گروه مد و لباس هنرآنلاین: فاصله‌گذاری اجتماعی امروزه به عنوان راه‌حلی مؤثر در اپیدمی ویروس کرونا به شمار می‌رود و این در حالی است که در زمان‌های گذشته، مد و فشن این نقش را میان طبقات اجتماعی، جنسیت (زن یا مرد) و همـ‌چنین کاهش انتقال عوامل بیماری‌زا اجرا می‌کرد.
رفتار مد در اجتماع از گذشته تا به امروز بر دو پایه تقاضای جدید بودن و انطباق استوار بوده است منتها با نتیجه و رویکردهایی متفاوت و در چنین شرایطی مقوله طراحی و ابعاد هنری آن از اهمیتی مثال زدنی برخوردار بوده است.
به طور مثال در گذشته حفظ فاصله اجتماعی (فاصله‌گذاری اجتماعی) بر اساس جنسیت (زن یا مرد)، نژاد و طبقه اجتماعی در میان جوامع رواج داشته است. در آن دوران این رفتار هیچ ارتباطی به سلامتی و یا ایزوله کردن افراد نداشت بلکه به عنوان بخشی از آداب و رسوم برای بیان صحیحی از اعتقادات و باورها به کار برده می‌شد.
گمانه‌زنی‌ها و درک بیشتر از بهداشت فردی، منجر به محبوبیت ماسک در دوران فراگیری آنفولانزا اسپانیا در سال ۱۹۱۸ شد. هر چند ماسک به مرور زمان، سیگنال «جلو نیا» و یا «دور شو» را در پوشش اجتماعی افراد نسبت به یکدیگر انتقال می‌داد اما زنان هم‌چنان از کلاه‌های پین‌دار آهنی برای حفظ فاصله و امنیت اجتماعی خود استفاده می‌کردند.
از ماسکـ‌های منقار پرنده پزشکان طاعون و دامن‌های حجیم بزرگ (کرینولین) گرفته تا کلاه‌های پوستی پین‌دار و ماسک‌های صورت، همگی پوشش‌های متفاوتی است که مد و فشن آن‌ها را به منظور حفاظت شخصی و رضایتمندی در اختیار افراد قرار داده است.
ماسک بار دیگر در شیوع بیماری سارس چین در سال ۲۰۰۳ به عنوان ابزار جانبی مد برای حفظ سلامت مردم به کار برده شد. در همین حال ماسک در مواردی به نشان اعتراض در برابر آلودگی‌های زیست محیطی در دهه‌های اخیر مورد توجه طراحان قرار گرفته است.
در نتیجه آنچه امروز و به موجب شیوع پاندمی کرونا در قالب ماسک بیش از هر پوشش دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرد و طراحی آن به عنوان یکی از جذاب‌ترین طراحی‌های مرتبط با دنیای اکسسوری‌ها مطرح است، تاریخچه‌ای دیرینه در عرصه جهانی فشن دارد.