به گزارش هنرآنلاین، امسال مجموعه عکسی از" آلکس ماسی"، عکاس ۳۱ ساله ایتالیایی، با عنوان "فاجعه‌ی دوم بوپال" به عنوان برگزیده هیات داوران انتخاب شد.
این مجموعه مستند درباره تاثیراتی است که فاجعه انفجار یک کارخانه تولید مواد شیمیایی در شهر بوپال، مرکز ایالت مادهاپرادش هندوستان برجای گذاشته و هنوز مردم محلی با پیامدهای ناگوار آن درگیرند.
فعالان بسیاری در سراسر جهان هنوز برای اعاده حق قربانیان این حادثه تلاش می‌کنند و مجموعه عکس "آلکس ماسی" هم یکی از همین تلاش‌هاست.
شرکت "یونیون کارباید" در سال ۲۰۰۱ با یک شرکت دیگر آمریکایی به نام "داو" ادغام شد و این کنسرسیوم اکنون یکی از اسپانسرهای المپیک ۲۰۱۲ لندن است و این مساله بار دیگر سبب اعتراض بسیاری از فعالان انسانی و محیط زیست و قربانیان این حادثه شده است.
"آلکس ماسی" اکنون در دو شهر لندن و بمبئی به کار عکاسی مستند و خبری اشتغال دارد و معمولا در کارهایش بر روی مسائلی از قبیل مسایل کشورهای در حال توسعه، آلودگی‌های منابع آب و کار کودکان تمرکز می‌کند. او کار روی مجموعه "بوپال" را از سال ۲۰۰۹ آغاز کرده و در این مدت بارها برای ثبت درد و رنج کودکان بی‌گناه بوپالی که وارث ناخواسته‌ی چنین میراث ناگواری شده‌اند به منطقه سفر کرده و برای این مجموعه برنده‌ی جوایز دیگری هم بوده است.
(شما در عکس اول ابرهایی را می بینید که به خاطر این فاجعه تغییر شکل دادند و در عکس دوم باران اسیدی که گازهای مخرب تولید کردند را می بینید و در عکس سوم یکی از کسانی که سوی چشمانش را به خاطر این فاجعه از دست داده و همچنین دچار بیماری عصبی شده را مشاهده می کنید و در چهارمین عکس تاثیر مواد شیمیایی بر روی زمین های کشاورزی)
اما به غیر از این مجموعه امسال ۴ مجموعه عکس دیگر هم به مرحله نهایی راه یافتند. "میشل فرانکفورته"، عکاس آمریکایی ، با مجموعه‌ای به نام "مقصد" یکی از این عکاسان بود. مجموعه او درباره مردم مهاجری از کشورهای آمریکای مرکزی است که به امید رسیدن به زندگی بهتر هزاران کیلومتر راه را با سختی‌های فراوان طی می‌کنند و خود را به مکزیک می‌رسانند تا از راه مرز زمینی و راه‌های قاچاق وارد آمریکا شوند. بسیاری از این مهاجران در مسیر طولانی مهاجرتشان به آمریکا با خطرات و مشقت‌های بسیاری روبرو می‌شوند و گاهی اصلا به مقصد نمی‌رسند. این عکاس زن آمریکایی پیش از این بخاطر عکس‌هایش از کشور هاییتی در سال ۱۹۹۵ برنده‌ی دو جایزه ورلدپرس فتو شده بود.
"ماکسیم دوندیوک"، عکاس ۲۹ ساله‌ی اوکراینی، با مجموعه "اپیدمی سل در اوکراین" دیگر عکاس فینالیست این دوره لقب گرفت. این مجموعه به یکی از حادترین مسائل بهداشت عمومی در اوکراین یعنی شیوع گسترده بیماری سل می‌پردازد که سالانه جان بیش از ۱۰ هزار نفر را در این کشور اروپای شرقی می‌گیرد و تعداد بیشتری را هم به بیمارستان‌ها و آسایشگاه‌ها می‌کشاند.
(زنی که فرزندش را به خاطر اپیدمی بیماری سل از دست داده است)
سومین مجموعه حاضر در مرحله فینال با عنوان "زن گریان: خشونت علیه زنان در گینه‌ی نو" کاری از" ولاد سوخین"، عکاس ۳۱ ساله و دورگه روس پرتقالی است. این عکاس که در استرالیا بزرگ شده در این مجموعه به موضوع خشونت لجام گسیخته علیه زنان در کشور پاپوآ گینه‌ی نو، که در شمال استرالیا قرار گرفته است، می‌پردازد.
"لیزا وایلتس"، عکاس ۳۵ ساله آمریکایی نیز با مجموعه‌ای به نام "بچه‌های زغال یولینگان" آخرین عکاس فینالیست این دوره است. عکس‌های او به مصائب زندگی کودکانی می‌پردازد که در روستای کوچکی به نام یولینگان در حومه مانیل پایتخت فیلیپین زندگی می‌کنند و همانند والدین خود و اکثر ساکنین فقیر و زاغه‌نشین منطقه با سوزاندن چوب و تولید زغال خرج زندگیشان را تامین می‌کنند.
جایزه کتاب عکس FotoEvidence توسط موسسه مستندنگاری FotoEvidence و با همکاری آژانس عکس VII (یکی از تاثیرگذارترین آژانس‌های عکس خبری و مستند در جهان) قرار است بطور سالانه به یک عکاس مستند اهدا شود که با تعهد و شجاعت در کارش به مستندنگاری پدیده‌هایی اقدام می‌کند که با عدالت اجتماعی و خشونت انسانی در جوامع بشری در کشورهای مختلف ارتباط دارند.
هر سال به عنوان جایزه مجموعه عکس برگزیده در قالب کتابی ویژه چاپ شده و نیز همراه دیگر مجموعه‌های فینالیست پاییز هر سال در گالری معتبر VII در نیویورک به معرض تماشای عموم گذاشته می‌شود.
انتهای پیام/32/31