گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار اشکان بهجو با عنوان «شهر‌های ناپیدا» در گالری سو برپاست. بهجو در گفت وگو با هنرآنلاین با بیان اینکه ۲۱ اثر در این مجموعه به نمایش درآمده و از متریال‌های مختلف مانند سرامیک، برنز و پاپیه ماشه در آن‌ها استفاده شده است گفت: جرقه اولیه ساخت این آثار چند سال پیش در کلاس‌های سرامیک آقای تناولی‌زده شد و از سال گذشته جدی‌تر روی آن کار کردم. این مجموعه به دو بخش تقسیم می‌شود که یک دسته از آثار الهام گرفته از فرم دروازه و دسته دیگر الهام گرفته از فرم گنبد هستند.
بهجو ادامه داد: فرم گنبد را از بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی الهام گرفتم. این بقعه تفاوتی با سایر گنبد‌ها دارد و به دلیل اینکه ساقه آن ارتفاع زیادی دارد شباهتی به فیگور انسان پیدا می‌کند. ویژگی دیگر این بقعه آن است که چند گنبد در کنار هم قرار گرفته است در حالی که در سایر بنا‌ها معمولاً فقط یک گنبد وجود دارد. در کار من این ویژگی به صورت گنبدی دیده می‌شود که چندین گنبد کوچک را در دل خود جای داده و این روند تا بی‌نهایت می‌تواند ادامه داشته باشد. در بعضی از آثار هم گنبد‌ها تبدیل به فیگور انسان شده‌اند.
این هنرمند افزود: من به فضای ذهنی خود تجسم دادم و آن را به واقعیت تبدیل کردم. اما پس از آن که تعدادی از کار‌ها را ساختم یکی از دوستانم گفت که با دیدن آن‌ها به یاد کتابی از ایتالو کالوینو افتاده است. من هم پس از خواندن آن کتاب احساس کردم که شباهت‌های زیادی بین کار من و موضوع کتاب وجود دارد و پس از آن سعی کردم تعدادی از کار‌هایم را با آن حال و هوا بسازم.
بهجو درباره دروازه‌ها گفت: برای ساخت این آثار هم از دروازه‌های ایرانی و هم دروازه‌های سایر نقاط دنیا الهام گرفتم. مخاطب با دیدن این آثار نمی‌تواند به بنای خاصی اشاره کند اما چیزی آشنا در پس ذهن او وجود دارد. من هم نمی‌توانم به معنای خاصی اشاره کنم اما به صورت کلی فرم دروازه که حالت محافظ و دفاعی دارد برایم خیلی جالب بود و سعی کردم با فرم آن کمی بازی کنم و اشکال جدید به وجود آورم.
او با اشاره به نقش مهم معماری در آثارش گفت: با توجه به اینکه در رشته معماری تحصیل کرده‌ام در پس زمینه همه کار‌هایم نشانه‌هایی از آن وجود دارد. البته با وجود علاقه‌ام به معماری بار‌ها سعی کردم در آثار خود این گرایش را کنار بگذارم اما در نهایت امکان‌پذیر نشد و احساس کردم وقتی المان‌های دیگری در کارم استفاده می‌کنم دیگر خودم نیستم. برایم مهم نیست المان‌هایی که به کار می‌برم دقیقاً شبیه نمونه‌های واقعی خود باشند و مخاطبی که به نمایشگاه می‌آید متوجه این شباهت بشود. هر مخاطب بر اساس ذهنیت خود آن‌ها را به چیز‌های مختلف تشبیه می‌کند. همه این آثار برای من اشاره به موضوع خاصی دارند اما اصراری ندارم مخاطب همان را دریافت کند.
بهجو افزود: پیش از این با متریال‌های مختلف مانند برنز، قایبرگلس، رزین اپوکسی و... کار می‌کردم اما هیچ کدام حسی که سرامیک در کارم ایجاد می‌کند را نداشت. سرامیک متریال شکننده‌ای است و به راحتی ممکن است یک اثر از بین برود. اما با وجود دشواری و چالش‌هایی که سرامیک نسبت به سایر متریال‌ها دارد ترجیح می‌دهم کارم سرامیکی باشد. پاپیه ماشه را هم به این دلیل استفاده کردم که می‌خواستم کار‌ها سبک باشد. به جای استفاده از خمیر، کاغذ‌ها را لایه لایه روی هم گذاشته و با سریش به هم چسباندم و در نهایت آن را فرم دادم. به این ترتیب حجم‌های سبکی به وجود آمد که توانستم آن‌ها را از سقف آویزان کنم یا روی بوم نصب کنم. علاوه بر این قابل بازیافت بودن کاغذ و امکان بازگشت آن به طبیعت هم برایم اهمیت داشت.