سرویس مد و لباس هنرآنلاین: موج سوم بیماری کرونا و هم‌زمانی آن با فصل سرما که بنا به پیش‌بینی‌ها ممکن است با بیماری‌های فصلی نظیر آنفولانزا نیز همراه شود، نوید خوبی را به بازار سرمایه و کسب و کار نمی‌دهد.
ازجمله حوزه‌هایی که می‌توان ارتباط مستقیمی میان آن و موضوع تغییر فصل قائل شد، حوزه مد و لباس است که به‌طور طبیعی در هر فصل البسه متناسب و مخصوص به آن عرضه می‌شود.
تولیدکنندگان و عرضه‌کنندگان لباس در فاصله تقریباً یک ماه مانده به آغاز فصل جدید، البسه مخصوص را عرضه کرده و این بدان معناست که البسه فصل قدیم یا باید وارد انبار لباس شود و یا با تمهیدی همچون اعمال تخفیف‌های فصلی با قیمت‌هایی زیر قیمت تمام‌شده تولید به متقاضی عرضه شود.
نکته قابل‌تأمل اینکه امسال و با وقوع کرونا، معادلات فصلی عرضه لباس به هم‌ریخت و نه لباسی در فصل مناسب خود به‌درستی عرضه شد و نه البسه فصل گذشته باقیمتی استثنایی و با اعمال تخفیف به بازار مصرف ارسال شد.
تولیدات سفارش داده‌شده برای استقبال از هر فصل به دلیل بر هم خوردن موازنه میان عرضه و تقاضا ناشی از بحران کرونا بر روی دست تولیدکننده و عرضه‌کننده باقی ماند و این در حالی است که مواد و پارچه و خرج کاری که برای تولید آن‌ها به مصرف رسیده بود، به‌یک‌باره بازار عرضه را از خود تهی کرد.
چرخه اقتصادی ناقص برجای‌مانده در مقطع کنونی موجب شده که تولیدکنندگان پوشاک، قادر به مشاهده حداقل بازگشت سرمایه خود برای دورخیز به سمت تولید لباس برای فصل نو نباشند چه برسد به این که چشمی به سود حاصله که می‌توانست برای خرید مواد و متریال جدید هزینه شود، بدوزند و این یعنی موج گرانی پوشاک سوار بر موج کرونا و لذا برای جبران خلأ موجود ازآنجاکه انبار مواد اولیه مصرف البسه‌ای شده است که نه فروش رفته و نه می‌توان آن را به حالت اولیه خود بازگرداند، به دنبال بازار جدید عرضه مواد اولیه نو باشند.
این امر تازه ابتدای راهی است که به اوضاع تورم‌زای حوزه مد و لباس دامن می‌زند چراکه مواد اولیه وارداتی با ارقام تمام‌شده بالا عرضه‌شده و تولیدکننده ناگزیر از خرید آن‌ها به‌منظور تداوم چرخه تولید است و این بدان معناست که خروجی چرخه تولید منجر به عرضه محصولی می‌شود چند برابر قیمت مورد انتظار.
نتیجه این امر آن است که در بازار عرضه، مشتری به ناگاه باقیمت تمام‌شده چند برابری یک محصول مواجه می‌شوند که یا قدرت خرید آن را ندارد و یا به چند قلم محدود در خرید اکتفا می‌کند که این امر هم رکود خرید البسه را به لحاظ کمی در پی دارد.
با این همه، باید حق را به تولیدکننده داد. تولیدکننده‌ای که با چنگ و دندان در فکر صیانت و حراست از پیشه و صنف خود است اما با گران شدن همه‌چیز و افزایش بی‌در و پیکر نرخ ارز، برای تأمین هزینه‌ها و پرداخت دستمزد کارگر و خیاط نیازمند است هزینه تمام‌شده یک محصول در حوزه مد و لباس را به شکل چشمگیری افزایش دهد.