گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار سینا چوپانی با عنوان «عواقب بعدی» در زیرزمین دستان برگزار شد. چوپانی در گفت و گو با هنرآنلاین با بیان اینکه ۳۶ اثر با تکنیک چاپ سیلک اسکرین در این مجموعه به نمایش درآمد گفت: ۳۵ کار مربوط به سال‌های ۹۶ و ۹۷ است و یکی از آن‌ها در سال ۱۴۰۰ شکل گرفته است. قصد داشتم آثاری از دو زمان مختلف را کنار هم قرار دهم تا مخاطبان با دیدن آن‌ها بتوانند این فاصله چهارساله را مرور کنند و حتی مروری بر زندگی خود در این مدت داشته باشند. چینش آثار در گالری نیز به گونه‌ای بود که مخاطب بین این دو دسته کار قرار می‌گرفت.
او درباره تصاویری که در آثارش استفاده می‌کند گفت: سال‌ها است که در بیشتر کارهای من تصاویری از کشتی‌گیران و فوتبالیست‌ها وجود دارد. همچنین از دوران کودکی عکس‌های مختلف را از مجلات و منابع گوناگون جمع‌آوری کرده و آرشیو می‌کردم. این عکس‌ها وقتی از بستر خود جدا شده و در آرشیو من قرار می‌گرفتند، با روایت من همراه شده و داستان خودشان را پیدا می‌کردند.
چوپانی افزود: فکر می‌کنم مخاطبان هم وقتی این کارها را می‌بینند می‌توانند از منظر خود به آن‌ها نگاه کنند و برداشت‌های شخصی داشته باشند. این آثار یک نقطه تمرکز است که می‌توان به آن خیره شد و به چیز دیگری فکر کرد. آن‌ها به چیز خاصی اشاره نمی‌کنند و بهانه‌ای برای فکر کردن هستند، بااین‌حال شاید تصویری که من انتخاب کرده‌ام به ذهنیت مخاطب جهت بدهد.
او درباره دلیل استفاده از رنگ صورتی در این کارها گفت: در این مجموعه از دو رنگ صورتی و سیاه در کنار هم استفاده شده است و سیاه به اندازه صورتی اهمیت دارد. من در دوره‌های مختلف با رنگ‌های گوناگون کار کرده‌ام اما احساس کردم صورتی در فرهنگ ما یک رنگ تزیینی و بی‌معنی است و آدم‌ها نگاهی سطحی به آن دارند. مثلا اگر این مجموعه به جای صورتی با قرمز و سیاه اجرا شده بود شاید معنای دیگری برای آن ایجاد شده و نمادی از خشونت یا اعتراض می‌شد. بااین‌حال احساس کردم اگر قرمز را به کار ببرم شاید همه حرف‌ها برای مخاطبان آشکار شود و دیگر نیازی به فکر کردن نداشته باشند. بااین‌حال جا انداختن رنگ صورتی برای مخاطب ایرانی سخت است و هنوز بسیاری از آن‌ها با این رنگ ارتباط برقرار نمی‌کنند.
او درباره اثری که در سال جدید به این مجموعه اضافه شده است گفت: کارهای کوچک من همه روی کاغذ بوده و در قاب‌هایی زیبا قرار دارند اما این کار بر روی پارچه متقال پنبه‌ای است که بدون قاب و مانند پرده از سقف آویزان شده است. در این کار تعدادی آدم دیده می‌شود که چشم و دست آن‌ها بسته است و می‌خواستم آدم‌ها با دیدن این تصویر خودشان را در این وضعیت قرار دهند و خود را به این شکل تصور کنند. در دو سه سال اخیر اتفاقات گوناگون و شیوع یک بیماری همه‌گیر شرایط عجیبی را برای ما به وجود آورد و شاید لازم است که چند سال بگذرد تا بفهمیم در این مدت چه اتفاقاتی افتاده و چه تاثیری بر آدم‌ها داشته است.
چوپانی با بیان اینکه معمولاً سه مدیوم مجسمه، طراحی و چاپ سیلک اسکرین را به کار می‌برد، گفت: چاپ سیلک امکانات زیادی به هنرمند می‌دهد که نخستین آن‌ها امکان انتقال تصویر است. دوست داشتم تصویری را که از جایی پیدا می‌کنم به بستری جدید انتقال دهم تا بتوان چیزهای جدیدی از آن برداشت کرد یا روایت جدیدی ارائه کرد و چاپ سیلک این امکان را فراهم می‌کند. قابلیت تکثیر پذیری بالا هم یکی دیگر از امکانات جذاب چاپ سیلک اسکرین است. اثر چاپ شده می‌تواند در اختیار تعداد بیشتری از مخاطبان قرار بگیرد و در نتیجه قیمت آن کمتر از یک تک اثر می‌شود. این مسئله نوعی بار اعتراضی علیه نظام سرمایه‌داری در خود دارد و می‌تواند به سیستم اقتصادی شوکی وارد کند. نکته دیگر این است که چاپ سیلک اسکرین تصاویر را خیلی عمیق‌تر از آنچه در اصل بوده‌اند ارائه می‌دهد. پارچه ابریشمی که روی شابلون کشیده می‌شود بافتی دارد که به تصویر عمق می‌دهد و این یک بُعد معنایی به کار اضافه می‌کند و مخاطب متوجه می‌شود که این تصاویر با تصویر اصلی که در مجلات و سایت‌ها می‌بیند متفاوت است.