گروه مد و لباس هنرآنلاین: مرضیه پناهیان‌پور متولد 1348 تهران است. تحصیلات کارشناسی خود را در رشته هنرهای تجسمی گذرانده و حدود 20 سال است به تدریس هنر در تهران اشتغال دارد. او چند سال سرگروه آموزشی هنر بوده و با جشنواره‌ها و رقابت‌های فرهنگی هنری همکاری داشته است. در سال‌های اخیر سرگروه هنر گروه‌های آموزشی اداره کل آموزش‌وپرورش شهر تهران بوده و در برنامه‌ریزی و تألیف کتاب‌های فرهنگ و هنر (سال هفتم/ 92-91) و کتاب معلم هنر همکاری کرده است.

پناهیان‌پور درباره شرایط حاکم بر بخش‌های مرتبط با دوخت‎‌های سنتی و سوزن‌دوزی‌های ایرانی موجود در کتاب‌های درسی مقطع دبیرستان همچون کتاب فرهنگ و هنر و همچنین کتاب کار و فناوری به خبرنگار هنرآنلاین گفت: طی سال‌های اخیر تلاش شد تا درس هنر به عنوان یکی از دروس پایه در تمامی مقاطع تحصیلی از جمله بدو ورود به مقطع سرنوشت‌ساز دبیرستان توجه شود و بر این اساس، موضوعات متنوعی از جمله انواع دوخت‌های ایرانی و سوزن‌دوزی‌ها در میان سرفصل‌های کتب تدوین شده در نظر گرفته شد.

او ادامه داد: البته در زمینه آموزش دوخت‌های سنتی و سوزن‌دوزی‌های ایرانی، باید مراقب موازی کاری محتوای آموزشی کتاب‌های «فرهنگ و هنر» و «کار و فناوری» باشیم چرا که به نظر می‌رسد آنگونه که باید و شاید به طور مؤثر به تمامی ظرفیت‌های داخلی در این بخش پرداخته نشده است.

این مدرس هنر در آموزش و پرورش تصریح کرد: یکی از چالش‌هایی که ما در این حوزه خاص با آن مواجه هستیم، توجه خاص و ویژه به برخی دوخت‌ها در هر دو کتاب است که نه تنها موجب اجحاف در حق دیگر دوخت‌ها شده که بعضاً موجبات سوءاستفاده در بازار مربوط به این عرصه‌ها را به وجود آورده است.

پناهیان‌پور گفت: معرفی سوزن‌دوزی‌های کشورمان به دانش‌آموزان یک تکلیف و وظیفه بر دوش ما است اما وقتی می‌بینیم که تنها به یک یا چند دوخت خاص در این کتاب‌ها توجه شده در نتیجه به عنوان یکی از نهادهای فرهنگی و آموزشی در این بخش موجبات شاخص شدن یک دوخت و خروج یا کم رنگ شدن دیگر دوخت‌ها از بازار را فراهم آورده‌ایم.

او با نقد از بازار سودجود در این بخش اذعان داشت: باید از حقوق تمامی دوخت‌های سنتی دفاع شود و به طور مثال وقتی کتاب‌های درسی هنر، تمرکز خود را بیشتر روی دوخت‌هایی همچون پته‌ دوزی، رشتی دوزی یا تفرشی دوزی می‌گذارد، زمینه برای گرانی مواد اولیه این دوخت‌ها و یا کم توجهی دانش‌آموزان به دیگر دوخت‌ها مهیا می‌شود.

پناهیان‌پور در خاتمه گفت: به عقیده من بهتر است مربیان دروس نام برده، از دانش آموزان بخواهند که در قالب کار عملی به سراغ دوخت‌های منطقه‌ای بروند که اصالتشان به آنجا بازمی‌گردد و در نتیجه از این مسیر فضای لازم برای احیای دوخت‌های تمامی نواحی کشور به وجود آید.