گروه سینمایی هنرآنلاین: هرت در ۱۹۵۰ در واشنگتن دی‌سی به دنیا آمد و در دانشگاه الهیات خواند اما اندکی بعد به بازیگری تغییر رشته داد و در ۱۹۷۲ وارد مدرسه جولیارد شد. پس از چند بار ایفای نقش در تئاتر، نخستین فیلم خود «احوال دگرگون‌شده» را در ۱۹۸۰ به کارگردانی کن راسل بازی کرد. بعد نوبت به «گرمای بدن» لارنس کاسدان رسید و سپس به گروه بازیگران «اندوه شدید» با همین کارگردان پیوست.
بازی در «بوسه زن عنکبوتی» به کارگردانی هکتور بابنکو در ۱۹۸۵ نخستین نامزدی و تنها جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را برای هرت به ارمغان آورد. سال بعد با «فرزندان یک خدای کوچک‌تر» رندا هاینز بار دیگر نامزد دریافت جایزه اسکار شد و این افتخار را سال پس از آن با «اخبار تلویزیون» جیمز ال بروکس تکرار کرد. در دهه ۱۹۹۰ با وجود همکاری با بزرگانی چون ویم وندرس و شانتال آکرمن و حضور در فیلم‌های هنری، دیگر خبری از آن نامزدی‌های انبوه نبود.
درست دو دهه پس از درخشش با «بوسه زن عنکبوتی»، هرت بار دیگر نامزد اسکار شد و این بار با «سابقه خشونت» دیوید کراننبرگ البته در نقش مکمل. ورود به دنیای سینمایی مارول گامی دیگر در دنیای بازیگر ویلیام هرت بود که با «هالک شگفت‌انگیز» آغاز شد و با «کاپیتان آمریکا: جنگ داخلی»، دو قسمت «انتقام‌جویان» و «بیوه سیاه» ادامه یافت.
هرت دو بار ازدواج کرد و چهار فرزند داشت. یکی از نقاط تاریک کارنامه حرفه‌ای و زندگی شخصی او وقتی رقم خورد که همبازی‌اش مارلی متلین در «فرزندان یک خدای کوچک‌تر» (نخستین و تنها بازیگر زن ناشنوای برنده اسکار) در کتاب زندگینامه‌اش از آزارهای هرت پرده برداشت.
این بازیگر تحسین‌شده آمریکایی چهار سال پیش از مرگ از ابتلا به سرطان پیشرفته پروستات خبر داد و اینکه سلول‌های سرطانی تا مغز استخوان او پیش رفته‌اند. ویلیام هرت سرانجام یک هفته پیش از جشن تولد ۷۲ سالگی کنار اعضای خانواده و دوستان از دنیا رفت.