گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار الهام اعتمادی با عنوان «پوئی تیک» در گالری باوان برپاست. اعتمادی در گفت و گو با هنرآنلاین با بیان اینکه ۱۴ تابلو در این مجموعه به نمایش درآمده است که جز یکی از آن‌ها همگی با اکریلیک کار شده‌اند، گفت: من اصولاً به صورت مجموعه کار نمی‌کنم و همه آثارم در امتداد یکدیگر هستند. آثار این نمایشگاه نیز در امتداد کار‌هایی که در دوران قرنطینه انجام دادم شکل گرفت. در آن دوران من پرکاری بی‌سابقه‌ای داشتم و چندین برابر زمان‌های دیگر کار کردم. اتفاقی که در آن آثار افتاد شفاف شدن رنگ‌ها بود زیرا در درون خود احساس می‌کردم که دوست دارم وارد فضایی رنگین‌تر شوم و دقیقاً متضاد فضایی که وجود داشت عمل کردم. ابن بار از نظر روحی احساس می‌کردم شفافیت رنگ مرا خوشحال می‌کند و این چیزی بود که در آن دوران نیاز داشتم.

اعتمادی ادامه داد: کار‌های من همیشه رنگی بود اما پالت خاکستریِ رنگی داشتم و مکمل‌سازی‌ها برایم به یک کلیشه ذهنی تبدیل شده بود. آن پالت رنگی خاکستری برایم یک نقطه قوت بود و فکر می‌کردم شاید این رنگ‌های شفاف چندان نقاشانه نباشد و بازخورد بیرونی خوبی نداشته باشد. اما نظراتی که از بینندگان شنیدم شجاعت مرا بیشتر کرد و احساس کردم همه آدم‌ها به این رنگ‌ها نیاز دارند، بنابراین به سراغ رنگ‌هایی رفتم که هیچ وقت استفاده نمی‌کردم.

او درباره موضوع کار‌های خود گفت: تز دکتری من درباره بازی بود و بیشتر بازی هوشمندانه نقاشان برای مواجهه با محدودیت‌های مختلف را در نظر داشتم و این که نقاش چطور می‌تواند دنیای درونی خود را عنوان کند بدون اینکه از درون احساس سرکوب داشته باشد. به این منظور هنرمندان مختلف جهان را در طول تاریخ بررسی کردم و در بخش دیگری از این تحقیق نیز به مسأله بازی کودکانه پرداختم.

اعتمادی افزود: در پژوهش‌های خود درباره هنرمندان اروپا به افرادی رسیدم که این محدودیت‌ها را به نوعی دیگر از سر گذرانده بودند، مانند گروه کبرا که متشکل از هنرمندانی از بروکسل، آمستردام و کپنهاک بود و بعد از جنگ جهانی به سمت رفتار‌های بازیگوشانه رفتند. این هنرمندان بیشتر درباره حیوانات کار می‌کردند و با استفاده از آن‌ها در آثارشان خیلی راحت درباره تجربیات خود صحبت می‌کردند. من هم از سال‌ها قبل حیوانات را وارد آثارم کرده بودم و متوجه شدم که به صورت ناخودآگاه این گرایش را به حیوانات داشته‌ام و از نظر کار تئوری و عملی کار‌هایم به این گروه نزدیک شد.

این هنرمند ادامه داد: وجود حیوانات در نقاشی‌هایم یک مسیر بازیگوشانه را برای گفتن از خاطرات، نوستالژی‌ها، قصه‌ها و... فراهم می‌کند. در این مجموعه بیشتر خرگوش و سگ خالدار را می‌بینیم که هر دوی آن‌ها به دست نیافتنی بودن و سخت رام شدن مشهور هستند. سعی کردم با این موجودات در کار‌هایم دیالوگ ایجاد کنم و یکی از نکاتی که باعث شد این دو حیوان به خوبی در کار‌هایم جا بیفتند همین پالت رنگی روشن و درخشان است، زیرا سیاه و سفید بودن بدن خرگوش و سگ در این فضای رنگارنگ باعث می‌شود کمی به چشم آرامش دهیم و آن ازدحام رنگ را کنترل می‌کند.

او که دکترای هنر‌های تجسمی را در دانشگاه استراسبورگ گذرانده است درباره فضای آثار خود گفت: پس از آنکه کاراکتر‌ها را شناختم، فضا‌ها را با تکنیک خود ایجاد می‌کنم. من به فضای لایه لایه علاقه دارم و اکریلیک این امکان را به من می‌دهد. خطوط بعد از رنگ اهمیت زیادی در کار‌هایم دارند و سعی می‌کنم با رنگ‌های شفاف و این خطوط، لایه‌های گوناگون را تا جایی که فضای شاعرانه‌ای در کار ایجاد کند ادامه بدهم. مسأله فضا در کارم خیلی تکنیکال است و شاید از نظر اجرایی راحت و آزاد به نظر برسد. من می‌خواهم که کارم از نظر مخاطب بی‌تکلف باشد و به شکلی نباشد که مخاطب احساس کند خودش نمی‌تواند آن را انجام دهد. تکنیک‌های رنگ روغن با سایه پردازی‌های شدید، مخاطب را مقهور می‌کند ولی من می‌خواهم کار‌هایم احساس در دسترس بودن برای همه داشته باشد. به همین دلیل بخش‌هایی از کارم را ناتمام می‌گذارم و اولین قدم‌های آغاز کار را حفظ می‌کنم تا مثل دریچه ورودی باشد و مخاطب ببیند کار از کجا شروع شده است.

نمایشگاه آثار الهام اعتمادی تا ۱۳ دی در گالری باوان به نشانی خیابان مطهری، خیابان لارستان، خیابان عبده، پلاک ۷ برپاست.