گروه سینمایی هنرآنلاین: این روزها فیلم کوتاه «مشتری» به کارگردانی حامد مبردی و تهیه‌کنندگی نیما زارعی در مراحل تدوین به سر می‌برد. سینا برزگر و نیما زارعی بازیگران این فیلم هستند و در خلاصه داستان آن آمده است: «گاهی وقتا زمان متوقف میشه و هیچ چیزی حرکت نمیکنه، حتی احساس میکنی که دنیا به آخر رسیده، پس باید یه کارایی و انجام ندی اجازه بدی اونا برات تصمیم بگیرن...»
حامد مبردی کارگردان فیلم کوتاه «مشتری» در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره این فیلم و ایده شکل گیری آن بیان کرد: «مشتری» به نوعی برگرفته شده از جهان ذهنی و مالیخولیایی است. جهانی که همه برای آزار رساندان به دیگران به آن مبتلا هستند و در صورت ایجاد فرصت از آن استفاده می‌کنند. هدف کلی من برای نگارش و ساخت این اثر دیدگاه از بین برنده تاریکی به واسطه نور است، چرا که این روزها همه در اوج تاریکی به سر می‌برند و سعی در از بین بردن روشنایی دارند. از سوی دیگر زمان در زندگی برای من دغدغه بزرگی است و پیچیدگی و به هم ریختگی زمان و رسیدن به فرم جدید در ساختار زمان در این کار و کارهای بعدی من وجود دارد.
او ادامه داد: به لحاظ فضاسازی و فرم، داستان بر اساس یک رویداد رخ می‌دهد. فردی وارد رستورانی می‌شود و می‌خواهد غذا بخورد، اما زمان سرویس دادن رستوران گذشته است و به او می‌گویند در صورتی حاضر به سرویس دادن به او هستند که ازقواعد آنجا پیروی کند و در صورت سرپیچی تاوانش را پس بدهد. در واقع قصه روزانه‌ای است که ما آدم‌ها با آن دست و پنجه نرم می‌کنیم و در برخورد با افراد دیگر می‌بینیم که همواره یک قانون نانوشته وجود دارد که بسیاری سعی می‌کنند ذهنیات بیمار خود را روی طرف مقابل خود خالی کنند.
این کارگردان جوان گفت: از آنجایی که روی بیماری‌هایی چون مالیخولیا، شیزوفرنی، اسکیزوفرنی و ... تحقیق داشتم و سوژه‌هایم نیز بیشتر روی این بیماری‌های درونی متمرکز است، بنابراین با آگاهی نسبت به آن فیلمنامه را نوشتم که چیزی حدود شش ماه به طول انجامید.
مبردی درباره فضای کار نیز اظهار کرد: فرم ترکیبی فیلم آبستراکتیو است و چون علاقه به نقاشی‌های این سبک دارم از فضای اکسپرسیونیستی نیز استفاده کردم و کمی از حالت رئال، فرم خارج شد که آنهم در فرم است نه داستان؛ با توجه به شرایط روز اجتماع هرچیزی امکان دارد اتفاق بیفتد، بنابراین در این بخش از تخیل استفاده کرده و فضا را به سمت توهم بردم که در طراحی لباس و گریم نیز کمی اگزجره شده است و از قالب واقعی فاصله گرفته‌اند.
او در پاسخ به چرایی استفاده از این فرم و فضا در اثر خود گفت: روندی که در جامعه امروز دیده می‌شود بخشی به واسطه کرونا ایجاد شده است و بخشی نیز به زندگی مدرن امروزی وابسته است. زندگی مدرن امروز، چهره آدم‌ها را دگرگون و مصنوعی کرده است.
این فیلمساز جوان در خاتمه توضیح داد: به دلیل این که شرایط جامعه، سینما و وضعیت اقتصادی فعلا مشخص نیست به سراغ ساخت فیلم بلندم با این که فیلمنامه آن آماده است نمی‌روم. اما یک سه گانه کوتاه درباره مرگ و دنیای پس از مرگ دارم که فکر می‌کنم موضوعیت جذابی دارد و از آنجایی که کمتر به آن پرداخت شده است، احساس می‌کنم مورد توجه واقع خواهد شد. امیدوارم بستری فراهم شود تا از فکرهای جدید حمایت کنند شاید برای بهتر شدن جامعه بتوان قدمی برداشت. متاسفانه تا الان از ایده‌های جدید و بکر استقبالی نشده است و هرآنچه که اتفاق افتاده به شکل مستقل بوده است.