به گزارش هنرآنلاین، مظفری ضمن بیان پاسداشت مقام بزرگان گفت: آثار یادمانی هنری برای بزرگان، می‌تواند ترجیع‌بند محتشم کاشانی برای حماسه کربلا، اثری موسیقایی و حماسی همانند سمفونی خرمشهر و مجسمه‌ای همانند اثر ابوالحسن خان صدیقی برای ادای احترام به فردوسی و یا آثار معماری و مجسمه‌ها و دیوارنگارها باشند که همگی از مهم‌ترین گونه‌های آثار فرهنگی و هنری هستند.

وی افزود: این یادمان‌ها به عنوان مدرک و شاهدی برای قدرشناسی و بزرگداشت خاطره‌ مفاخر و بزرگان یک کشور است که با قرار گرفتن در معرض دید شهروندان ، هم خاطره‌ ذهنی و ادای احترام آنها را در نزد مردم نشان می‌دهد و هم باعث افتخار و بالیدن آن ملت به ارزش‌ها، گذشته و بزرگان خویش می‌شود.

مظفری در ادامه با بیان اینکه ضرورت دارد تمامی ارگان‌های سفارش‌دهنده آثار هنری و مجسمه‌های شهری از مشورت یک شورای متخصص بهره‌مند شوند گفت: از حدود 60 سال پیش تاکنون 4 آیین‌نامه مبنی بر نحوه نظارت بر انتخاب، ساخت و نصب مجسمه‌ها و یادمان‌ها در میدان‌ها و اماکن عمومی داشته‌ایم که همگی به عنوان قانون الزام‌آور است.

مظفری گفت: بر اساس نخستین "تصویب‌نامه هیات وزیران وقت مورخ 29/3/1338 " طبق پیشنهاد وزارت فرهنگ (هنرهای زیبای کشور) تصویب نمودند که سازمان‌های دولتی و ملی که درصدد تهیه مجسمه مشاهیر تاریخی – ادبی – هنری برای نصب در میادین و غیره می‌باشند، می‌بایستی قبلا طرح و نام سازنده مجسمه را به هنرهای زیبای کشور ارسال دارند تا در کمیسیون مربوطه مورد مطالعه و پس از تصویب اقدام به تهیه آن شود.در تعیین محل نصب مجسمه کمیسیون فوق ، نظر اداره کل باستان‌شناسی را رعایت خواهد نمود. وزارتین  فرهنگ و کشور مامور اجرای این تصویب نامه می‌باشند . بر طبق دومین قانون که عبارت است از ، "آیین‌نامه نحوه نظارت بر انتخاب، ساخت و نصب مجسمه‌ها و یادمان‌ها در میادین و اماکن عمومی  و در جلسه 442 مورخ  4 خرداد 1378 به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده است "، کلیه وزارتخانه‌ها ، مراکز و سازمان‌ها و نهادهای دولتی و شهرداری‌ها موظف به اجرای سیاست‌های مصوب شورای نظارت در موضوع این آیین‌نامه هستند .همچنین بر اساس" دستورالعمل اجرایی نحوه نظارت بر انتخاب ، ساخت و نصب مجسمه و یادمان در میادین و اماکن عمومی مصوب جلسه 341 مورخ   18/8/1379شورای فرهنگی عمومی "، اماکن عمومی شامل میادین ، مبادی ورودی شهرها ، بوستان‌ها ، معابر ، محوطه و فضاهای عمومی تعریف شده است .

وی خاطر نشان کرد انتخاب دغدغه فرهنگی و ایده مناسب بسیار حائز اهمیت است، اما عدم طراحی مناسب و اجرای غلط توسط افراد فاقد صلاحیت ساخت مجسمه‌های شهری،  نتایج سنگینی به همراه خواهد داشت.

طبق این مهم، ساخت، اجرا و نصب هرگونه مجسمه، دیوارنگاره و نقش برجسته در فضای شهری می‌بایست با مجوز شورای نظارت بر نصب مجسمه‌ها صورت بگیرد. بنابراین ما تمامی ظرفیت‌های قانونی مبتنی بر رعایت دستگاه‌ها از این آیین‌نامه را دارا هستیم. هدف اصلی از تدوین این سه آیین‌نامه، حمایت از ایده ساخت و نصب مجسمه‌های شهری و پاسداشت مشاهیر و بزرگان است و در این روند، مشورت گرفتن و سپردن کار به خبرگان مجسمه‌سازی و هنرمندان صاحب نام و صاحب امضاء مهم‌ترین بخش کار است.

او با اشاره به ماده 2 این آیین‌نامه که  اعضای شورای نظارت بر ساخت و نصب مجسمه‌های شهری را معرفی می نمایدگفت: شورای نظارت بر انتخاب، ساخت و نصب مجسمه‌های شهری متشکل از معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیرکل هنرهای تجسمی، نماینده وزارت کشور، نماینده وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی ، نماینده انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ، نماینده فرهنگستان هنر، یک نفر از استادان برجسته هنرهای تجسمی با معرفی وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری، شهردار شهری که نصب مجسمه در آن پیشنهاد شده، دو نفر از صاحب‌نظران عرصه فرهنگ ،نماینده بنیاد شهید و نماینده وزارت مسکن و شهرسازی است. احکام این اعضا بر اساس دستورالعمل اجرایی توسط وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر می‌شود.

مظفری اشاره کرد، طبیعی است که  نمایندگان و کارشناسان این شورا باید به حوزه مجسمه‌سازی آشنایی داشته باشند چراکه در خصوص مجسمه‌های شهری از ایده، تا طراحی و اجرا، مواد اولیه و همچنین مکان نصب اثر بسیار حائز اهمیت است.

وی افزود: در همین راستا و بر اساس آسیب‌شناسی صورت گرفته  به این باور رسیدیم که نباید یک شورای واحد  برای تمامی مجسمه‌های شهری در همه استان‌های کشور تصمیم‌گیری کنند. هر شهر ایران اقلیم و آب و هوای خاص و خرده فرهنگ‌های بومی و محلی و ساختار  شهرسازی و معماری خود را داراست که این خصوصیات برای خلق و نصب یک اثر هنری شهری بسیار حائز اهمیت و درعین‌حال متفاوت است.

مدیرکل هنرهای تجسمی اعلام داشت چهارمین و آخرین مصوبه قانونی مربوط است به "دستورالعمل صدور مجوز ساخت و نصب مجسمه و یادمان در میدان‌ها و اماکن عمومی  مصوب 1399 "که علاوه بر آیین‌نامه‌های مصوب گذشته، طی پیگیری و جلسات متمادی 8 ماهه گذشته  در شورای ساماندهی مجوزهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این دستورالعمل تنظیم شده و در آن  امکان تفویض اختیار این مهم را به استان‌های توانمند سپرده است.

در این دستورالعمل با توجه به قوانین بالادستی موجود  به این نتیجه رسیدیم که شهرسازها ، استادان دانشگاه، جامعه شناسان و هنرمندان هر شهر و استان  بهتر می‌توانند با توجه به شرایط هر بوم و منطقه در مورد زیباسازی شهری و ساخت مجسمه بزرگان و مشاهیر و اینکه چه اثری در چه فضا و جایگاهی باید نصب شود، تصمیم بگیرند و این دستورالعمل طی روزهای آتی به تمامی استان‌های کشور ابلاغ خواهد شد.

وی ادامه داد: متاسفانه آثاری را که در این چند وقت در فضای برخی شهرهای ایران شاهدش بودیم از منظر هنری ،آثار درخور شایسته‌ای نبوده‌اند و تنها تعداد اندکی از آثار قابل دفاع بودند و الباقی از ساختار تکنیکی و جذابیت بصری  و توانمندی سازنده برای خلق و اجرای یک اثر هنری برخوردار نبودند.

مظفری خاطرنشان کرد، بهتر است، تمامی نهادها که برای پاسداشت نام و یاد قهرمانان و بزرگان این سرزمین قدم برمی‌دارند از ظرفیت صحیح هنر و هنرمندان در این راه بهره گیرند.

مظفری در پایان گفت: در بسیاری اوقات سفارش‌دهندگان نیت خیری دارند  و بناست مجسمه یکی از مفاخر، مشاهیر، و سربازان و قهرمان کشور ، خلق و در فضای شهری نصب شود اما چون به هنرمند صاحب امضا و دارای تجربه کافی مراجعه نمی‌شود و از نهادهای مرتبط و دارای صلاحیت کسب مشورت نمی‌گردد، نتیجه آن چیزی است که ما امروز در فضای شهری با آن مواجهیم.

وی خاطرنشان کرد داشتن دغدغه فرهنگی و ایده مناسب بسیار حائز اهمیت است، اما عدم طراحی مناسب و اجرای غلط توسط افراد فاقد صلاحیت ساخت مجسمه‌های شهری،  نتایج سنگینی به همراه خواهد داشت.

البته نباید از ذهن دور داشت که طی سالهای گذشته آثار باارزش هنری و درخور توجه نیز در کشور خلق و در فضای شهری نصب شده‌اند. شهرداری تهران، مشهد، اصفهان، شیراز، تبریز و برخی دیگر از شهرها از جمله شهرداری‌هایی هستند که با برگزاری سمپوزیوم مجسمه و دوسالانه‌های تخصصی در حوزه مجسمه‌سازی، توانستند آثار هنری ارزشمندی خلق، نمایش داده و در سطح شهرهای ایران نصب کنند. مشکل ما دقیقاً در جایی است که متولیان از مشورت‌های لازم بهره‌مند نمی‌شوند و از هنرمندان صاحب‌نام  در این حوزه اعم از دانشگاه‌های هنر، انجمن مجسمه‌سازان، انجمن‌های هنرهای تجسمی کشور و از ظرفیت و مشورت شوراهای قانونی  استفاده نمی‌کنند و نتیجه‌ای که با آن مواجهیم، خارج از توقع و انتظار همه است.

وی ابراز امیدواری کرد با تفویض اختیار به شوراهای نظارت بر نصب مجسمه‌های شهری در استان‌ها و استفاده‌ نهادهای سفارش‌دهنده از ظرفیت هنرمندان مجسمه‌سازی و فارغ‌التحصیلان دانشگاه و اساتید این رشته در آینده شاهد خلق و نصب آثار هنری بی‌کیفیت در سطح شهرهای ایران نباشیم .