به گزارش هنرآنلاین، در این مراسم که با حضور جمعی از هنرمندان، مسئولان و علاقه‌مندان این هنرمند برزگرار شد، هادی حیدری، هنرمند کارتونیست به عنوان مجری حضور پیدا کرد و گفت: متأسفانه کرونا یکی دیگر از هنرمندان کشور را گرفت. استاد کامبیز درمبخش مرد‌ایده‌های رنگی و یکی از مهم‌ترین قله‌های معاصر ایران در سن ۷۹ سالگی درگذشت و جهان تصویر را ماتم‌زده کرد.

در ادامه مجید رجبی معمار، مدیرعامل خانه هنرمندان، با بیان این که کامبیز درمبخش هنرمند بزرگی بود، گفت: «ایشان انسان خوش‌رو و خوش‌خلقی بود که همواره آمادگی دستگیری از هنرمندان جوان را داشت. بسیار ظریف و نازک‌اندیش بود و از دست دادن‌ایشان غم بزرگی برای خانواده هنری است. از خدای بزرگ می‌خواهم از دست رفتن هنرمندان جبران شود و دوباره نشاط به خانواده هنری بازگردد.

احمد عربانی، کاریکاتوریست و از دوستان قدیمی کامبیز درمبخش به قرائت متنی که از قبل آماده کرده بود پرداخت و گفت: این طفل شیرازی که تا آخرین لحظه حیاتش نوجوانی هجده ساله ماند، عاشقی بود خستگی‌ناپذیر و جوهر قلم خودنویس او هیچ‌گاه تمام نمی‌شد. گاهی دور و گاهی نزدیک با لبخندی پرسشگر به شکار‌ایده‌ها می‌رفت. شاید بهتر است بگویم که‌ایده‌ها به دنبال او بودند؛ درست مانند حافظ. گاهی از اندام ناسازگار روزگار می‌نالید؛ اما هرگز ترش‌رویی نمی‌کرد. او با فخرفروشی رابطه خوبی نداشت و به هنر‌های تجسمی آبروی ویژه‌ای داد. او بود که هنر کاریکاتور را به ایران‌شناساند و با جوایزی که دریافت کرد، باعث شد تا دروازه موزه‌های مهم جهان به روی آثار او گشوده شوند و نام ایران در میان بزرگان هنر کاریکاتور ثبت شود. او در فاصله کوتاهی از ارسال آثارش به ایران بازگشت و مانند پرنده‌ای که به آشیانه‌اش برگشته، به کار در مجله «گل اقا» پرداخت و به زودی بال و پرش گسترده‌تر شد. نزدیک بود دشمنانی دوست نما استاد را به ورطه خطرناکی بیندازند اما کیومرث صابری دوباره استاد را نجات داد. درمبخش ممنوعیت را برنمی‌تافت و کار‌هایش را به جز عرضه در نمایش‌های مختلف در قالب کتاب‌های دیدنی به دست چاپ سپرد و آثارش را جاودانه ساخت به طوری که همه حتی کودکان از آنان استفاده کردند.

مراسم تشییع پیکر

سیدمسعود شجاعی طباطبایی، کاریکتوریست نیز پیام تسلیتی را از سوی دو هنرمند خارجی قرائت کرد. هیکابی دمیرچی و بولیگان دو هنرمندی بودند که فایل صوتی تسلیت آنان در مراسم پخش و سپس ترجمه آن توسط طباطبایی قرائت شد.

در متن تسلیت دمیرچی آمده بود: از ترکیه، به همه دوستان و همکاران کاریکاتوریستم و مردم ایران سلام می‌کنم. کامبیز درمبخش یکی از بزرگترین کاریکاتوریست‌های قرن حاضر بود، ایران، تورهان سلجوق خود را از دست داد. خوب می‌دانم این اتفاق یعنی چه. می‌دانم سایر کاریکاتوریست‌های ایرانی راه کامبیز را ادامه می‌دهند و ما را به آینده‌امیدوار خواهند کرد. ملاقات با کامبیز یکی از افتخارات زندگی‌ام محسوب می‌شود. او مهربان و انسان‌دوست بود. هرگز تو را فراموش نخواهیم کرد. به جامعه کارتونیست‌ها و کاریکاتوریست‌های ایران و جهان تسلیت می‌گویم.

بولیگان نیز یکی دیگر از هنرمندان بود که فایل صوتی پیام تسلیت او به این مضمون در این مراسم پخش شد: سال ۲۰۱۱ بود که کامبیز را در استانبول ملاقات کردم. هر دو برای عضویت در هیأت داوران یک مسابقه مطرح دعوت شده بودیم. این اولین باری بود که او را ملاقات می‌کردم. با آثار ظریف، طرح‌های زیبا و هوش و ظرأفت در شوخی‌هایش آشنا بودم. خیلی خوشحال شدم از اینکه بالاخره کسی را دیدم که مثل کار‌هایش دوست‌داشتنی بود، چون همیشه اینطور نیست. مردی متواضع، مهربان و خوش‌خلق را دیدم که پر بود از مهر و شوخ طبعی. فارغ از تفاوت زبان به سرعت با هم دوست شدیم. چند روزی با هم بودیم و پس از آن از طریق محیط مجازی با هم در ارتباط بودیم.

ابراهیم حقیقی، طراح گرافیک نیز گفت: درم‌بخش همکاران خود را به دکتر‌هایی تشبیه می‌کرد که آسیب‌های جامعه را شناسایی می‌کنند. من درم‌بخش را با رادیولوژیست‌ها مقایسه می‌کنم که درمانی انجام می‌دهند و می‌توانند به صورت جزئی، درد‌ها را نشان دهند. در آثار درم‌بخش باید نگاه کرد و درد‌ها را دید و پرسید چرا آن‌ها مداوا نمی‌شوند.

مراسم تشییع پیکر

محمدحسین نیرومند مشاور هنری و سینمایی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در سخنانی گفت: به خانواده استاد کامبیز درمبخش و اهالی هنر ایران تسلیت عرض می‌کنم. به من امر شده از طرف آقای اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و محمود شالویی سرپرست معاونت هنری ارشاد، این ضایعه را به اهالی فرهنگ و هنر کشور عرض کنم. استاد عربانی از مرحوم درمبخش به عنوان فخر هنر ایران یاد کرد؛ اجازه بدهید من به دلیل شناختی که از حوزه کاریکاتور دارم، جمله‌ایشان را تکمیل کنم. استاد کامبیز درمبخش بزرگترین کاریکاتوریست صد و‌اندی ساله ایران هستند و این موضوع را اغراق نمی‌کنم و آگاهانه می‌گویم. این موضوع خیلی ساده اثبات می‌شود؛ استاد جدا از اینکه متواضع و فروتن و مهربان بود؛ خلاق‌ترین کاریکاتوریست ایران بود، همیشه قلم و کاغذ در دستش بود و همیشه‌ایده داشت که تنها برخی از‌ایده‌هایش اجرایی شدند. بسیاری کاریکاتور را هنر نمی‌دانند اما آثار آقای درمبخش اثبات می‌کند کاریکاتور هنر است و شاید آن ویژگی خاصی که آثار‌ایشان را متمایز می‌کند، ویژگی‌های زیبایی‌شناسانه طرح های‌ایشان به عنوان عناصر بصری است و شاید این ویژگی متمایزکننده است که استاد را در زمره یکی از کاریکاتوریست‌های برجسته ایران می‌کند. درم‌بخش همچنان تا آخرین روز‌های زندگی‌اش از خلاقیت سرشار بود و هر زمانی که قلم و کاغذی در جمع یا خلوت به دستش می‌رسید برون‌ریزی می‌کرد. امضای خود را چنان یافته بود که اگر خطی روی کاغذی می‌کشید می‌توانستیم آن را به کامبیز نسبت دهیم.

در پایان مراسم نماز میت به امامت حجت الاسلام سیدمحمود دعایی بر پیکر استاد کامبیز درمبخش خوانده و پیکر استاد به سمت بهشت زهرا بدرقه شد.