علیرضا جلالی تبار بازیگر سینما و تلویزیون در گفت وگو با هنر آنلاین در باره وضعیت سینمای کودک گفت : به سینمای کودک از دو منظرمی توان به آن نگاه کرد . از بحث تجاری و بازگشت سرمایه سینمای کودک در سال های دور وجود عروسک و ساختار موسیقایی و سایر نشانه های گیشه پسند در فیلم های کودک عامل جذب مخاطب بود . از بحث دیگر نگاه تخصصی تر به سینمای کودک مطرح بود که در قالب بحث های روان شناسی ، شناسایی استعدادهای خاص کودک قابل تعریف بود .
بازیگر وقتی همه خوابیم در اشاره به گروه بندی شدن اکران فیلم در اوایل دهه هشتادعنوان کرد : با از بین رفتن گروه تخصصی نمایش فیلم های کودک این فیلمها با رویکرد خاص در بحث اکران دچار مشکل شدند و تنها مجال دیده شدن فیلمهای کودک منحصر به برگزاری جشنواره کودک بود و تمرکز خبری روی فیلمهای کودک در مدت محدود برگزاری جشنواره انجام می شد . این بازیگر با تاکید بر معرفی درست فیلمهای کودک برای مخاطبان افزود : معرفی ویژگی ها و مضمون فیلمهای کودک عامل ارتباطی موثری برای دیده شدن فیلم های کودک محسوب می شود و باید مسئولین به نکته مهم توجه داشته باشند و صرف برگزاری جشنواره نمی تواند سینمای کودک را به روزهای اوجش باز گرداند .
جلالی تبار با اشاره به موفقعیت گسترده کلاه قرمزی بچه ننه در اکرانش تاکید کرد : بدنه اصلی سینما غیر خصوصی است و باید تولید فیلم کودک به بخش خصوصی توجه ویژه ای انجام دهد . کما این که کلاه قرمزی در بخش خصوصی تولید شده و با استقبال خوب سینمادارها در سراسر کشور روبه رو شده است . فیلم - مجموعه ای که قدمتی دو دهه ای دارد و مخاطبان کلاه قرمزی در دهه هفتاد اینکه تبدیل به آدمهای میانسالی شده اند که در تداوم دنبال کردن نوستالوژی دیدن کلاه قرمزی باز هم به سالن سینماها می روند . بنابراین اگر فیلم کودکی هویت و بک گرداند داشته باشد بازهم می تواند حتی در این شرایط سخت اکران فیلمها مجال دیده شن را پیدا کند .