گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: مصطفی علی‌پور، شاعر و پژوهشگر از نگارش کتاب «بر مسیر خاموش جنگل» خبر داد و به هنرآنلاین گفت: این کتاب حاصل بازنویسی دو کتاب «ساختار زبان شعر امروز» پژوهشی در واژگان و ساخت زبان شعر معاصر و «تا صبحدمان» مقدمه‌ای بر زیبایی‌شناختی و زبان شعر نیما و شعرهای برگزیده، است که سال‌ها پیش منتشر شده‌اند. در کتاب نخست، وضعیت شعر معاصر بر چهار محور «زبان»، «ساختار نحوی»، «واژگان » و «بیان محاوره‌ای» بررسی شده است. در کتاب دوم، نیز  شیوه‌ها و شگردهای تصویری شعر نیما مورد توجه قرار گرفته است.

او با این توضیح که طی این سال‌ها یادداشت‌های زیادی گردآوری کرده و دیدگاهش متحول شده، ادامه داد: با توجه به این که برخی نظریه‌ها تغییر کرده و من نیز در دو کتابی که نام بردم لرزش‌های ارجاعی و اشکالات ویرایشی داشتم دغدغه‌ام شده بود به تصحیح آن‌ها بپردازم. بنابراین بازنویسی مجدد در قالب کتاب «بر مسیر خاموش جنگل» اتفاق افتاد که از سوی انتشارات نیلوفر به چاپ می‌رسد. هم‌چنان ساختار دو کتاب حفظ شده و استقلال دارد ولی یک جلد است.

علی‌پور با بیان این که سعی داشته بازنویسی جدید برای شاعران جوان و دانشجویان ادبیات فارسی قابل درک، تجزیه و تحلیل باشد، افزود: امتیاز این کتاب مخاطب‎گرایی آن است که با نوعی ساده‌نویسی همراه است. هم‌چنین جایگاه زبان شعر بر پایه نظریه‌های ادبی معاصر برون‌سازی و با نمونه‌های از شعر معاصر به بحث و تحلیل گذاشته شده است. بنابراین فقط خودم را درگیر نظریه‌سازی و تئوری‌پردازی نکرده‌ام. نقد زیباشناسی صورت گرفته و به سادگی از آن نگذشتم. به‌نظرم این کتاب می‌تواند برای شاعران جوان فرصت مطالعاتی خوبی فراهم کند.  

او با این توضیح که مسئله اجرا در زبان شعر در کتاب «برمسیر خاموش جنگل» گسترش یافته است، تصریح کرد: بحث جدی مطرح شده به موضوع ساخت معنا برمی‌گردد که در کتاب قبلی اشاره کوتاهی به آن شده بود. شعر یک ساخت صورت دارد و یک ساخت معنا؛ ادبیت یک شعر در ساخت معنا اتفاق می‌افتد که به آن مفصل پرداخته‌ام.

«از گلوی کوچک رود»، «باران انگورهای سوخته»، «در پیراهن اردیبهشت»، «در چهارراه بهار نارنج»، «حلاج: روایت تحلیلی زندگی حسین بن منصور حلاج» و «از همدان تا صلیب: روایت تحلیلی زندگی و اندیشه عین القضات همدانی» از جمله آثار منتشر شده علی‌پور محسوب می‌شود. جایزه شعر شهادت برای مجموعه شعر  «از گلوی کوچک رود» ، کتاب «هفت بند مویه» سال ۱۳۷۹ تقدیر شده از سوی وزارت ارشاد و نیز کتاب سال معلم ۱۳۸۰ و کسب مقام دوم نقد ادبی برای کتاب «ساختار زبان شعرامروز» از جمله افتخارات اوست.