به گزارش هنرآنلاین به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، متن پیام محمود شالویی به بزرگداشت حکیم نظامی به شرح زیر است:

                       صحبتی جوی کز نکونامی                          در تو آرد نکو سرانجامی

                                                                                                     (نظامی، هفت پیکر)

در ستیغ سخن پارسی سخنورانی می‌بینیم که بال برافراشته‌اند و آوازه‌ای بلند یافته‌اند؛ شاعران و نثر نویسانی که عطرِ سخنِ نغزِ پُر مغزشان، مشام جانِ دلشدگان و دلدادگانِ عالم را آکنده و لبریز کرده است.

حکیم نظامی از بزرگان ادب پارسی است که در بزم‌نامه سرایی، شاهکارهایی شگرف پدید آورده است.

او شاعری است که چلچراغ کلامش پس از گذشت نهصد سال، همچنان روشنایی بخش کران تا کرانِ شعر فارسی است. اخلاق انسانی و نگاه آفاقی او به جهان، از مهم‌ترین مؤلفه‌های فرهنگ ایرانی بوده و «پنج گنج» جاودانه‌اش، در مانایی و پویایی زبان فارسی نقشی کم‌نظیر داشته است.

جادوی کلام نظامی، در کنار سخن حماسی فردوسی، ایجاز حکیمانه خیام، بلاغت آفتابی سعدی، مبالغه آتشین مولانا و ابررندی حافظ شیراز؛ شعر و اندیشه را حرمتی مضاعف و سخن فارسی را ارج و بهایی گرانقدر بخشیده است.

نظامی در گذرگاه موکب ذوالقرنین، همگان را به شهر نیکان دعوت می‌کند. شهری که در آن قوه خیال مسافر عالم ملکوت است. در بنای آرمانشهر او، طبع آزمایی در شیوه‌های مختلف شعری به شاعرِ آرمانخواه پارسی این امکان را می‌دهد تا با رهایی از تنگناهای دنیای کاهلانه، تصویری از یک جهان عاری از نیرنگ، فریب، ریا و دروغ را در قلمرو شعر و افسانه و در پهنة آفاق خیالش بسازد و ذوق و شوق دلدادگی را به ارمغان آورد.

بنای شاعرانه‌ای که نظامی ساخته، رواق بلند و ایوان و منظر دلگشایی دارد که در نگاهی جهان شمول، به تمامی ابنا بشر متعلق است؛ هر چند اگر نیک بیندیشیم، حکیم نظامی شاعری پارسی‌سرا از جغرافیای پهناور ایران است که همواره ایران را مرکز و قلب جهان می‌داند:

                    همه عالم تن است و ایران دل                     نیست گوینده زین قیاس خجل

                   چون که ایران دل زمین باشد                      دل زتن به بود، یقین باشد

                                                                                                         (هفت پیکر)

در آخرین روزهای ماه اسفند، بزمی عارفانه و محفلی همدلانه برای پاسداشت این سخنور نامدار فراهم آورده‌ایم و به جای اختصاص یک روز، هفته‌ای را در قالب بزرگداشت، برای شناسایی بیشتر این شاعر گرامی در نظر گرفته‌ایم تا شاید از این رهگذر بتوانیم گزیده‌ای از دانش و اندیشه و شعر و شیدایی او را به نمایش گذاریم.

اکنون با قدردانی از همه دست‌اندرکاران برگزاری هفته بزرگداشت حکیم نظامی شاعر پارسی گوی، دست یکایک عزیزانی را که در راه شناخت، معرفی و بزرگداشت این شاعر نامی کوشش می‌نمایند، به گرمی می‌فشاریم.

از درگاه یگانه هستی بخش، تقاضا دارم همه ما را برای گام برداشتن در مسیری که بزرگان فرهنگ و ادب این مرز و بوم پیموده‌اند یاری رساند و در کوچه باغ دانایی و سایه سار معرفت و عرفان رهنمون گرداند».