سرویس استان‌های هنرآنلاین: جواد آقاپور متولد ۱۳۵۷ و کارمند شهرداری آمل است که از کودکی به تئاتر گرایش داشته و دوره‌های تخصصی را نزد سعید امیرکلایی گذرانده است. وی به واسطه آشنایی با سید حسن مهدوی، به تعزیه‌خوانی علاقه‌مند شد و در این وادی از محضر حاج حسن مصفا ملقب به حاج سقا و حاج فردوس وجدانی نیز استفاده برده است.
همچنین آقاپور در حوزه نقالی و پرده‌خوانی، شاگرد مرشد مجتبی حسن بیگی بوده و در سال‌های اخیر، اجراهای بسیاری را در نقاط مختلف کشور داشته است.
این پرده خوان آملی راجع به اجرای "روایت عاشقی" در ایام محرم امسال گفت: با توجه به جریان کرونا و شرایط بحرانی کنونی، خیلی از دوستان و عوامل فرهنگی شهرستان در عدم اجرای برنامه‌های فرهنگی اصرار می‌ورزیدند . من طرحی را به شهرداری معرفی کردم که در آن کارهای میدانی حذف شده بود و به جای آن و با هزینه‌ای به مراتب کمتر، اجراها در فضای مجازی انجام می‌شد. برای این اتفاق رایزنی بسیاری کردم که در دهه اول محرم، هر شب و به مدت یک ساعت اجرای زنده داشته باشیم.
وی افزود: از برنامه‌های پیشنهادی من "روایت عاشقی" بود که به صورت تلفیقی از شبیه‌خوانی و پرده‌خوانی اجرا می‌شد. هرچند عدم حمایت مسئولان امر سبب شد من در ابتدا پرده نقالی را به داخل منزل خود ببرم و در همان جا کار را ضبط کنم. البته از جناب نامدار بابایی که مسئول روابط عمومی شهرداری مرکزی آمل هستند، بسیار سپاسگزارم، زیرا از معدود کسانی بودند که بنده را در این مسیر حمایت کردند و در واقع ایشان سالن آمفی تئاتر شهرداری را در اختیار من و ضبط برنامه "روایت عاشقی" قرار دادند.
آقاپور ادامه داد: می‌توانم به ضرس قاطع عرض کنم این طرح که نقالی، روایتگری، پرده‌خوانی و شبیه‌خوانی را در کنار هم و به صورت تلفیقی دارد، برای اولین بار در استان مازندران به اجرا در آمد و در واقع وقتی من به عنوان نقال به روایت حادثه کربلا می‌پردازم و راجع به شخصیت‌های کربلا، یک به یک صحبت می‌کردم، هنگامی که مثلا به شخصیت حُر می‌رسم، از سمت دیگر، شبیه‌خوان وارد صحنه می‌شود و نقش خود را اجرا می‌کرد.
این هنرمند آملی تصریح کرد: طبعاً یکی از اهداف من این بود هنر پرده‌خوانی که به دست فراموشی سپرده شده است را همچنان زنده نگه دارم. ما در استان مازندران با توجه به عدم حمایت مسئولان مربوطه، شاید به تعداد انگشتان دست هم پرده‌خوان نداشته باشیم و اگر هم باشند، بسیار کمرنگ ظاهر می‌شوند!
آقاپور راجع به عوامل این اثر توضیح داد: در واقع کارگردانی و نقالی "روایت عاشقی" به عهده خودم بود و آقای مهدی امیرکلایی فیلمبرداری و تدوین آن را به عهده داشتند. دوستانی هم از روابط عمومی شهرداری به ما کمک کردند که من از آنها قدردانی می‌کنم. همچنین آقایان حاجی زاده، صالحی، حسینی و سالاری از شبیه‌خوان‌هایی بودند که در این کار با من همکاری کردند.
روای "روایت عاشقی" تصریح کرد: از بازخورد این اتفاق راضی هستم. خصوصاً کسانی را می‌شناختم که با این‌گونه مراسم مذهبی ارتباط برقرار نمی‌کردند، اما گویا تلفیق ما در نوع ارائه اثر سبب شده بود بارها ویدیوهای "روایت عاشقی" دیده شود.
این تعزیه‌خوان در گله از عدم حمایت مسئولان استان مازندران گفت: من از مسئولان وقت گله‌مندم و تنها می‌توانم این جمله را بگویم که ای کاش جزو پرسنل شهرداری نبودم، شاید در آن صورت راحت‌تر می‌توانستم صحبت کنم! انتقاد من به صدا و سیمای مازندران نیز هست. ما از تلویزیون مازندران تقاضای پوشش رسانه‌ای این اجرای آیینی-مذهبی را داشتیم که متاسفانه اقدامی صورت نگرفت. شاید اگر این اتفاق در ساری می‌افتاد، آقایان تمایل بیشتری به پوشش خبری از خود نشان می‌دادند!
جواد آقاپور در پایان اظهار داشت: همه ما می‌دانیم هنر شبیه‌خوانی و نقالی شدیداً در معرض خطر قرار دارد. پس نیاز به توجه بیش از پیش مسئولان و رسانه‌ها به آن است. ضمن اینکه بسیاری از اتفاقات داستان‌های شاهنامه فردوسی در مازندران رخ می‌دهد و در واقع ما باید بیش از سایرین پاسدار آن باشیم. اما تاکنون دیده نشده که تلویزیون مازندران قدمی در این راه برداشته باشد و هیچ اسمی از نقالی و پرده‌خوانی در صدا و سیمای مازندران نمی‌شنویم. ما نیاز به بستری مناسب برای اجرا داریم که این فرهنگ حماسی و آیینی را حفظ کنیم و در ایجاد این بستر، مسئولان امر می‌توانند کمک شایانی داشته باشند که عملاً تا امروز چنین اتفاقی نیفتاده است!