سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه آثار مجید صادقی نژاد با عنوان «بازگشت» در گالری شیرین، نمایشگاه آثار کسری گلرنگ با عنوان «گیاهان در امتداد» در گالری هما، نمایشگاه آثار فرانک یوسفی با عنوان «ماداگاسکار» در گالری آ و نمایشگاه نقاشی سرمیناز بارسقیان با عنوان «فراموشی: انتخاب شناور» در گالری اُ سوژه‌های این هفته گالری گردی هنرآنلاین هستند.
سفر به درون انسان
نمایشگاه آثار مجید صادقی نژاد با عنوان «بازگشت» در گالری شیرین برپاست. صادقی نژاد در این مجموعه تصاویری از اجزای داخلی بدن انسان ارائه کرده است. او برای نمایش ویژگی‌ها و احساسات گوناگون انسان، به جای آنکه فیگور یا چهره اشخاص را به تصویر بکشد، به نمایش اجزای داخلی بدن او پرداخته و تاثیراتی که عواطف مختلف، بر فیزیک بدن و عملکرد اجزای داخلی بدن دارند را به صورت نمادین به تصویر کشیده است.
او گاه اجزایی مشخص و شناخته شده مانند قلب و مغز را مورد توجه قرار داده است که در میان انبوه رگ‌ها و شریان‌ها قرار گرفته‌اند، و گاه اجزاء جزئی‌تری مانند سلول‌ها و بافت‌ها را به تصویر کشیده است که شاید نمونه‌هایی از آنها در عکس‌ها و فیلم‌های علمی دیده شده باشند. اما نقاش در این آثار قصد نداشته تصاویری مستند و علمی ارائه دهد، بلکه هدف او نشان دادن احساسات انسانی در اجزای تشکیل‌دهنده بدن انسان بوده است.
در این تصاویر با حضور انبوه فرم‌های رنگینی مواجه هستیم که در فضایی تاریک و بسته قرار دارند و حالت‌های مختلفی مانند فشرده شدن یا کشیدگی را نشان می‌دهند که هرکدام از اینها واکنشی فیزیکی به احساساتی مانند خشم، اندوه، هیجان و... است. صادقی نژاد در این آثار از بازنمایی دقیق اجزای داخلی بدن پرهیز کرده تا تصور یک تصویرسازی علمی درباره این آثار به وجود نیاید. حتی در بعضی از تابلوها اغراق و تغییر شکل‌هایی نیز در اجزای بدن دیده می‌شود تا تاکید بیشتری بر وجه احساسی آنها باشد.
نمایشگاه آثار مجید صادقی نژاد تا 22 بهمن در گالری شیرین برپاست. علاقه‌مندان می‌توانند به آدرس خیابان کریم‌خان زند، خیابان سنایی، کوچه 13 شماره 5 مراجعه کنند.
داستان گیاهان
نمایشگاه آثار کسری گلرنگ با عنوان «گیاهان در امتداد» در گالری هما برگزار شد. گلرنگ سال‌هاست که در آثار خود به گیاهان می‌پردازد و آنها را از ابعاد گوناگون مورد بررسی قرار می‌دهد. هنرمندان زیادی در طول تاریخ به طراحی یا نقاشی از گل‌ها و گیاهان پرداخته‌اند و این کار اغلب با نگاهی زیبایی شناسانه و با هدف نمایش تصاویری دل‌نشین انجام می‌شده است. اما در آثار گلرنگ با چنین دیدگاهی مواجه نیستیم و موارد مختلفی از انتخاب متریال گرفته تا نوع گیاهانی که به تصویر کشیده شده است، تاکیدی بر این مسئله است.
گلرنگ در آثار سیاه و سفید خود مهم‌ترین عامل جذابیت بصری گیاهان را حذف کرده است. گل‌های رنگارنگ و سبزه‌های درخشان، اینجا همگی به تنالیته های خاکستری تبدیل شده‌اند که به جای آنکه چشم مخاطب را به نقطه‌ای خاص بکشند، فضایی یکنواخت را به وجود می‌آورند که اجزای آن بر یکدیگر برتری ندارند.
در این تابلوها با چند گروه از گیاهان مواجه هستیم. گاه شاخه گل‌هایی را می‌بینم که در گلدان قرار گرفته‌اند و گاه حجمی از گیاهان و برگ‌ها را می‌بینیم که به شکلی آزاد و رها در کنار هم قرار گرفته‌اند. با این حال این گیاهان را نیز در محیط طبیعی نمی‌بینیم، بلکه آنها در فضایی خالی و سفید قرار دارند، گویی گیاهان از فضای طبیعی خود بریده شده و در جایی دیگر چسبانده شده‌اند. حتی چینش گیاهان در کنار یکدیگر نیز بیش از آنکه حالتی واقعی داشته باشد، برآمده از خیال هنرمند است و انواع مختلف گیاهان برای ایجاد یک ترکیب‌بندی مناسب در کنار هم قرار گرفته‌اند.
گل‌ها با عمر کوتاه خود و گیاهانی با عمرهای متوسط، نمودی از زندگی و مرگ هستند که تجربه‌ای مشترک میان همه جانداران است. آنها می‌توانند نمادی از انسانی باشند که در موقعیتی ناپایدار قرار گرفته و درون گلدان شیشه‌ای از جایی به جای دیگر می‌رود، و یا گیاهی با ریشه مستحکم باشد که پایگاهی برای خود ایجاد کرده است. گیاهان در آثار گلرنگ جایگزین انسان‌ها و روابطی شده‌اند که تجربه زیسته او را شکل می‌دهند.
مداخله در حیات وحش
نمایشگاه آثار فرانک یوسفی با عنوان «ماداگاسکار» در گالری آ برگزار شد. یوسفی در این مجموعه مجسمه‌هایی را ارائه کرده است که با اجسام آماده ترکیب شده و طبیعت را در تقابل با صنعت قرار می‌دهد. ماداگاسکار جزیره‌ای در اقیانوس هند است که به داشتن پوشش گیاهی عجیب و گیاهان خاص شهرت دارد و اگرچه زرافه در آن زیست نمی‌کند، اما این حیوان به عنوان نمادی از طبیعت انتخاب شده است تا موقعیت‌های گوناگونی از مواجهه حیات وحش با مداخله‌های انسانی را شاهد باشیم.
در همه آثار این مجموعه یک یا چند زرافه دیده می‌شود که با انواع مختلف مصنوعات انسان همراه شده‌اند. سیلندر گاز، بشکه نفت، یک لنگه کفش و... نمادی از اشیایی هستند که توسط انسان تولید شده و پس از پایان استفاده آنها، در طبیعت رها می‌شوند یا حتی در مناطق طبیعی تشکیل‌دهنده تپه‌هایی از زباله هستند. هرکدام از این اشیاء می‌تواند خطرات جبران‌ناپذیری برای حیوانات داشته باشد و زندگی آنها را تهدید کند، بر همین اساس در این مجموعه نیز حیوانات را در شرایطی می‌بینیم که توسط یک شیء مورد آسیب قرار گرفته یا از زندگی عادی خود دور شده‌اند.
ترکیب اشیاء و حیوانات در این مجموعه اگرچه حالتی نمادین دارد، اما اعتراضی آشکار به تخریب محیط‌زیست توسط انسان است. تخریبی که شاید در شرایط کنونی تنها مورد توجه تعداد محدودی از آدم‌ها قرار می‌گیرد، اما در آینده‌ای نزدیک به تهدیدی بزرگ برای انسان تبدیل شده و با نابودی منابع طبیعی لازم برای حیات انسان، امکان ادامه زیست او بر روی کره زمین را سلب می‌کند.
حرکت در قاب‌ها
نمایشگاه نقاشی سرمیناز بارسقیان با عنوان «فراموشی: انتخاب شناور» در گالری اُ برپاست. آثار این مجموعه پیرامون یک اثر دیگر شکل گرفته است. تابلوی اصلی که منبع سایر آثار است، عده‌ای را درون باغ و داخل استخر نشان می‌دهد که در حال تفریح هستند، اما نکته قابل توجه در این افراد آن است که پوست بدن آنها کنده شده و آنچه از آدم‌ها دیده می‌شود، بافت ماهیچه‌ای آنها است. به‌این‌ترتیب هیچ تفاوتی میان افراد وجود ندارد و شناسایی و تشخیص هویت آنها امکان‌پذیر نیست. اگرچه فضای باغ و استخر کاملا طبیعی است، اما نه تنها کنده شدن پوست آدم‌ها، که رنگ آبی ماهیچه‌ها و گوشت تن آنها نیز تشدید کننده این فضای غیر واقعی است.
بارسقیان در سایر آثار این مجموعه، تابلوی نخستین را گسترش داده و بخش‌های مختلف آن را در کادرهای دایره‌ای مجدداً بازنمایی کرده است. اما این کار صرفاً به معنای اجرای دوباره از بخش‌های مختلف تصویر اصلی نیست، بلکه ما منظره را از زاویه دید اشخاص حاضر در کادر می‌بینیم و به‌این‌ترتیب با مناظری مواجه می‌شویم که در تابلوی اولیه وجود نداشتند.
در یک تابلو نمای ساختمانی را می‌بینیم که باغ و استخر به آن تعلق دارد. در تابلویی دیگر منظره دوردست قله کوهی به چشم می‌آید و از نگاه شخصی که در حال خروج از استخر است، آدم‌ها یا موجودات عجیبی را می‌بینیم که میان درختان خشک پنهان شده‌اند. بارسقیان در این آثار مخاطب را وادار می‌کند که از تابلویی به تابلوی دیگر حرکت کرده و از جایگاه موجودات حاضر در کادر، به تماشای اطراف بپردازد.
نمایشگاه نقاشی سرمیناز بارسقیان تا 21 بهمن در گالری اُ به نشانی خیابان سنایی، خیابان شاهین (خدری)، پلاک ۱۸ برپاست.