سرویس سینمایی هنرآنلاین: بهنود نکویی انیماتور و کارگردان در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره فعالیت‌های جدید خود بیان کرد: در حال حاضر مشغول پیش‌تولید هستیم که حول موضوعات مختلف است، اما با توجه به شیوع ویروس کرونا منتظر هستیم شرایط به مرحله ثبات برسد و بعد برای کارها اقدام کنیم.
او همچنین درباره ادامه تولید مجموعه "روبی و جوجه‌ها" گفت: مجموعه "روبی و جوجه‌ها" با مشارکت تلویزیون انجام شد و قرار بود با هدف گسترش و نفوذ بازارهای بین‌المللی این کار را تولید کنیم، اما با توجه به تورم و بحث‌های اقتصادی، سرعت تولید کندتر از پیش‌بینی ما بود. با تمام این اتفاقات پروژه همچنان فعال بوده و روند تولیدش متوقف نشده در حال مذاکره نهایی هستیم تا اگر به نتیجه برسیم فصل‌های جدید این مجموعه را تولید کنیم.
این کارگردان افزود: تاکنون دو فصل 13 قسمتی آماده پخش کردیم و روی آنتن رفت، اما تولیدات جدید هنوز به مرحله پخش نرسیده‌اند.
نکویی در پاسخ به این سؤال که وضعیت حال حاضر انیمیشن ایران چگونه است و تا چه اندازه می‌تواند با بازار خارجی رقابت داشته باشید توضیح داد: فضای انیمیشن ایران به سمتی رفته است که فراتر از منطقه و وارد بخش بین‌المللی شده و شرایط ما به‌گونه‌ای است که امروز می‌تواند در سیاست‌های کلان، بازار بین‌المللی را بسیار پررنگ ببیند. با توجه به شرایط حال حاضر و تحریم‌ها همچنان فضای نشر و بازاریابی انیمیشن فضای خوبی است و در حال پیشرفت است و می‌شود وارد این فضا شد و با یکسری جریانات مستقل توافق کرد و همکاری داشت. هرچند شرایط سخت‌تر شده است چون بحث تحریم‌ها و هزینه‌ها سرمایه در گردش بیشتری نسبت به سابق می‌خواهد، اما خوشبختانه رونق فروش را به همراه داشته و این اتفاق خوبی است. فضای سرگرمی انتهایی ندارد و می‌توان در هر ساختاری و با هر سیاست‌گذاری وارد شد، البته به شرطی که سیستم دقیق و هدفمند باشد و روی ریز جزییات نظارت کاملی وجود داشته و با دیدگاه جامع و کامل جلو رفت تا بیشترین سود را نیز دریافت کرد.
این انیمیشن‌ساز در ادامه در پاسخ به این سؤال که آیا بخش فنی ما به آن درجه از پیشرفت رسیده است که دیده شود یا خیر، گفت: خوشبختانه ما شاهد اتفاقات فنی بسیار خوبی هستیم. تولید یک اثر بزرگ سینمایی در عرصه انیمیشن جریانش فرق دارد. شاید یک پروژه این‌طور در اشل منطقه‌ای باشد، اما هزینه‌های سنگین مانند آثار اروپایی، هالیوودی و آسیای شرقی در تولید ما جایی ندارد و توجیه اقتصادی هم ندارد. این بازار است که شما را ترغیب می‌کند که چقدر برای این محصول هزینه کنید. اگر بازار ما جهانی بود موضوع کاملاً فرق می‌کرد. مثلاً در کمپانی دیزنی از همه جای دنیا در آن حضور دارند و گاهی نیروی متخصص آن‌ها از فضای بیرون وارد پروژه می‌شود، اما به دلیل این که محصول در بازار بین‌الملل وارد می‌شود هزینه‌های سنگین تولید نیز توجیه اقتصادی دارد، اما یک محصول داخلی این توجیه را ندارد. بازار بین‌المللی برای خود یک برنامه مشخص دارد که بر مبنای آن کار می‌شود. کار فنی کاملاً مرتبط با هزینه است و بر مبنای آن بازار، هزینه‌ها صورت می‌گیرد. تا زمانی که بازار داخلی است بسیاری از تهیه‌کنندگان به سمت تولید آثار پرهزینه نمی‌روند و هیچ فیلمی غیر از هزینه‌های جاری، هزینه بیشتری بابت جلوه‌های ویژه یا مسائل فنی دریافت نمی‌کند. وقتی بازار توسعه می‌یابد، هزینه‌ها نیز بیشتر می‌شود و هرزمان به آن سطح رسیدیم می‌توانیم مقایسه کنیم. در همین فضا ما افرادی داریم که فعال هستند، اما متأسفانه بخش فنی در جشنواره‌ها دیده نمی‌شود چرا که پروداکت در همه جا دیده نمی‌شود و برخی جشنواره‌ها محتوا برایشان اهمیت دارد چون سیستم سیاست‌گذاری‌شان متفاوت است.