سرویس مد و لباس هنرآنلاین: طیبه مهدوی‌یار از هنرمندان و مدرسان دوخت‌های سنتی و سوزن‌دوزی‌های ایرانی در روستای بتو حوالی شهر نیشابور، درباره فعالیت‌های خود و شرایط حاکم بر این منطقه به خبرنگار هنرآنلاین گفت: بالغ بر دو دهه است که به دلیل علاقه بسیار به دوخت‌های سنتی ایرانی، دوره‌های آموزشی را پشت سر گذاشتم و به شکل متمرکز تلاش کردم با سوزن‌دوزی‌های مناطق مختلف ایران آشنا شوم.

او افزود: در حال حاضر به همراه خانواده در روستای بتو حوالی شهر نیشابور زندگی می‌کنم و همواره تلاش کرده‌ام بسیاری از اهداف و آرمان‌های خود در زمینه دوخت‌های ایرانی را از همین منطقه دنبال کنم چرا که معتقد هستم مناطق روستایی در هر استان، گنجینه‌هایی ارزشمند از تمامی ظرفیت‌های آن استان هستند و اگر به فکر شکوفایی فرهنگی، هنری و اقتصادی در سطح ملی هستیم، باید مسیر را از روستاها آغاز کنیم.

این هنرمند عرصه دوخت‌های سنتی منطقه نیشابور اظهار داشت: حمایت از کارگاه‌های صنایع دستی روستاها از سوی مردم و مسئولان می‌تواند راهگشای بسیاری از مشکلات در کشور باشد حال آنکه نه تنها به حفظ و احیای میراث فرهنگی کشور همچون لباس اقوام و دوخت‌های سنتی از این مسیر توجه می‌شود بلکه کارآفرینی و ایجاد فرصت‌های کسب درآمد برای مردم محروم روستاها می‌تواند حرکتی بزرگ و ارزشمند در شرایط دشوار کنونی به شمار رود.

مهدوی‌یار در ادامه با اشاره به اینکه بخارادوزی با نخ، سوزن و قلاب و همچنین گلابتون دوزی از دوخت‌های مختص منطقه نیشابور است بیان کرد: علاوه بر اینها مردم منطقه ضمن آشنایی با سایر سوزن‌دوزی‌ها تلاش می‌کنند تا از طبیعت هنری خود در سطحی وسیع بهره گرفته و محصولاتی در خور توجه و حتی مناسب برای صادرات را عرضه کنند.

او افزود: یکی از دیگر از ویژگی‌های منطقه نیشابور به ثروت‌های آن در زمینه بسیاری از منابع طبیعی همچون معادن سنگ فیروزه و مس باز می‌گردد که امروزه ماده اولیه بسیاری از زیورآلات در سطح جهان به شمار می‌رود که البته در ارتباط با این موضوع هم باید بگویم موارد بسیاری مشاهده شده که فیروزه ایرانی پس از صادرات به نام دیگر کشورها ثبت شده وهمین امر زنگ خطری برای این جریان به شمار می‌رود.

مهدوی‌یار در خاتمه گفت: به هر روی حفظ و حراست از ثروت‌های طبیعی و منابع هنرمند انسانی در کشورمان یک امر واجب بوده و هیچگونه سهل انگاری در مقطع کنونی در ارتباط با این موضوعات قابل بخشش نخواهد بود.