مهپاره اکبری، طراح و مدرس دانشگاه با تاکید بر نیاز به برنامه ریزی در حوزه پوشاک کودک در این باره به خبرنگار مد و لباس هنرآنلاین گفت: جای برنامه ریزی در حوزه لباس کودک به این دلیل خالی است که در کشور ما هنوز بزرگترها برای این سنین برنامه ریزی می‌کنند به همین خاطر نظرسنجی و دریافت سلیقه کودک کمتر اتفاق می‌افتد.

وی در ادامه افزود: دخالت بزرگترها بدون توجه به مسائل فنی و روانشناسی در مبحث لباس سبب شده است که دانش آموزان و کودکان در مدت زمان بسیار کوتاه از لباس‌ها دلزده شوند و پوشش کاربرد لازم را برای افزایش روحیه این سنین نداشته باشد.

این مدرس دانشگاه تاکید کرد: والدین به دلیل مسائل اقتصادی معمولا دلزدگی از لباس را پنهان می‌کنند در حالیکه این مساله در کودکان به طور مستقیم سبب خستگی و افسردگی می‌شود.

اکبری با اشاره به نقش رنگ‌های روشن در لباس فرم مدارس اظهار کرد: متاسفانه اغلب روپوش‌های مدارس خاکستری یا تیره است که این امر باعث نهادینه شدن افسردگی و انزوا در کودکان می‌شود.

وی ادامه داد: رنگ‌های شاد و مدل‌های متنوع یکی از عمد‌ه‌ترین عوامل مطرح شدن کودک در اجتماع محسوب می‌شود ضمن اینکه لحاظ کردن استانداردهایی نظیر پارچه و مدل برای دست و پاگیر نبودن و برطرف کردن نیاز فصول کودک ضروری است.

این مدرس دانشگاه تصریح کرد: به طور مسلم فرهنگ پوشش در هر کشوری از کودکی شکل می‌پذیرد به همین خاطر لازم است که برای پیشگیری از تهاجم فرهنگی طرح و رنگ لباس کودکان و نوجوانان را با سنت‌ها و مدهای خود هماهنگ کنیم که خوشبختانه با وجود تنوع اقلیمی از لحاظ طرح و موتیف کمبودی نداریم.

اکبری افزود: در هیچکدام از لباس‌های سنتی این سرزمین بی‌رنگی وجود ندارد و همواره رنگ عنصر مهمی برای ترسیم طبیعت یا تعدیل خشونت آن بوده است.

وی در پاسخ به این سوال که چرا طراحان به سمت بازار پوشاک کودک حرکت نمی‌کنند، گفت: چندین واحد درسی طراحان در دانشگاه مربوط به پوشاک کودک است اما مساله نبود بازار اقتصادی در این حوزه است چرا که هنوز عده بسیار محدودی از والدین به لباس به عنوان یک کالای فرهنگی و شکل دهنده شخصیت فرزندان خود می‌نگرند در حالیکه امروزه این نگرش در بازار پوشاک بانوان نیست.

انتهای پیام/61