گروه سینمایی هنرآنلاین: شهره لرستانی، کارگردان و بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون چندی پیش به کرونا دلتا مبتلا شد و به تازگی از بیمارستان مرخص شده است. این بازیگر درباره حال و هوای این روزهایش پیامی در اختیار هنرآنلاین قرار داده است.
لرستانی ابتدا با بیان اینکه مدت‌هاست به خاطر لاغر شدن مورد پرسش قرار می‌گیرد، گفت: شش ماه است عمل اسلیو (کوچک کردن معده) انجام داده‌ام ولی خواهش می‌کنم هیچ زمان دنبال این نباشید که ببینید چه کسی چه کار کرد که شما هم آن کار را بکنید. هر شخصی برای سلامتی جسم و بدنش راهی را باید برود و این چیزی نیست که به دیگری دیکته شود. برای من چون چربی دوره ریه‌هایم را گرفته و راه رفتن سخت بود، این عمل لازم بود. البته من فقط این عمل را انجام ندادم و عمل‌های دیگری هم داشتم و مجموعا ۷ ساعت بی‌هوش بودم. این عمل سنگین را دو پزشک بزرگوار انجام دادند و اکنون از آن راضی هستم ولی به هیچکس توصیه نمی‌کنم.
وی افزود: بعد از این عمل سنگین، با توجه به ضعف بدنی شدید، ناچار بودم سر کار بروم؛ چرا که من نه اختلاس بلدم نه مغازه‌ای دارم که بتوانم بدون کار هنری از پس هزینه‌های زندگی بربیایم. در نتیجه کاری را قبول کردم و در این پروژه، به اتفاق دوستان دیگر کرونا گرفتم. اما در مورد من به دلیل اینکه به خاطر آن عمل بدنم به شدت ضعیف شده بود، ناگهان ریه چپ ۵۰ درصد و ریه راستم ۳۰ درصد درگیر شد و مستقیم به بیمارستان رفتم و از آنجا به فاصله خیلی کوتاهی به آی‌سی‌یو منتقل شدم و ۷ روز را در آنجا سپری کردم. شاید اگر شرایط آن عمل سنگین را پشت سر نگذاشته بودم، در خانه می‌ماندم و درمان می‌شدم.
لرستانی درباره شرایط کنونی‌اش بیان کرد: شکر خدا اکنون قرنطینه خانگی‌ام تمام شده و نفسی می‌آید و می‌رود اما باید بگویم به شدت بی‌قرار و عصبی شده‌ام. نمی‌دانم این حال بد برای کروناست یا وقایع کشور همسایه و همزبانمان افغانستان که تا این اندازه در جهل، نا‌آگاهی و ظلم هستند. به این موارد، گرانی، فشار و بیکاری مردم و درد بی‌دارویی را هم اضافه کنید که اکنون بسیاری با آن مواجه هستند. به هر ترتیب این موارد در حال هر کسی تاثیر می‌گذارد و من هم از این قاعده مستثنا نیستم.
این بازیگر در ادامه بیان کرد: من نه به دلیل بازیگر بودن، بلکه بر طبق قوانین کشور و با توجه به اینکه ۵۵ ساله هستم، دوز اول واکسن را هم زده بودم و بعد از یک هفته کرونای دلتا گرفتم. اما شخصا درد می‌کشم از اینکه همه مردم نمی‌توانند واکسن بزنند. همانطور که آقای نصیریان گفتند، بازیگران تافته جدابافته نیستند ولی شغل ما شغل خطرناکی است. چرا که ما از لحظه‌ای که سر صحنه می‌رویم، ماسک را برمی‌داریم و تمام مدت ۱۲ ساعت کاری مجبوریم بدون ماسک کار کنیم. بنابراین ما هم کم از کادر پزشکی نداریم، آنها سلامت را به ارمغان می‌آورند و ما شادی را برای مردم.
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش با گلایه از شرایط کنونی که همه با آن گریبانگیرند، گفت: متاسفانه این قدر مردم ما عوض شدند و ارزش‌ها و اخلاق تغییر کرده که واژه هنرمند و سلبریتی مانند فحش شده است. اکنون مردم تنها به موارد ظاهری هنرمندان نگاه می‌کنند. به اینکه چقدر این فرد لاغر شده، پیش چه کسی عمل کرده است؟ ماشین آن یکی چیست و... ولی تو را به خدا ما را اینقدر سخیف فرض نکنید؛ لطفا به اندیشه ما کار داشته باشید، اینکه چه کتابی خواندیم و الان به چه چیزی فکر می‌کنیم. به اینکه چه راهی به ذهنمان می‌رسد که بشر درست‌تر زندگی کند و اینکه چطور می‌شود ارزش‌های نابودشده‌مان همچون احترام به بزرگترها و پیشکسوت‌ها را برگردانیم.
لرستانی ادامه داد: روز گذشته در خیابان با ماشینی تصادف کردم که یک دختر و پسر جوان در آن بودند. پیاده شدم تا شرایط را ارزیابی کنم که این دو نفر بدترین فحش‌ها را به من دادند. چرا مردم ما حرمت بزرگ و کوچک را فراموش کردند؟ از چه زمانی ما ایرانی‌ها تا این اندازه آدم‌های بدی شدیم؟ چه زمانی این طور شد که کسی چشم ندارد دیگری را ببیند و همه منافع شخصی خودشان را می‌بینند. این موارد ذهن من را خیلی درگیر و ناراحت کرده است. ناراحتم از اینکه اخلاق در حال از بین رفتن است. ما یک امام حسین(ع) می‌گفتیم، پشتمان تیر می‌کشید ولی چرا نسل جدید باوری ندارد؟
این بازیگر در ادامه بیان کرد: به عنوان انسانی که کارش هنر است، از همه خواهش می‌کنم من را تا این حد که وزنت چقدر است پایین نیاورند. به من بگویید به تازگی چه چیز نوشتی و چه کتابی خواندی؟ رسالت هنرمند در جامعه چیز دیگری است. ما نباید دنباله‌رو باشیم. این را به همکاران خودم می‌گویم؛ کسانی که چیزهای سطحی برایشان مهم است، نباید درس بدهند. ما باید پیشتاز و راهگشا باشیم و در کارهای خود دردها را مطرح کنیم. ما نمی‌توانیم درمان کنیم چون در تخصص ما نیست ولی می‌توانیم مسائل را بگوییم.
وی افزود: بعد از کرونا به شدت عصبی هستم و دردهای بدنی بسیاری دارم. به صورتی که گاهی حس می‌کنم کمر و گردنم شکسته است. حس می‌کنم با چند تبر به گردن و کمرم زدند و مدام با آمپول و مسکن خودم را آرام نگه می‌دارم. سه هفته است که خانواده و دوستانم را ندیده‌ام و خدا را شاکرم که هنوز به من فرصت نفس کشیدن و امکانی برای بودن داده است. لابد رسالتی بر گردنم هست که اول باید آن را انجام دهم.
لرستانی در ادامه گفت: تو را به خدا قسم تا این اندازه به هم گیر ندهید که چرا شما این مدل هستید. همه ما باید به خدا جواب دهیم. چون هیچکس از مسائل و مشکلات کس دیگر خبر ندارد. همه می‌دانیم شرایط بد است، پس به هم گیر ندهیم. عنصر گمشده جامعه ما مهربانی و همدردی است، پس با هم مهربان باشید. تا هر کس از خود شروع نکند، رحمت الهی شامل حال ما نمی‌شود. همه چیز درست نمی‌شود، مگر اینکه تک‌تک ما درست شویم و دروغ نگوییم و دزدی، ریاکاری و حق‌خوری نکنیم. با خودمان عهد ببندیم که انسان‌ها را به حال خود واگذار کنیم.
وی در پایان بیان کرد: یک منتقم واقعی هست که با چشم باز همه چیز را می‌بینید و به وقتش کاری را که باید می‌کند. من به رب‌الودود، خدای عاشق که همه مخلوقاتش را با عشق آفرید اعتقاد دارم و به همین دلیل به همه مخلوقاتش عشق می‌ورزم و همه موجودات روی زمین را دوست دارم و تا جایی که بتوانم کارهایی را برای آنها انجام می‌دهم که این خودش بخشی از عبادتی است که هر انسانی باید انجام دهد. خشمتان را جایی که باید خالی کنید، نه سر یکدیگر. ببینید این خشم از کدام کمبودها ناشی می‌شود. کمبودها و توانایی‌هایتان را بنویسید و روی خودتان کار کنید. تنها خواهشی که دارم این است که به یکدیگر کار نداشته باشید تا بتوانیم به خوبی کنار یکدیگر زندگی کنیم.