گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: مجید کمالی‌پور درباره مجموعه داستان «بازار پلیتی» که در نشر هرمز منتشر شده به هنرآنلاین گفت: این کتاب شامل داستان‌های «بازار پلیتی»، «آن سال‌ها»، «گریسی»، «آن شب مهتابی»، «افسانه عشق»، «گنجو»، «محمدخان برازجانی»، «بیگک»، «عام جوور»، «سرتراشون»، «بی‌تابی»، «عطار بازار»، «ترانه مریم»، «بی‌بی عینکی»، «گلان»، «بغض ابرها»، «ماه رمضان»، «مهمان»، «ماهی شکم‌پر»، «صفورا»، «ستاره‌چینی»، «زیر نور ماه»، «سلمونی»، «آیجان»، «آزرده‌دل»، «سهراب» و «سایه پسین» است.  

او با این توضیح که «بازار پلیتی» ادامه کتاب «ریلک: مجموعه خاطرات و سفرنامه» است که سال گذشته نشر هرمز منتشر کرد، افزود: تمامی داستان‌ها با نگاهی به گذشته مردم و شهرم برازجان نوشته شده است. شخصیت‌های «باراز پلیتی» افرادی هستند که در ذهن تک‌تک مردم شهر جای دارند و به‌نوعی شناخته می‌شوند. بخشی از این کتاب به خاطرات زمان دانشجویی در تبریز اختصاص دارد و کاملا واقعی است؛ تمام شخصیت‌ها ملموس هستند. (گنجو) و (گلان) دو شخصیت واقعی‌اند که هم‌نسلانم آن‌ها را دیده‌اند. در بعضی داستان‌ها هم به شخصیت میرزامحمد خان غضنفرالسلطنه حاکم آن سال‌های برازجان پرداخته‌ام.

کمالی‌پور همچنین درباره کتاب «ریلک: مجموعه خاطرات و سفرنامه»، اظهارداشت: هدفم از نوشتن این کتاب معرفی بازار برازجان و نحوه تعامل مردم با همدیگر بود. متاسفانه زمانی که فیس‌بوک رواج زیادی داشت نظرات بد و اشتباهی درباره شهر برازجان در این فضا ارائه می‌شد و مردم را متهم به خشونت می‌کردند. برای همین نوشتن درباره شهرم مدتی ذهن مرا به خود مشغول کرده بود و داستان‌های «ریلک»، «خوب و بد»، «اذان»، «ذکر»، «یک قرون»، «حلیم‌پزون»، «شاهزاده‌ابراهیم»، «گناوه‌کان»، «فاتحه»، «خاتون»، «بی‌بی لیلا»، «شیدایی»، «بازیار»، «خیرو»، «کوی صفرکلو»، «بانو»، «نرجس»، «شیرین»، «ساکار» و «خونه مادر» را نوشتم.

او که تصمیم داشته با نگارش این داستان‌ها دیدگاه‌ها نسبت به شهرش را تغییر دهد و فرهنگ و اقتصاد شهر برازجان را به‌درستی به نمایش بگذارد، افزود: برازجان قلب اقتصادی منطقه است. بهترین کار این بود که به فضای بازار که مرکز اقتصادی شهر بود بپردازم. بیشتر داستان‌های کتاب واقعی هستند و با خیال و افکارم گره خورده است.

کمالی‌پور با بیان این که کتاب «ریلک» در دو بخش مجموعه داستان و سفرنامه منتشر شده، ادامه‌داد: سفرنامه‌ها مستند هستند و هدف از تدوین و نگارش آن ارائه اطلاعات قوم‌شناسی به مخاطب بود. سفرنامه‌ها را نیز در قالب داستان با عناوین «محله ارامنه»، «سرزمین هزاررنگ»، «سفرنامه لیراوی»، «بهشت شور»، «سفر به سرزمین بهرام»، «هفت‌جوش»، «کهکران کهکشانی»، «اردیبهشت میمند»، «سفرنامه نوروزی»، «در عبور زمان»، «زندگی»، «سفرنامه جم»، «چهرو»، «خائیز»، «سفر به عسلویه»، «سفرنامه قلات»، «سفر به اعماق دشتی»، «قلعه زیراه» و «معبد آناهیتا» نوشته‌ام. 

Untitled-1