گروه تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی‌های حورا خاکدامن با عنوان «بوف کور، من و صادق خان هدایت» در گالری انتظامی برگزار شد. خاکدامن در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره این مجموعه گفت: در این نمایشگاه با دست‌مایه قرار دادن شاهکار ادبی «بوف کور» به خلق آثار تلفیقی با استفاده از تکنیک‌های سیاه‌قلم، رنگ‌روغن و میکس مدیا پرداختم و از کودکی تا مرگ صادق هدایت را با تاثیر از شوخ‌طبعی این نویسنده بزرگ به تصویر کشیدم.

خاکدامن درباره برگزاری یک نمایشگاه با تمرکز بر صادق هدایت و بوف کور گفت: هدایت هنرور همه‌کاره‌ای است که در زمان خود فلکلوریست، تبارشناس، درام‌نویس، نقاش و زبان‌شناس برجسته‌ای بود که به دلیل گستردگی دید، قریحه درخشان، صداقت و راست جویی در نگرش رئالیستیک خود بر واقعیت‌های ایران، آثار برجسته‌ای خلق کرد. هدایت نه تنها ستایشگران زیادی داشت بلکه بدخواهان و نکوهشگران او نیز کم نبودند و پس از مرگش در صفحات روزنامه‌های ایرانی نقدهایی آمیخته با بهتان و تهمت، دروغ و ناروا و سرزنش منتشر می‌شد. اما شخصیت خاص او در سالیان پس از مرگش در آثار به جا مانده از او بیشتر نمایان و محبوب‌تر شد.

حورا خاکدامن

خاکدامن افزود: بوف کور در ادبیات معاصر ایران جایگاه ویژه‌ای دارد. بزرگ علوی که با آثار هدایت به خوبی آشناست این کتاب را اثر وزینی درباره زندگی مردم ایران می‌داند که هدایت در آن تمام بینوایی‌ها و نیکبختی‌های جامعه را بازتاب داده است. بوف کور یک شاهکار ادبی و دست‌مایه غنی برای  خلق آثار هنری است.

او درباره تاثیرات این اثر بر نقاشی‌های خود گفت:  من هیچ‌گاه به عنوان یک نقاش سعی نکردم محدود به سبک و ساختار خاصی باشم چون محدودیت مانع خلاقیت است. شاید در مورد بوف کور نیز همین اتفاق افتاد. کار با خواندن کتاب م. ف.فرزانه با عنوان «آشنایی با صادق هدایت» و خواندن شوخ‌طبعی‌ها و ویژگی‌های خلقی و شخصیتی او شروع شد. از آنجا که تمام عکس‌های هدایت  قدیمی و سیاه و سفید هستند برای انتخاب رنگ لباس و کلاه و چیدمان فضای اطراف همیشه از خودش سوال می‌کردم و اتفاقا همه چیز آن‌طور که باید می‌شد.

حورا خاکدامن

خاکدامن ادامه داد: همیشه سوژه‌هایم را بر اساس شناخت و درک عمیق شخصیتی آن‌ها انتخاب می‌کنم و تا پایان کار نوعی ارتباط روحی با آن‌ها برقرار می‌کنم. برای به تصویر کشیدن کودکی تا جوانی صادق هدایت در خانه پدری و تجسد سمبلیک المان‌ها نیز بارها به عمارت متروکه هدایت در خیابان سعدی رفتم و از پشت دیوار و در بسته خانه، فضای داخلی حیاط را تجسم کردم.