سرویس تجسمی هنرآنلاین: جاسم غضبانپور، عکاس مستند، در گفت‌وگو با هنرآنلاین درباره گذران دوران کرونا گفت: در تعطیلات ناشی از شیوع بیماری کرونا کارهای عقب افتاده خود را انجام دادم و آرشیو ۴۰ ساله عکس‌هایم را مرتب‌سازی کردم. مشکل بزرگی که در این دوران وجود داشت از بین رفتن درآمدهای ما بود. احساسی از ناراحتی و فلج‌شدگی بر بسیاری از مردم چیره شده بود اما کم‌کم مجبور شدیم به شرایط عادت کنیم و حال منفی را به حالت مثبت تبدیل کنیم. سفر نکردن بزرگ‌ترین آسیب این دوران برای من بود که باعث شد نتوانم عکاسی کنم، اما کم‌کم یاد گرفتم وقتی که امکان سفر وجود ندارد به کارهای دیگر برسم.
غضبانپور با بیان اینکه در این شرایط آسیبی به همه اقشار جامعه وارد شد، افزود: جامعه هنری هم جدا از باقی مردم نیست. من هنرمند با دست‌فروش سر چهارراه یا راننده تاکسی تفاوتی ندارم. هرکدام از آنها اگر یک روز بیمار شود درآمد آن روز را از دست می‌دهد. این افراد نه بیمه‌ای دارند و نه کار دیگری می‌توانند انجام دهند. منِ عکاس هم همین شرایط را دارم و اگر یک روز سرما بخورم، نمی‌توانم کار کنم و درآمدی ندارم. بارها این شرایط برای من پیش آمده است و آسیب‌های جدی فیزیکی دیدم که باعث شده است چند ماه بستری و خانه‌نشین باشم. با این‌حال خود را تافته جدا بافته نمی‌دانم و انتظار ندارم که جدا از مردم جامعه کمک خاصی به من شود. امیدوارم همه ما دست‌به‌دست هم بدهیم و این آسیب را مدیریت کنیم.
او درباره فعالیت‌هایی که به دلیل کرونا به تعویق افتاده است گفت: قرار بود دو جلد کتاب از آثار من پیش از عید منتشر شود اما به دلیل شیوع بیماری این کار انجام نشد. هم‌اکنون منتظر هستیم تا شرایط بهتر شود و امکان چاپ و انتشار کتاب‌ها فراهم شود. آثار خیلی زیادی دارم که می‌توان چندین جلد کتاب از آنها منتشر کرد، اما همه این‌ها بستگی به شرایط و توانایی اقتصادی ما دارد. امیدوارم که خداوند به ما عمر پر برکت بدهد تا بتوانم این کارها را مدیریت کرده و کتاب‌های مختلف را چاپ کنم.
این عکاس جنگ درباره فعالیت‌های عکاسان در دوران شیوع کرونا گفت: در این مدت عکاسان ایران و جهان کارهای زیادی انجام دادند و من سعی می‌کردم کارهای آنها را پیگیری کنم. بعضی از عکس‌هایی که دیدم فوق‌العاده بودند و در میان بقیه عکس‌ها هم باید کارهای خوب انتخاب شده و در معرض دید مردم قرار بگیرند.
او درباره دیدگاه‌های مختلفی که در این عرصه وجود دارد گفت: بعضی از مجموعه عکس‌ها حالت خبری داشتند و واجد ارزش‌هایی از نظر خبری هستند. البته کیفیت‌های متفاوتی هم در میان آنها دیده می‌شود. اما بعضی از مجموعه‌ها باوجود اینکه متأثر از شرایط حاکم بر دنیا بودند، نگاه هنری به قضیه داشتند و نوعی فاین آرت به حساب می‌آمدند. این مسئله در هنرهای دیگری مانند نقاشی، کاریکاتور و... هم دیده می‌شد و یک نگاه متفاوت به شرایط شیوع بیماری کرونا بود.