گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی حوریه هادی با عنوان «واحه خدایان» در گالری مورا برپاست. هادی در گفت و گو با هنر آنلاین با بیان اینکه تکنیک آثارش اکریلیک است گفت: بخشی از کارم اتفاقی است اما همان زمانی که رنگ را روی بوم می‌ریزم به این فکر می‌کنم که چطور فرم‌های مورد نظرم را از میان رنگ‌ها در بیارم. با وجود اینکه اتفاق در کار وجود دارد همه آثار دارای طرح اولیه هستند.

او درباره شکل‌گیری این مجموعه گفت: چند سال پیش یکی از دوستانم به نام عباس حبیبی که شاعر است راجع به افسانه‌های بین النهرین کار می‌کرد و قرار بود من به عنوان طراح روی مجموعه او کار کنم. همان وقت از افسانه‌های بین النهرین خوشم آمد و احساس کردم به نوعی با جهان امروز ما هماهنگی دارند. بنابراین کار روی این افسانه‌ها را آغاز کرده و به ماجرا‌های جدید تعمیم دادم، یعنی بخش‌هایی از کارم از روایات کهن آفرینش گرفته شده و چیز‌هایی را هم خودم به آن‌ها اضافه کرده‌ام.

هادی با اشاره به الگو‌هایی که بر کارش تأثیرگذاشته‌اند گفت: طبیعتا تاریخ نقاشی در این کار‌ها تأثیرگذار بوده است. من به آثار میکلانژ علاقه زیادی دارم چون اغراق‌های زیادی در فیگور‌هایش وجود دارد و من هم از این اغراق در کار‌هایم استفاده کردم. اما به لحاظ رنگ‌آمیزی بیشتر تحت تأثیر نقاشی ایرانی هستم، یعنی اینکه رنگ‌ها را چندان با هم ترکیب نمی‌کنم بلکه آن‌ها را در اندازه‌های کوچک کنار هم قرار می‌دهم و آنچه به چشم بیننده می‌آید اشعه و بازتاب نوری رنگ‌های کنار هم است. در نقاشی ایرانی خاکستری رنگی خیلی کم به کار می‌رود تا شفافیت رنگی از دست نرود. من شیوه برخورد آن نقاش‌ها با رنگ را نمی‌دانم اما در حد ابزار‌هایی که داشتم سعی کردم شفافیت رنگ‌هایم را حفظ کنم.

این هنرمند افزود: نگارگران کهن دانشی داشتند که به ما منقل نشده و ما فقط به شیوه دیداری آن‌ها را دریافت می‌کنیم. نقاشی ایرانی جهانی است که می‌توانیم به اندازه خودمان از آن برداشت کنیم و من هم سعی کردم تا جایی که می‌توانم از آن برداشت کنم.

او با اشاره به روایتگر بودن آثارش گفت: من تصویرگر نیستم اما همیشه سعی می‌کردم مانند بقیه نقاشی نکنم. پیش از اینکه نقاش باشم در حوزه شعر و داستان فعالیت می‌کردم و ذهنم پر از روایت بود. بعد از پرداختن به نقاشی هم نمی‌توانستم از این روایت‌ها فرار کنم و از جایی با خودم کنار آمدم و متوجه شدم که نمی‌توانم نقاشی غیر روایی بکشم.

هادی ادامه داد: بعد از شناخت اسطوره‌های بین النهرین احساس کردم آن‌ها ملیت ندارند و می‌توان خیلی کلی راجع به آن‌ها حرف زد. اسطوره‌های ایران، یونان و هند ملیت مشخصی دارند و راجع به یک سرزمین مشخص حرف می‌زنند اما اسطوره‌های بین النهرین این طور نیست و نمی‌توان گفت متعلق به کدام سرزمین است و به همین دلیل سراغ آن‌ها رفتم.

او درباره عنوان مجموعه گفت: به نظر من هنوز در عصر خدایان هستیم و عصر انسان شروع نشده است. افسانه آفرینش داستان جنگ خدایان و خلقت جهان است. یکی از این اسطوره‌ها که برایم جذابیت بیشتری دارد و در آثارم دیده می‌شود «تیامات» است که انسان از دل او‌زاده شد و دریا و آسمان از بدنش شکل گرفت. تیامات مادر همه خدایان، غول‌ها و دیو‌ها است و جنگ او با «مردوخ» خدای خدایان و آفریننده انسان، روایتی است از نزاع نخستین و زنی که در میان مردانگی جهان تازه، گاه قربانی می‌شود و گاه می‌ایستد. با مرگ او عصر زنانگی الهه‌ها و مادرسالاری تمام می‌شود و عصر مردسالاری شروع می‌شود. من تیامات را به عنوان نمادی از زن طول تاریخ در نظر گرفتم که گاهی قربانی می‌شود و گاهی می‌ایستد و این موضوع در جهان معاصر نیز وجود دارد.

نمایشگاه نقاشی حوریه هادی تا ۱ تیر در گالری مورا به نشانی خیابان نجات الهی، خیابان اراک، پلاک ۴۶، واحد ۲ برپاست.