سرویس سینمایی هنرآنلاین: فیلم کوتاه «ناهید» به نویسندگی و کارگردانی صمد علیزاده و تهیه‌کنندگی رضا نصرتی حبیبی که در سی‌وهفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران تندیس و جایزه بهترین فیلمنامه کوتاه را از آن خود کرد، در اولین حضور جهانی خود منتخب بخش رقابتی سی‌و‌پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم فرایبورگ شد. لعیا میرنصیری، فیروز عاقلی، شهرزاد شکوریان، مهدی حیدری، پریسا سهرابی، محمد حسین ملائی، بهناز فتاحزاده، سئودا آجزپز، نسرین خرم، مهدی عبداللهی و رقیه زاد مهدوی در این فیلم کوتاه ایفای نقش کرده‌اند.
علیزاده، کارگردان فیلم «ناهید» در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره این فیلم و چگونگی شکل‌گیری ایده اولیه آن توضیح داد: ایده «ناهید» به حدود چهار سال پیش بر می‌گردد که در مسیری که می‌آمدم، اعلامیه فوت یک زن و مرد را دیدم که یکی عکس داشت و دیگری نداشت. این اتفاق توجه من را جلب کرد و به آن فکر کردم. برایم جالب بود که چرا اعلامیه خانم‌ها فاقد عکس است. ایده فیلم از همانجا در ذهن من شکل گرفت، اما مدت‌ها طول کشید تا نوشته شود، چرا که قانونی درباره منع استفاده عکس در اعلامیه بانوان وجود نداشت. بنابراین در نهایت به عرف رسیدیم و کنش اصلی در قصه براساس عرف نوشته شد.
او در ادامه درباره اینکه چرا این روند طولانی شد، گفت: گاهی نگارش متوقف می‌شد و گاهی نوشته می‌شد همین امر سه سال طول کشید و مدام به این فکر می‌کردیم که چطور می‌توانیم قصه‌ای را روایت کنیم که هم جالب باشد و هم بتواند مخاطب را تا انتها نگه دارد، در نهایت از شکل‌گیری هویت اصلی قصه تا نگارش آن 3 تا 4 ماه طول کشید.
علیزاده در پاسخ به این سوال که قصه در طول نگارش تا تصویر تا چه اندازه دستخوش تغییرشد، بیان کرد: تنها بخش پایان بندی بود که آن هم تغییر نکرد، بلکه طی مشاوره‌ای که با استادم آقای سایه‌ور داشتم در نهایت به این پایان‌بندی رسیدیم و برهمان اساس نیز پیش رفتیم. تغییراتی که در زمان فیلمبرداری انجام شد بسیار اندک و جزیی بود و یکسری حذف و اضافه بود که آن هم در روند اتفاقات فیلمنامه رقم خورد و اتفاقات ریزی که صرفا آنها را جابه جا کردیم.
این کارگردان درباره انتخاب بازیگران نیز اظهار کرد: وقتی به ایده «ناهید» رسیدم خانم میرنصیری اولین گزینه من برای این نقش بود و از آنجایی که پیش از این باهم همکاری داشتیم وقتی فیلمنامه تکمیل شد، خوشبختانه پس از خوانش فیلمنامه قبول کرد تا در این نقش حضور داشته باشد. باقی بازیگران نیز دوستان من در تلویزیون و تئاتر بودند که به ایفای نقش پرداختند.
علیزاده در چرایی پلان سکانس کارکردن این فیلم کوتاه نیز گفت: در واقع فیلم ما دو پلان است. قصه اصلی در پلان سکانس رقم می‌خورد و یک دقیقه نهایی یک کات دارد. وقتی می‌نوشتیم در زمان خوانش از کاراکتر ناهید نمی‌توانستیم جدا شویم و به کاراکترهای دیگر برسیم. بنابراین تصمیم گرفتیم مخاطب را نیز از ناهید جدا نکنیم. قصد داشتیم دوربین را روح مادر ناهید در نظر بگیریم که در ساخت به دلیل نبود تجهیزات درنیامد.
با توجه به حضور جهانی و موفق این فیلم او دراین باره عنوان کرد: در زمان تولید تفکر ما این بود که فیلم در ایران مورد توجه واقع نمی‌شود و در خارج از کشور جواب می‌دهد، اما برعکس شد و راضی هستیم که قصه ناهید در داخل کشور نیز مورد توجه واقع شده است. حضور بین‌المللی فیلم تازه آغاز شده است و نمی‌دانم تا چه اندازه می‌تواند در این مسیر موفق باشد.
علیزاده که تجربه اکران آنلاین را پشت سر گذاشته است، درباره این اتفاق نیز گفت: اکران آنلاین یک سربرد است و یک سر باخت؛ فیلم‌های کوتاه در جشنواره‌ها دیده می‌شوند و فیلم‌های مردمی نیستند. بنابراین مخاطب عام متوجه تولیدات این عرصه نمی‌شود. در جشنواره فیلم فجر هم ما مطرح کردیم و گفتیم که فیلم‌های کوتاه اکران مردمی داشته باشند، چون تنها جشنواره مردمی و معتبر کشور است که همه آن را می‌شناسند، اما این امکان میسر نشد. در بحث اکران آنلاین آثار سینمایی و کوتاه در پلتفرم‌ها من مشکلی ندارم، اما چون مردم عام هنوز با این مدیوم از سینما آشنایی کامل ندارند، سراغ این بستر نمی‌روند. از سوی دیگر اغلب مخاطبان ما بچه‌های هنری هستند که ما در زمان جشنواره‌ها می‌توانیم از بازخورد آنها بهره‌مند شویم و آثارمان نقد و بررسی شوند. در این زمان است که می‌توانیم متوجه نقاط قوت و ضعف خود شویم، اما در اکران انلاین این اتفاق رخ نمی‌دهد و این امکان از ما سلب می‌شود. اما از سوی دیگر دسترسی به آثار فیلم کوتاه بسیار فراهم است و این می‌تواند اتفاق خوبی برای این عرصه باشد، ما در گذشته جشنواره به جشنواره می‌توانستیم به آثار دسترسی یابیم که این امکان امروز با وجود پلتفرم‌ها میسراست.