گروه تئاتر هنرآنلاین: نمایش «شکست» نوشته جان گالزوورثی به کارگردانی سمیرا وکیلی از 13 آبان ساعت 20:15 در تماشاخانه هیلاج روی صحنه است و بازیگران این نمایش میترا طره و عرفان اشرفی هستند.
سمیرا وکیلی دانشجوی کارشناسی تئاتر است که فعالیت هنری خود را از سال ۹۵ به شکل جدی با حضور در دورههای آموزشی، مطالعه و پژوهش، تمرین و بازی و حضور در گروههای کارگردانی در یزد، اصفهان و تهران آغاز کرده است. او این روزها نمایشی با نام «شکست» در تماشاخانه هیلاج به عنوان نخستین تجربه کارگردانیاش روی صحنه برده است؛ نمایشی که با نگاه ضدجنگ خود حرفهای بسیاری برای گفتن دارد. میترا طره و عرفان اشرفی در این نمایش بازی میکنند. به بهانه اجرای این نمایش، با دو بازیگر این اثر گفتوگویی داشتهایم که در ادامه میخوانید:
آقای اشرفی مختصری پیرامون رزومۀ هنری خود توضیح دهید.
متولد سال 1377 از شهرکرد. از سال ۹۳ که با دنیای تئاتر آشنا شدم تا سال ۹۷ شهرکرد کار کردم اما احساس خلا میکردم واقعا احساس میکردم یک چیزی کم است تا اینکه سال ۹۷ به تهران آمدم و به صورت آکادمیک تئاتر خواندم و کمکم شروع به فعالیت کردم .
چه فعالیتهایی در عرصه بازیگری داشتید؟
اولین کار من در شهرکرد داستان «یک پلکان» به کارگردانی خانم ژاکلین اعتصامی بود و خوشبختانه بازخورد خوبی داشت پس از آن هم در زمینه تئاتر کودک روی صحنه و پشت صحنه فعالیت داشتم. در ادامه تجربه کار تصویر هم داشتم. کارگردان و بازیگر نمایش مونولوگ «زخم» اجرا شده در جشنواره دانشجویی چکه که موفق به دریافت جایزه نیز شد. بازیگر نمایش «پرسههای موازی» به کارگردانی سحر رحمانی. نریتور نمایش رادیویی «لافکادیو» برای رادیو آپادانا به کارگردانی هاله یگانه. کارگردان و بازیگر اجراخوانی «ستوان آینیشمور»، کارگردان و بازیگر نمایشنامهخوانی «پوتینهای عموبابا». کارگردان و بازیگر اجراخوانی «ملکه زیبایی لی نین». بازیگر فیلم کوتاه «گاهی باید برگشت» به کارگردانی خاطره شیوندی و «استارت» به کارگردانی مهدی حیدری. بازیگر نمایشنامهخوانی «داستان یک پلکان» به کارگردانی ژاکلین اعتصامی. بازیگر و مدیر صحنه نمایش کودک «اینجا یه برکه هست پر از قشنگی» به کارگردانی ناصر محمودی. بازیگر نمایش کودک «کدوی قلقله زن در سرزمین عجایب» به کارگردانی آزاده سعیدی. بازیگر نمایش «بیوههای غمگین سالار جنگ». بازیگر نمایش «به میدان عشق» به کارگردانی مسلم سلیمانیان. بازیگر نمایش «در انتظار گودو» به کارگردانی معصومه قربانی پور. بازیگر نمایشنامهخوانی «ستوان آینیشمور» به کارگردانی معصومه قربانی پور و کارگردان و بازیگر نمایشنامهخوانی «پزشک نازنین».
چگونگی برقراری ارتباط با متن و نظر خود پیرامون ساختار متن نمایشنامه «شکست» را برایمان شرح دهید.
وقتی که نمایشنامه را خواندم به شدت برایم جذاب بود. دو کاراکتر که هر دو دنیای متفاوتی را به تصویر میکشند. نمایشنامه را دوست داشتم ولی اوایل با کاراکتر ارتباط چندانی نتوانستم برقرار کنم چون کاملا از من دور بود ولی با هدایت کارگردان و همچنین با پشتکار خودم و تقطیع متن و همینطور از آننجایی که ریسک پذیرم و چالش را دوست دارم طی تمرینها توانستم با کاراکترم ارتباط برقرار کنم. به نظر من همانطور که متن ساختار ابزورد دارد، رخداد هم درونش وجود دارد. یک دیالکتیک خاص و جذاب و تفاوت دنیای دو کاراکتر بیشتر من را جذب نمایشنامه کرد .
به نظر شما مهمترین ویژگی که موجب شد بازی درایناثر را بپذیرید چه بود؟
مهمترین ویژگی که باعث شد من بازی در این اثر را بپذیرم کاراکتر متن بود.
چقدر طول کشید بتوانید با نقش ارتباط برقرار کنید درباره شخصیت و نقشتان توضیح دهید.
تقریبا ۱ ماه طول کشید که با نقش ارتباط بر قرار کنم من افسر جنگ انگلیسی را به تصویر میکشم که شعارش وطنپرستی و میهن دوستی است و عرق به وطن دارد و میکوشد که برای کشورش بجنگد و پیروز شود. کاراکتری که کمالگراست و همچنین شخصیتش خاکستری است و همچنین دم را غنیمت میشمارد و تفکر باروکی دارد همونطور که زندگی و تجملاتش هست مرگ هم هست و در لحظه زندگی میکند...
نقشی که در نمایش ایفا میکنید چه ویژگی دارد که آن را از سایر نمایشها متمایز کرده است؟
ویژگیهایی که نقش دارد خیلی متفاوت است؛ یک چالش نو و اینکه از دریچه دیگری به دنیا نگاه میکند. افسر جنگی که عشق و زندگی را دوست دارد ولی انگار در یک جبر و قربانگاهی قرار گرفته اس که برای خودش هم چندان خوشایند نیست .
ابزوردیسم یکی از سبکهایی است که من دوست دارم و تکرار مکررات و پوچ انگاری و وهم و همچنین اگزیستانسیالیسم که در فضای نمایش و همچنین میزانسنها و بازی هر دو کاراکتر وجود دارد (دیالکتیک جذاب) از ویژگیهایی است که من کار را پذیرفتم.
حرف آخر:
من همیشه این را میگویم که زندگیام را مدیون حرفهام هستم چراکه قبل از اینکه وارد این عرصه شوم به شدت اعتماد به نفس ضعیفی داشتم ولی تئاتر باعث شد من به خودم بیایم، خودم رو بشناسم و رشد کنم.
و در آخر به قول پیتر هانتکه: هر روز روزی چون روزهای دیگر خواهد بود ....
خانم طره خود را معرفی کنید و مختصری پیرامون رزومۀ هنری خود توضیح دهید.
میترا طره هستم دانشجوی کارشناسی رشته بازیگری، از سال 97 وارد دانشگاه شدم و شروع فعالیتم از آنجا بود.
فعالیتهایی که در عرصه بازیگری داشتید؟
اولین کار به عنوان دستیار کارگردان و راوی صحنه در نمایشنامهخوانی «ملکه زیبایی لی نین» حضور داشتم در سال ۹۸ بعنوان بازیگر در سه اجرای صحنهای «حق با شماست»، «هیچکس جیمی نمیشه» و «شکست» روی صحنه حضور داشتم.
چگونگی برقراری ارتباط با متن و نظر خود پیرامون ساختار متن نمایشنامه «شکست» را برایمان شرح دهید.
ارتباط برقرار کردن با این نقش برای من خیلی سخت نبود از این جهت که این موضوع بسیار ملموس بود و هنوز هم در دنیا جنگهایی وجود دارد و این اتفاق برای بسیاری از آدمها همچنان در حال رخ دادن است. اتفاقا در میانه تمرین این نمایش بود که طالبان افغانستان را گرفتند و این موضوع به شخصه خیلی روی من تاثیر گذاشت؛ هم برای رسیدن به نقشم و هم ارتباط برقرار کردن با متن.
به نظر شما مهمترین ویژگی که موجب شد بازی در این اثر را بپذیرید چه بود؟
مهمترین ویژگی این نقش این بود که احساس نزدیکی و همذاتپنداری زیادی با این کاراکتر میکردم. طرز فکر این کاراکتر بسیار به طرز فکر خودم شبیه بود و همین باعث شد که شوق زیادی برای ایفای این نقش را داشته باشم.
چقدر طول کشید بتوانید با نقش ارتباط برقرار کنید؟ درباره کاراکتر و نقشتون توضیح بدهید.
درباره کاراکتر اگر بخواهم توضیح بدهم میتوانم بگویم که یک انسان به تمام معنا بود، این کاراکتر را بدون شک میتوان انسان نامید. برای ارتباط برقرار کردن با این نقش خیلی طول نکشید چون احساس نزدیکی بسیاری زیادی نسبت به آن داشتم. در حال حاضر هم دغدغه بسیاری از جوانهای ما این است که بتوانند ترک وطن کنند و این موضوع همیشه من را درگیر کرده و به همین خاطر خیلی زود با کاراکتر ارتباط برقرار کردم.
این نقشی که در نمایش ایفا میکنید چه ویژگی دارد که آن را از سایر نمایشها متمایز کرده است؟
به نظر من دوست داشتنیترینی کاراکتری میشود که تا آخر عمر هنریام بازی میکنم و فکر میکنم از این به بعد هرچقد بازی کنم هیچکدام از نقشها را به اندازه این کاراکتر دوس نداشته باشم چون از دیالوگهایش به شدت لذت میبرم.
در خلاصه داستان نمایش «شکست» آمده است::جهان قربانگاه موجودی است که او را بیاختیار خویش با جبر درهم تنیده و او را بیمیل خویش به اسارت گرفته است.
دیگر عوامل این نمایش عبارتند از: طراح لباس: فروغ حقیقت نیا، دوخت لباس: سهیلا خورشید دوست، طراح پوستر و بروشور: سجاد داغستانی، طراح نور، طراح صحنه و طراح حرکت: سمیرا وکیلی، موسیقی: محمدمهدی دوست محمدی، آرش آزادیان و آرین همتی، عکاس: امیرحسین لولایی و شیلان تاج، گریم: آزاده مالمیر و تیزر: امیرحسین لولایی.
علاقمندان به تماشای این نمایش میتوانند بلیت آن را از سایت تیوال تهیه کنند.