بهمن عبدی؛ پویانما، گرافیست و کاریکاتوریست با سابقه کشورمان، به عنوان یکی از داورهای سومین جشنواره سراسری کاریکاتور خراسان شمالی به خبرنگار هنرآنلاین گفت: خیلی خوب است که این جشنواره به سومین سال برگزاری خود رسیده است و من فکر می‌کنم همه این‌ها به علت حضور عباس ناصری است.
وی توضیح داد: ناصری از نام آوران رشته کاریکاتور است که در بسیاری جشنواره های داخلی، ملی و بین‌المللی مقام آورده و توانسته یک تنه تمام برنامه های جشنواره کاریکاتور خراسان شمالی را به دوش بکشد.
عبدی بیان کرد: کاریکاتور در همه زمینه‌ها و رشته‌ها توانایی برگزاری مسابقه و جشنواره را دارد. جنگ نرم هم یکی از این زمینه‌ها محسوب می‌شود، پس بهتر است تا در چنین زمینه مهمی که چند سالی است به آن بسیار توجه می‌شود هم حرفی برای گفتن داشته باشد.
وی معتقد است قسمتی از موفقیت کاریکاتور فرهنگ سازی است و این مسئله تنها با برگزاری نمایشگاه و جشنواره های مختلف صورت نمی‌گیرد.
عبدی گفت: کاریکاتور رشته ای از هنرهای تجسمی است که جذابیت عمومی ندارد که مردم را به تالارهای نمایش بکشاند، در نتیجه این ما و مدیران فرهنگی هستیم که باید سعی کنیم آثار را در بین مردم ببریم.با این وجود از نظر من کاریکاتور رشته ای است که به نوبه خود جذاب است، اما همچنان شامل موارد خاصی می‌شود که مردم به آن رغبت و توجه نشان می‌دهند.
این کاریکاتوریست بیان کرد: به طور کلی در کارهای فرهنگی این ضعف وجود دارد که هنوز نمی‌توانیم جذابیت لازم را برای آن‌ها ایجاد کنیم. باید بررسی شود این ضعف از تبلیغ ما یا از نوعی برگزاری و زمان و مکان جشنواره‌ها است. همچنین باید در سطح ایران آسیب شناسی شود تا متوجه شویم چرا مردم به اندازه ای که برای ورزش و مسابقات ورزشی اهمیت قائل می‌شوند برای آثار هنری وقت نمی‌گذارند.
داور سومین جشنواره سراسری کاریکاتور در بجنورد، با مطرح کردن این سوال که اصلا مردم ما تا چه حد با کاریکاتور آشنایی دارند؟ گفت: صرافا بالا بردن آمار جشنواره ملاک نیست، مهم بازخوردی که از آن می‌گیریم است. جشنواره باید بتواند به اهداف خودش برسد.در بعضی شهرهای ایران مردم بنا به نوع فرهنگی که دارند هیچ نوع آشنایی با طنز ندارند و حتی از شوخی‌های لفظی هم ناراحت می‌شوند به نوعی که گویی هیچ درگیری با طنز ندارند. برای مثال، با شناختی که من دارم، در شهرهای شمالی همه مردم روحیه طنز دارند و حتی جدی‌ترین حرف‌های خود را هم با زبان طنز بیان می‌کنند.
این کاریکاتور اینجا به تفاوتی دیگر از شهرهای مختلف ایران اشاره کرد و ادامه داد: در مقابل، من به یکی دیگر از شهرهای ایران رفتم که برای ایجاد ارتباط شوخی لفظی‌ای انجام ندادم. اما از آنجا که تفاوت فرهنگی در بین شهرهای مختلف ایران بسیار است و ممکن است ما با همه آن‌ها آشنا نباشیم، مردم شهر این شوخی من را به عنوان توهین تلقی کردند و من نه تنها قادر به ارتباط نشدم، بلکه نزدیک بود درگیری شدیدی هم در ادامه تنها یک شوخی رخ دهد.
وی با این توضیحات بیان کرد: شاید همین مسئله باعث می‌شود با این که کاریکاتور نسبت به رشته های دیگر هنرهای تجسمی جذابیت بیشتری دارد، اما باز هم می‌بینیم که بعضی استان‌ها برایشان جا نیافتاده که این مسئله را به عنوان هنر ببینند. شهرهای بسیاری در ایران هستند که تنها به خوشنویسی و بعضی مبانی دیگر هنر اهمیت می‌دهند. در حالی که اگر به کاریکاتور هم کمی بها بدهند مسلما تعدادعلاقه‌مندان به کاریکاتور بیشتر می‌شود و طبعا رشد هم می‌کند.
عبدی معتقد یکی از راه های آشنایی بیشتر مردم با کاریکاتور همین برگزاری جشنواره های مختلف است، اما با این وجود چنین مسئله‌ای نیازمند تاثیر یک فرد است. زیرا مدیران ممکن است در این مسئله دغدغه ای نداشته باشند و تنها اگر فردی باشد که چنین برنامه‌هایی را بگذارد و پیگیری کند تایید می‌کنند.
وی ادامه داد: مثلا هم اکنون در هر شهر یک کاریکاتوریست مسئولیت ترویج و پیگیری برنامه های مختلف فرهنگی در این زمینه را به عهده گرفته است و هر کس تلاش خود را دارند، بیشتر یا کمتر. اما اگر هر کدام از این افراد از شهر خود به تهران سفر کنند، دیگر در آن شهر هیچ مسئولی چنین قضایایی را پیگیری نمی‌کند و در صدد ادامه دادن آن بر نمی‌آیند.
کاریکاتوریست مجله طنز و کاریکاتور، با توجه به نقش هر فرد در این زمینه توضیح داد: به نظر من هر کسی در هر جایگاهی که هست باید تمام سعی خودش را برای رشد دادن چنین هنری در شهرهای مختلف ایران انجام دهد. برای مثال جشنواره سراسری کاریکاتور در بجنورد برگزار می‌شود، این شهر دور است و رفت و آمد به آن مشکل، اما ما باید این سختی را به جان بخریم تا مردم آن شهر با کاریکاتور و تاثیر آن آشنا شوند.
وی به فعالیت خود نیز اشاره داشت و بیان کرد: من به عنوان فردی از این دایره تمام سعی خودم را می‌کنم تا مردم در تمام شهرهای ایران با کاریکاتور آشنا شوند و اگر نیاز باشد به دورترین نقاط هم سفر می‌کنم. برای مثال پیش آمده که من به لرستان و ایلات هم برای برگزاری جشنواره های محلی سفر کردم، به طوری که از کمبود امکانات مجبور به اسکان در خانه مسئول مربوطه بودیم. اما این سختی‌ها را به جان می‌خرم تا شاید کمکی باشم برای مردمم، حتی اگر از نظر مالی سودی در بر نداشته باشد.
این هنرمند ادامه داد: من به عنوان یک کاریکاتوریست احساس مسئولیت می‌کنم. ما افرادی هستیم که همیشه در حال انتقاد هستیم، پس خودمان هم باید جایی دست به کار شویم.این‌گونه می‌شود که من به هرکجا که نیاز باشد می‌روم تا شاید در بحث‌ها و آموزش‌ها جوانان علاقه‌مند به این رشته جذب شوند و مردم با کاریکاتور بیشتر آشنا شوند.
عبدی معتقد است در وضعیت کنونی که مردم رغبت ندارند برای دیدن کاریکاتورها به محل‌های برگزاری سر بزنند، مسئولین باید از راه های مختلف کاری کنند که مردم با کاریکاتور آشنا شوند. مثلا می‌شود در سطح خیابان، مترو و اتوبوس‌ها کاریکاتورهای مختلف در معرض دید مردم قرار گیرد.
وی دراین‌باره توضیح داد: در سطح شهر و حتی جاده های بین شهری پر از از تابلوها و بنرهای مختلف که به هر منظور که تبلیغی یا معضلات شهری و هر چیز دیگر ممکن است باشد. می‌توان در کنار این تابلوها چند تابلو کاریکاتور هم کار کنیم و هر چند وقت یک بار آن را عوض کنیم.
این کاریکاتوریست گفت: در تهران به خاطر مسیرهای طولانی و پر تردد و ساعت‌های زیادی که خارج شدن از خانه از مردم می‌گیرد، ممکن است منطقی به نظر بیاید که مردم نمی‌توانند برای بازدید که نمایشگاه های کاریکاتور وقتی کنار بگذارند. اما این مسئله در شهرستان به چنین صورتی وجود ندارد و شما می‌توانید تا ساعات اولیه روز به راحتی به تمام کارهای اداری خود برسید.
وی در ادامه افزود: با این وجود در تهران به خاطر مجامع و سایت‌ها و فضای موجود علاقه به کاریکاتور بیشتر است و در شهرستان‌ها چنین نیست. پس من امیدوارم در بجنورد با وجود سومین سال برگزاری جشنواره سراسری کاریکاتور این اتفاق بیش از پیش رخ دهد و بتوانیم به هدف افزایش بازدید کنندگان برسیم.
بهمن عبدی یکی از راه های مهم برای آَشنایی و علاقه‌مندی بیشتر مردم با کاریکاتور را ایجاد فضای تصویری در تلویزیون می‌داند و در توضیح آن گفت: ما باید بگردیم و چیزهایی که برای کاریکاتور ایجاد انگیزه می‌کند را بیابیم. یکی از این کارها که سال‌ها قبل با همکاری من انجام می‌شد کشیدن تصویری کاریکاتور در تلویزیون بود که موجبات انگیزه برای بسیاری مردم را به وجود آورد.
این کاریکاتوریست در ادامه بیان کرد: من هنرمندان حرفه ای را در زمینه کاریکاتور می‌بینم که بارها گفته‌اند برنامه تلویزیونی‌ای که من در سالهای گذشته در آن با کاریکاتور داستان‌های مختلف را بیان می‌کردم باعث ایجاد انگیزه در آن‌ها شده و باعث شده به این مسیر کشیده شوند.
وی توضیح داد: متاسفانه بیشترین مصاحبه‌هایی که در زمینه کاریکاتور داشتم در رادیو بوده تا تلویزیون. این در حالی است که باید در رادیو توضیح دهم که هر کاریکاتور را چطور کشیده‌ام و این اصلا منطقی نیست، زیرا کاریکاتور تصویری است و باید به جای توضیح دادن در رادیو در تلویزیون نمایش داده شود.
عبدی اضافه کرد: ما می‌بینیم که در تلویزیون برنامه های مختلفی اجرا می‌شود که شاعران و نویسنده‌ها دور میزی جمع می‌شوند و به بحث و گفت و گو می‌پردازند، در حالی که چنین برنامه ای کاملا رادیویی است، نه برنامه ای با موضوعیت کاریکاتور و شاید این مسئله به این علت باشد که جایگاه مدیران رادیویی و تلویزیونی با هم عوض شده، اما سیاست‌های آن‌ها تغییری نکرده است.
انتهای پیام