پری صابری؛ کارگردان تئاتر در گفتگو با خبرنگار هنر و اقتصاد هنرآنلاین در بررسی ارتباط تئاتر و اقتصاد اظهار کرد: در بررسی رابطه اقتصاد با تئاتر باید توجه داشت که کدام یک از انواع تئاتر را در نظر می گیریم، اگر تئاتر آموزشی و فرهنگی باشد که باید گفت این نوع از تئاتر هرگز نمی تواند از نظر اقتصادی به خودکفایی برسد و همواره به پشتیبانی مالی از سوی دولت نیاز دارد.
وی ادامه داد: حال اگر بخواهیم ارتباط تئاتر حرفه ای را با اقتصاد بیان کنیم، باید بگویم تئاتر برای تامین اقتصادی خود به برقراری ارتباط مناسب با مخاطبانش نیاز دارد. تئاتری که مورد پسند مردم باشد و نمایشنامه اش ارتباط حسی مناسبی با مخاطبش برقرار کرده، همواره می تواند انتظارات لازم را از نظر اقتصادی برآورده کند.
صابری درباره سود مالی نمایش های اجرا شده در کشور می گوید: درآمدهای مالی در بیشتر نمایش هایی که در کشور به روی صحنه می روند در حد همان تامین هزینه های نمایش باقی می ماند و هنرمندان عرصه تئاتر نمی توانند با تکیه بر این درآمدها امرار معاش کنند.
وی افزود: کسانی که در عرصه تئاتر کار می کنند معمولا در هر سال یک اثر را روی صحنه می برند و هرگز نمی توان با تکیه درآمدهای یک نمایش امرار معاش کرد. در واقع مستمر نبودن این فعالیت ها موجب کم شدن درآمد می شود در حالی که اهالی تئاتر با کار مستمر و اجرای نمایش در طول سال می توانند به درآمد خوبی در زمینه تئاتر برسند.
کارگردان نمایش هایی چون "رستم و اسفندیار" و "شمس پرنده" تصریح کرد: خود من هر یک یا دو سال نمایشی را به روی صحنه می‌برم و آن نمایش هم برای 30 شب اجرا می شود. در حالی که هیچ کدام از آثار من تا کنون با شکست مالی مواجه نشده اند و بیشتر نمایش‌هایم در همین 30 شب درآمدی بالغ بر 100 میلیون تومان داشته اند.
وی ادامه داد: من برای آماده کردن هر کدام از نمایش هایی که تا کنون کارگردانی کرده ام یک گروه 30 نفره را دور هم جمع کرده و چندین ماه تمرین کرده ایم، در حالی که مدت اجراهای ما همواره محدود بوده است. حقیقت این است که در تئاتر حرفه ای محدودیتی برای مدت اجرا وجود ندارد و هر نمایش تا زمانی که مخاطبان خود را دارد می تواند به اجرای خود ادامه بدهد و تنها به این طریق درآمدهای مناسبی برای گروه های نمایشی تصور کرد.
صابری گفت: نمایشی چون "شمس پرنده" که 30 شب با سالن پر به اجرا ادامه می دهد می تواند در شهر تهران که 14 میلیون جمعیت دارد، به مدت یک سال به اجرای خود ادامه داده و درآمد بسیار بالایی داشته باشد. همین نمایش می تواند در شهرستان های دیگر کشور نیز به روی صحنه برود.
این کارگردان تئاتر که بیشتر آثار خود را براساس ادبیات کهن ایران زمین نویسندگی و کارگردانی کرده، اظهار کرد: بیشتر کارگردان های بزرگ تئاتر در کشور ما کم کار و در بیشتر اوقات سال از کارگردانی تئاتر دور هستند. در حالی که این کارگردان ها با اجرای نمایش های متعدد و مستمر در این عرصه می توانند رونق مناسبی در تئاتر کشور داشته باشند.
وی در پایان گفت: تئاتر در کشور ما برای رونق اقتصادی به استمرار نیاز دارد، هر اثر حرفه ای می تواند برای یک سال بر روی صحنه باشد و تنها از این راه آثار تئاتر می توانند درآمدهای مالی مناسبی داشته باشند.
انتهای پیام / 42