم کند. در خواندن اشعار با ریتم و آهنگ نیز مواجهیم. دلیل نوشتن شعر بلند هم این است چون در ذهنم روایت و داستان دارم بهتر می‌توانم مفهوم را به خواننده انتقال دهم.
بخشی از شعر «گناه»:
نور است
آن نزدیک
درخششی بی‌تاب و تب‌آلود
که گریزان است و انتقام‌جو.
بی‌رحم است
توفانی در گردش، میان تاریکی
که می‌سوزاند
بدن‌های گرم را.
آرام می‌آید و آرام می‌تابد به هستی
روشنای عقل و گرمای رگ‌هاست
اما
در شب می‌میرد.
نشان روز است
گرمای اضطراب قلب‌ها
روشنی‌بخشِ سرما
و بازوی سخت آسمان.
سوزان است
تپشی از آن سوی جسم‌ها
که سوختن می‌خواهد
که خاکستر می‌خواهد.
عریان است و بی‌شرم
سایه‌ها می‌سازد و خاک را
سنگین می‌کند
تا تراوشِ وجودش
پلیدی را آشکار سازد.
چشمه‌ای روشن است
نظاره‌گر تلخی‌ها
داستان زمین را
روایت می‌کند
نشان می‌دهد
قضاوت می‌کند.