سرویس سینمایی هنرآنلاین: مرتضی جعفری فیلمساز ایرانی چند سال در یونان مشغول کار و فعالیت در سینماست. او در کشورمان فیلمسازی را با حضور در انجمن سینمای جوانان اهواز آغاز کرد و بیشتر به دلیل ساخت مستندهایش شناخته می‌شود و حالا چند سال است که به یونان مهاجرت کرده و به تولید آثار سینمایی مشغول است.
او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره تازه‌ترین فعالیت خود گفت: اولین فیلم بلند سینمایی‌ام را در سال 2017 با نام "عروس داعش" در یونان ساختم که در جشنواره تسالونیکی به نمایش درآمد. پس از آن در سال 2018 فیلم دیگری ساختم که ترجمه فارسی آن "زیر پوست شهر" است و داستان درباره جوانی است که براثر یک سانحه پایش را از دست می‌دهد و دچار مشکلات جسمی می‌شود و نمی‌تواند با افراد ارتباط برقرار کند. فیلم در حال اکران بود که به دلیل شیوع کرونا، اکران آن نصفه ماند. در حال حاضر مشغول انجام کارهای پساتولید و ساخت جلوه‌های ویژه فیلم جدیدم با عنوان "پایان انسانیت" هستم که موضوع آن نیز درباره داعش و حضور آن‌ها در اروپاست. قصه درباره یکسری مسافر از ملیت‌های مختلف است که از ترکیه به شکل قاچاق قصد دارند به یونان بروند، در مسیر قایق آن‌ها خراب می‌شود و چند نفر که داعشی که میان مسافران هستند، قصد دارند افراد را به دریا بیاندازند تا قایق سبک شود و خودشان را بتوانند به مقصد برسانند.
جعفری در ادامه درباره دلیل ساخت اثر درباره داعش و میزان آشنایی‌اش با این گروه تروریستی توضیح داد: ازآنجایی‌که چند سالی در سوریه مشغول ساخت مستند در این زمینه بودم، درباره داعش تحقیقات بسیاری انجام دادم و از همان دوران سوژه‌هایی در ذهن داشتم که کم‌کم آن‌ها را تبدیل به فیلمنامه کرده و خواهم ساخت.
او درباره حضور سینمای ایران در اروپا نیز بیان کرد: سینمای ایران روبه رشد است و من در هر جشنواره شاهد هستم که چگونه نام ایران و جایگاه سینمای ایران مشخص شده است. نام ایران تبدیل به برند شده است و اگر فیلمی ایرانی در جشنواره‌ای حضور نداشته باشد، اغلب می‌گویند جشنواره خوبی نخواهد بود چون اثری از ایران در آن نیست.
این کارگردان درباره تفاوت ساخت اثر در ایران و اروپا عنوان کرد: تفاوت از زمین تا آسمان است. در ایران بسیار راحت‌تر می‌توان به هدف رسید، درحالی‌که در اروپا با توجه به این که امکانات بسیاری وجود دارد، اما رسیدن به آن نقطه مطلوب سال‌ها طول می‌کشد که تازه شاید به آن نقطه برسید و شاید هرگز این فرصت را پیدا نکنید که به نقطه هدف برسید.
او در پاسخ به این سؤال که آیا در اروپا نیز فیلمسازان به دنبال جذب سرمایه برای تولید اثر هستند و با این مشکلات دست به گریبانند یا نه، توضیح داد: بله در اروپا نیز فیلمسازان باید به دنبال جذب سرمایه باشند. در ایران فیلمسازان می‌توانند از انجمن‌ها و نهادها کمک بگیرند، اما در اروپا این‌گونه نیست. به‌طور مثال طرحی را به تلویزیون یونان ارائه کردم که چهار سال طول کشید تا تأمین بودجه شود و همین روند زمانی، ممکن است باعث شود تا طرح شما گاهی از جذابیت بیفتد و سوژه بسوزد. اینجا نیز معمولاً کارگردان به دنبال جذب سرمایه می‌رود و با کمپانی‌ها به توافق می‌رسد تا بتواند اثرش را تولید کند.
جعفری در ادامه درباره تأثیر کرونا بر سینماهای اروپا و همچنین رونق پلتفرم‌ها برای اکران آنلاین گفت: در اروپا اکران آنلاین چیز جدیدی نیست، اما بعد از شیوع کرونا هنوز به شدت پلتفرم‌های ایرانی اکران آنلاین هم‌زمان با اکران فیزیکی جدی نشده است و می‌توان گفت ایران در این زمینه پیشتاز بوده است. البته که در اروپا به دلیل بحث قانون کپی رایت مشکل قاچاق آثار وجود ندارد، چون قوانین سختی در این زمینه دارند و بسیار پیشرو هستند.
او در خاتمه درباره آینده سینما اظهار کرد: من فکر نمی‌کنم هرگز سالن‌های سینمایی از بین بروند، تماشای فیلم در سالن سینما با اکران آنلاین بسیار متفاوت است و اهل سینما و علاقه‌مند به سینما می‌داند که چه تفاوتی در این زمینه وجود دارد. اما آینده سینما با توجه به کرونا چطور پیش می‌رود واقعاً نمی‌دانم و بسیار وابسته به شرایط موجود است. در اینجا بسیاری از مجوزها لغو شده است و تولید آثار نیز به این شکل است که اولویت‌بندی کرده‌اند تا آثاری که از قبل مجوز دریافت کرده بودند بتوانند اثرشان را تولید کنند و آثار جدید در نوبت بمانند تا شرایط کمی بهتر شود.