سرویس سینمایی هنرآنلاین: علیرضا فرید کارگردان، که آخرین فیلمش بر پرده سینما "خندههای آتوسا" بود، این روزها روی مستند "نیاگارا هرگز نمیمیرد" کار میکند.
او در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره این مستند توضیح داد: "نیاگارا هرگز نمیمیرد"، یک مستند بلند روایی است که در کانادا ساختم و این روزها در مراحل پستولید قرار دارد. تدوین به پایان رسیده و ترجمهها نیز انجام شده است. در این فیلم که موضوع آن درباره مرگ است، بهار نوحیان بهعنوان راوی حضور دارد.
فرید در پاسخ به این سؤال که چرا موضوع مرگ را برای این مستند انتخاب کرده است، گفت: مرگ موضوعی است که همواره دغدغه من بود و دوست داشتم درباره آن فیلمی بسازم. چرا که یکی از پرسشهای بنیادین هر انسانی است و در این فیلم، مرگ از دیدگاه ادیان مختلف، علوم و طبیعت مورد بررسی قرار گرفته است. دوست داشتم ببینیم هرکدام از ادیان چطور به آن میاندیشند و چه روایتی از آن دارند.
او همچنین درباره چرایی دور شدن از فضای فیلم داستانی بیان کرد: از فضای سینما دور نبودم و مجموعههایی کار کردم و مستنداتی در داخل و خارج از کشور ساختم. ضمن این که دو فیلمنامه برای دریافت پروانه ساخت به ارشاد ارائه دادم که موفق به دریافت نشدم و امیدوارم که بتوانم بهزودی یک فیلم داستانی بسازم.
این کارگردان سینما در ادامه درباره وضعیت سینما با توجه به شرایط موجود اظهار کرد: پیش از کرونا پیشبینی میکردم که وضعیت سالنهای سینما خیلی خوشایند نخواهند بود و در آینده با توجه به گسترش تکنولوژی، ورود ویاودیها، تغییر سبک زندگی و این که انسان هر روز مجردتر میشود سالنهای سینما رو به تعطیلی بروند و روندی که در دهههای گذشته برای سینما وجود داشت، مانند رفتن آیینی سنتی و دستهجمعی به سالنهای سینما بهواسطه تغییر ارتباطات متفاوت خواهد شد و ازآنجاییکه ارتباطات دیگر رودررو نبوده و مجازی است، بنابراین میزان مخاطبان سینما نیز رو به کاهش خواهد رفت، اما شیوع کرونا تیر خلاصی بود که به سالنهای سینما زده شد. نهتنها در ایران بلکه در اروپا و امریکای شمالی که پر از سالنهای سینما هستند با آمدن کرونا این وضعیت برایشان رقم خورده است و با ورود شبکه نتفلیکس و این که همه میتوانند هر فیلمی که خواستند را بهراحتی در منزل ببینند، فکر میکنم سالن سینما در آنجا نیز بعد از کرونا دیگر چندان رونق نداشته باشد، اما انسان نیازمند داستان و تماشای فیلم است و همواره نیز خواهد بود، شاید در آینده نهچندان دور با ورود تکنولوژیهایی که از دوره دیجیتال عبور کردهاند و ورود به دوران هولوگرام، سالنهای سینما بهطور کل تعطیل شوند.
او ادامه داد: اما سینمای ایران نیاز به یک بازسازی فکری عمیق دارد، ازاینجهت که بسیاری از داستانها و سوژهها کاملاً تکراری شدهاند و عامه مردم قبل از کرونا نیز از آنها استقبال نمیکردند.