به گزارش هنرآنلاین، نشست معرفی فیلم سینمایی "سه کام حبس" ساخته سامان سالور سه‌شنبه هشتم بهمن در چهارمین روز برنامه سینمایی "تا جشنواره 38" در سالن رودکی مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
سالور در این نشست درباره عنوان تازه‌ترین فیلم خود گفت: پروانه ساخت این کار ابتدا رد شد و دلیلش هم اتفاقاً نام فیلم بود. می‌گفتند به شرطی پروانه می‌دهیم که نام فیلم عوض شود، اما رضایت ندادیم چون ارتباط عنوان "سه کام حبس" با مضمون فیلم بسیار نزدیک است و برای انتخاب آن اصرار داشتیم. سرانجام بعد از دو ماه توانستیم رضایتشان را جلب کرده و با عنوان "سه کام حبس" وارد مرحله تولید شویم.
وی افزود: این اثر قصه‌ای امروزی و اجتماعی دارد و آیینه‌ای از رویدادهایی است که شاهدش هستیم. "سه کام حبس" سعی می‌کند روایتی از سرپرست‌های خانوار داشته باشد، کسانی که نهایت تلاششان را می‌کنند زندگی آبرومندی برای خانواده‌شان فراهم کنند و در بزنگاه‌های روزگار باید دست به انتخاب بزنند. تلاشمان بر این بود که قصه را با ریتم درستی روایت کنیم تا بیننده بعد از پایان فیلم هم به آنچه دیده فکر کند.
سالور با اشاره به انتخاب بازیگران و عوامل پشت دوربین ادامه داد: در انتخاب عوامل پشت صحنه سعی کردیم کسانی را انتخاب کنیم که عشق و انگیزه تولید فیلمی باکیفیت برای مردم را دارند. به‌عنوان مثال مسعود سلامی که در این پروژه در مقام مدیر فیلمبرداری کنار ما حضور داشت، از دوران دبستان با هم دوست هستیم و از جوانانی به شمار می‌رود که خون جدیدی به سینما تزریق کرده و به‌شدت اهل ریسک و تجربه است.
این کارگردان با اشاره به این که بازیگران هم خیلی زحمت کشیدند، افزود: منتظر چهره‌ای متفاوت از محسن تنابنده باشید که به گفته خودش یکی از سخت‌ترین نقش‌هایش را بازی کرده است. تنابنده خودش فیلمنامه‌نویس و کارگردان است و همین باعث می‌شود همیشه ایده‌های جذاب داشته باشد، البته که باید مواظبت می‌کردیم از چارچوب بیرون نزند، اما در گپ‌و‌گفت‌هایی که با هم و دیگر بازیگران داشتیم به جذابیت و کیفیت فیلمنامه بسیار کمک کرد. او همچنین بعد از مرحله ضبط هم کنار ما بود و روند کار را پیگیری می‌کرد.
وی افزود: پریناز ایزدیار یکی از شانس‌های مسلم ما در این فیلم بود. می‌خواستیم از زوجی استفاده کنیم که پیش از این مقابل هم قرار نگرفته باشند و تقابل تنابنده و ایزدیار به نظرم ترکیب جالبی شد. پریناز ایزدیار در این فیلم پوسته‌ای را کنار زده و یکی از ویژگی‌های فیلم حضور ایزدیار و سمیرا حسن‌پور با گریم خیلی سنگین و شرایط خاص و تلاش دیگر بازیگران است. خوشبختانه آن‌قدر دوستان، باورپذیر ظاهر شدند که من به‌عنوان کارگردان در تأیید گروه بازیگران برای اولین بار در تیتراژ اول از تمامی‌شان تشکر کردم. همچنین یادی کنیم از متین ستوده که اگرچه دیر به گروه اضافه شد اما از عهده کار به‌خوبی برآمد و سایر بازیگرانی که اگرچه در فیلم‌های دیگر نقش‌های طولانی داشتند، اینجا هم با همه انرژی کنار ما بودند.
سالور که اولین اکران سینمای رسانه را در پردیس ملت دارد، دراین‌باره بیان کرد: امسال به دلیل اتفاقات اجتماعی که رخ داده سال خاصی است، اما حضورمان در جشنواره را به فال نیک گرفتیم. بر اساس قرعه این شانس را داریم که فیلم افتتاحیه جشنواره فجر باشیم و امیدوارم از همان ابتدا رویدادی جذاب و غیرقابل‌پیش‌بینی را شاهد باشیم. متأسفانه جشنواره فجر هم برخی سال‌ها قابل پیش‌بینی عمل کرده و امیدوارم همه فیلمسازانی که زحمت کشیدند و هنرمندانی که عاشقانه کار کردند، فیلم‌هایشان منصفانه نمایش داده شود و در حق کسی اجحاف نشود. ترکیب هیئت داوران هم نشان می‌دهد که این اتفاق رقم بخورد.
در ادامه سمیرا حسن‌پور بازیگر فیلم نیز در سخنانی بیان کرد: زمانی که فیلمنامه را خواندم به نظرم همه نقش‌ها جذاب بود و اما به‌عنوان بازیگر همیشه دنبال کاراکتری هستم که نسبت به کار قبلی تفاوت داشته باشد و زمانی که با این نقش مواجه شدم دیدم چقدر با نقش‌های قبلی و شخصیت خودم تفاوت دارد، به این دلیل با رضایت کار را قبول کردم. من در بازیگری نمی‌توانم ادا دربیاورم و به‌نوعی باید نقش را زندگی کنم. شاید به این دلیل است که من با آقای سالور وارد سینما شدم و حضورش بر این تفکر بی‌تأثیر نیست.
وی افزود: سالور همین رویکرد را به دیگر بازیگران هم منتقل می‌کند و تقریباً در روزهای تمرین این زندگی کردن با نقش را در سایر بازیگران می‌دیدیم. به بهانه نقشم روزهای متمادی به بیمارستان می‌رفتم و ساعت‌ها به کار پرسنل نگاه می‌کردم تا بتوانم حس و حال این افراد را در فیلم پیاده کنم.
سمیرا حسن‌پور که پیش از این در جشنواره فیلم فجر نامزد جایزه بازیگری بود، اظهار کرد: در جشنواره سی و دوم اتفاقات خوبی برای من افتاد اما حضور در جشنواره و جایزه خیلی برایم مهم نیست بلکه ترجیحم قبل از این‌ها باورپذیر بازی کردن نقش و جلب نظر مردم است.
بازسازی سکانسی از "کاغذ بی‌خط" ناصر تقوایی در "سینما شهر قصه"
"سینما شهر قصه" تازه‌ترین ساخته کیوان علیمحمدی دیگر فیلمی بود که روز سه‌شنبه در برنامه "تا جشنواره 38" معرفی شد. علیمحمدی، سیاوش مفیدی بازیگر و سیاوش پورخلیلی تدوینگر در این نشست حضور داشتند.
مفیدی درباره سابقه رفاقت با کارگردان و حضورش در این پروژه نیز گفت: رفاقت تأثیری در این همکاری نداشت و من هم هیچ‌وقت از دوستانم چنین توقعی ندارم. من در این کار نقش یک آپاراتچی سینما را بازی می‌کنم که به‌نوعی آغازگر قصه است. کسی که اگرچه در سینما کار می‌کند، اما عشق سینما نیست و وابستگی به آن ندارد. این کاراکتر شیرینی‌هایی را به فضا تزریق می‌کند که شاید یکی از دلایل حضور من هم همین باشد البته تمرین‌های بسیاری داشتیم تا این نقش دربیاید و فراز و فرودهایش قبل از تولید در دورخوانی و در تست گریم نمود داشت.
کیوان علیمحمدی نیز بیان کرد: نقش سیاوش با کارهای قبلی‌اش خیلی متفاوت است اگرچه طنازی‌هایی در این اثر دارد اما او را در قالبی متفاوت خواهید دید. ضمن این که نسل ما فیلم‌های ویدیویی می‌دید و خاطرات فیلم پیدا کردن و سخت فیلم دیدن را دارد. شاید علاقه‌مان به سینما هم از همین سخت فیلم دیدن باشد. سیاوش پیشنهادهای زیادی حین کار داشت و این شناخت و روابط اینجا به کارمان آمد.
سیاوش پورخلیلی همچنین بیان کرد: من تدوین و مسیری که طی کردم را در همکاری با کیوان و امید بنکدار یاد گرفتم و خوشحالم که از اوایل کارم با این دو کارگردان آشنا شدم. شروع کار با کیوان سخت است چون حساسیت‌های خود را دارد و دقیقاً می‌داند که چه می‌خواهد و فریم برایش از ثانیه مهم‌تر است ولی کنار این دشواری‌ها در طول کار وسواسشان باعث می‌شود که از نتیجه راضی باشیم.
در ادامه علیمحمدی به حضور جمشید مشایخی و هدیه تهرانی اشاره کرد و توضیح داد: سکانسی داشتیم منوط به حضور آقای مشایخی و هدیه تهرانی و اگر یکی از این دو نبودند کار شکل نمی‌گرفت. این سکانس را تنها استاد مشایخی و هدیه تهرانی می‌توانستند بازی کنند. روزی که قرار بود کار را ضبط کنیم تجربه عجیبی رقم خورد. آقای مشایخی با پرستارش آمده بود و پرستار به من گفت ایشان روزی 27 قرص می‌خورد، اما از 3 روز پیش به عشق این سکانس حالش خوب است. آن روز همه عوامل انرژی خوبی از حضور ایشان گرفتند و تجربه جذابی برای همه شکل گرفت. این کار بازسازی سکانسی از "کاغذ بی‌خط" ناصر تقوایی است.
وی درباره سایر بازیگران نیز گفت: با حامد کمیلی در "گیلدا" کار کرده بودیم و می‌توانم بگویم این نقش از نظر شخصیتی بسیار با خودش فاصله دارد. با آناهیتا درگاهی اولین همکاری‌مان بود دوست داشتیم کاراکتری که از او می‌سازیم برایمان یادآور هنرپیشه‌های قبل از انقلاب مثل فروزان باشد و برای نقش هم بسیار زحمت کشید. حمیدرضا پگاه نیز یک حضور افتخاری مؤثر داشت. با بابک کریمی هم اولین همکاری‌مان بود که می‌توان گفت در این فیلم قطعاً شخصیتی متفاوت از او خواهید دید. با فرخ نعمتی هم قبلاً کار کرده بودم بازیگری که همیشه برایم آدم درجه یکی است. علی اوجی هم خیلی صمیمانه کنار ما حضور داشت و سیاوش پورخلیلی تدوینگر هم برای ما بازی کرده و درباره حضور افشین هاشمی هم ترجیح می‌دهم مخاطب او را در سینما ببیند.
"دشمنان" کاری فرهنگی اجتماعی است
در ادامه فیلم "دشمنان" به کارگردانی علی درخشنده با حضور او و رؤیا افشار بازیگر فیلم معرفی شد.
درخشنده در رابطه با تازه‌ترین اثر سینمایی خود گفت: روزی که فیلمنامه از سمت بردیا یادگاری به دستم رسید در همان وهله اول آن را به خانم افشار دادم تا نظرشان را بدانم، چون می‌دانستم که به‌شدت سختگیر هستند و زمانی که نظرشان مثبت بود بلافاصله پیشنهاد نقش را مطرح کردم. به همین خاطر احساس می‌کنم او نظر بهتری می‌تواند درباره فیلم بدهد.
رؤیا افشار نیز در ادامه این سخنان اظهار کرد: من به هیچ جوانی که تازه‌وارد کار سینمای بلند می‌شود به چشم تازه‌کار نگاه نمی‌کنم چون این افراد کسانی هستند که جسارت حضور در این عرصه سخت را دارند. هرچند علی درخشنده سال‌ها تجربه حضور در سینما را دارد. همان‌طور که آقای درخشنده اشاره کرد بنده نسبت به فیلمنامه سختگیرم چون به نظرم ضامن اعتبار ما همین سختگیری‌هاست. در مورد این فیلمنامه باید بگویم موضوع عمیق اجتماعی دارد و به تأثیرات متقابل آدم‌های اجتماع بر یکدیگر اشاره می‌کند که گاهی خوشایند و گاهی ناخوشایند است. "دشمنان" کاری فرهنگی اجتماعی است که بخشی از مردم درگیرش هستند بنابراین حضورش در سینما لازم بود.
علی درخشنده نیز در این رابطه اشاره کرد: عواملی که قرار است در یک پروژه کار کنند همه باید در خدمت تفکری باشند که فیلمنامه رقم زده و محتوای مضمون را درک و قبول کنند. اگر کاری مورد پسند یکی از عوامل نباشد قطعاً انگیزه‌ای برای اعمال یک کار خوب ندارد، اما خوشبختانه از مجید برزگر به‌عنوان تهیه‌کننده تا تک‌تک عوامل همه چنین روحیه‌ای داشتند. بهترین اتفاق این بود که تمام تلاشمان را کردیم فیلمی بسازیم که در رده خاصی قرار نگیرد. "دشمنان" اگرچه درامی روانشناختی است اما امیدوارم برای همه اقشار جالب توجه و قابل تأمل باشد. این فیلم کار کم دیالوگی است و در این مواقع اتفاقاً کار صدا سخت‌تر است. ما به دنبال کمال بودیم هرچند که می‌دانیم ضعف‌هایی هم در کار وجود دارد.
افشار درباره تجربه بازی در این اثر گفت: خلق محیط برای بازی در این فیلم سخت بود. ما حتی در حین ضبط با هم بحث می‌کردیم چون برایمان مهم بود که چه نتیجه‌ای را می‌خواهیم روی پرده ببریم. تمام تلاشم را کردم آنچه مورد نظر کارگردان بود را انجام دهم و به‌گونه‌ای بازی کنم که مردم هم احترامشان حفظ شود.
"پدران" از پسران می‌گوید
"پدران" به کارگردانی سالم صلواتی دیگر فیلمی بود که روز گذشته در برنامه "تا جشنواره 38" معرفی شد. شهرام مسلخی تهیه‌کننده و هدایت هاشمی، مهشید ناصری و کیوان پرمر بازیگران فیلم در نشست حضور پیدا کردند تا به آخرین فعالیت سینمایی و حضورشان در جشنواره فیلم فجر بپردازند.
هاشمی درباره حضورش در فیلم "پدران" گفت: وقتی این کار به من پیشنهاد شد بزرگ‌ترین حسنش آشنایی چندین ساله با شهرام مسلخی تهیه‌کننده و محمدرضا گوهری نویسنده اثر بود.
وی افزود: طی این سال‌ها نقش‌های متفاوتی بازی کردم اما نقشی در فضای فیلم "پدران" هیچ‌وقت کار نکرده بودم و شرایط فیلم برایم جدید و ویژه بود. ضمن این که حضور عوامل پشت صحنه و اولین همکاری سینمایی جدی با همسرم مهشید ناصری کار متفاوتی را برایم رقم زد.
مهشید ناصری نیز بیان کرد: من بیشتر تجربه کار تئاتر دارم و برای این نقش حضور آقای هاشمی مؤثر بود. البته او مرا برای نقش دیگری پیشنهاد داد و درنهایت من کاراکتر دیگری را بازی کردم؛ نقشی که 15 سال بزرگ‌تر از خودم است. تجربه بازی در این فیلم را دوست داشتم و می‌توانم بگویم این کار برای من حکم مدرسه را داشت و حضور آقای هاشمی بسیار مفید بود. با تمام وجود آنچه در توانم بود برای این کار گذاشتم.
مسلخی نیز در توضیح روند کار گفت: سالم صلواتی چند سال زودتر از من دغدغه آغاز تولید داشت و با تهیه‌کننده‌های زیادی صحبت کرده بود اما به نتیجه نرسید تا این که طی جلساتی همکاری‌مان شکل گرفت. تهیه‌کنندگی برای من محلی برای یادگیری است اما شخصاً سودای فیلمسازی دارم و کسب تجربه می‌کنم. این کار شروع خوبی برای فعالیت سینمایی من بود و همکاری با سالم صلواتی نیز اتفاق خوبی را برایمان رقم زد و همین که بین 10 فیلم انتخاب شدیم جای خوشحالی دارد و نشان می‌دهد استانداردهای لازم را داراست.
کیوان پرمر دیگر بازیگر این فیلم نیز عنوان کرد: "پدران" اولین کار جدی فیلم بلند من است و باعث شد فضایی کاملاً حرفه‌ای را تجربه کنم. فیلمنامه را خیلی دوست داشتم و حس می‌کردم نقش پیشنهاد شده را واقعاً می‌شناسم. بزرگ‌ترین حسنی که کار برایم داشت حضور کسانی بود که از آن‌ها آموختم و خوشحالم به من اعتماد داشتند. من هم تمام تلاشم را کردم اگرچه نمی‌دانم چقدر موفق شدم. نکته جالب فیلمنامه این بود که اگرچه نام فیلم "پدران" است اما درباره پسران حرف می‌زند.
در این بخش شهرام مسلخی تلفنی با سالم صلواتی ارتباط برقرار کرد و این کارگردان در سخنانی گفت: "پدران" حاصل زحمت گروهی است که با کمترین توقع و بیشتری توان پای کار آمدند. این فیلم محصول پنج سال دوندگی است و همراهی تهیه‌کننده باعث شد تا "پدران" در آرامش ساخته شود. بازیگران خوب و شناخته‌شده همراه و جوانان تازه‌وارد در جلو و پشت دوربین کار را برایمان شیرین کرد. امیدوارم خانواده بتواند با فیلم ارتباط برقرار کند چرا که مجموعه‌ای پرانرژی دور هم جمع شدند تا این اثر تبدیل به اثری دیدنی برای مخاطب شود.
"قصه دختران فروغ" به کارگردانی خاطره حناچی و "زمستان است" ساخته مهرداد زاهدیان دو فیلم مستندی بودند که روز سه‌شنبه در برنامه "تا جشنواره 38" معرفی شدند.
مسئولان با سعه صدر "قصه دختران فروغ" را ببینند
خاطره حناچی کارگردان مستند "قصه دختران فروغ" در معرفی تازه‌ترین اثر خود بیان کرد: "قصه دختران فروغ" روایتی از دختران یک مرکز نگهداری تحت نظر بهزیستی است که بخشی از زندگی‌شان را بیان می‌کنند. این دختران به دلایلی از مرکز بیرون آمده و با اتفاقاتی در جامعه مواجه می‌شوند. شکل‌گیری نوع روایت هم به دغدغه شخصی من برمی‌گردد که در مواجهه با یک سری جریانات باعث شد تولید این پروژه 7 سال به طول بیانجامد.
وی با اشاره به این که این مستند ماجرایی از سال 91 تا 94 را روایت می‌کند، اضافه کرد: تا اینجای کار مشغول تدوین بودیم برای نمایش، اما هر چه جلوتر رفتیم اتفاقاتی رخ داد که امکان نمایش پیدا نکردیم و مدتی از جریان دور شدم. به‌مرور مسائلی بسیار بزرگ‌تر در رابطه با موضوع این مستند رخ داد که احساس کردم باید تغییراتی اساسی در مبحث مورد نظر بدهم. البته در این مدت بی‌کار نبودم و دو فیلم کوتاه و چند کار پژوهشی انجام دادم و یک همکاری نیز با خارج از کشور داشتم تا هشتمین کارم "قصه دختران فروغ" در اردیبهشت 98 به سرانجام رسید.
حناچی همچنین عنوان کرد: تماشای این مستند حوصله می‌خواهد چون روندی که در کار خواهید دید مسیری است که من در تدوین طی کردم. به این صورت که آرام شروع می‌شود به فراز و فرود می‌افتد و دوباره فضایی آرام می‌گیرد. اگرچه بهزیستی کل کشور مخاطب اصلی کار است اما این فیلم برای همه مخاطبان با هر درجه و تحصیلات است.
این کارگردان همچنین در رابطه با پیام این مستند گفت: خصلت انسان، نوع‌دوستی و خیرخواهی است و این فیلم تلنگر می‌زند به انسان‌هایی که می‌خواهند کار خوب انجام دهند اما لازم است از خودشان بپرسند که چقدر انجامش را بلدند و کمک کردن را به شکل درست انجام می‌دهند. نکته بعدی این که فیلم، نظام سلطه تربیتی را نقد می‌کند که این صرفاً مربوط به مسئولان نگهداری آن مرکز نیست بلکه والدین و همه ما را شامل می‌شود. فکر می‌کنم اگر مسئولان بهزیستی کل کشور با سعه صدر فیلم را ببینند اتفاق بهتری برای بچه‌ها رقم بخورد. من که تا الان نتوانستم اتفاقی رقم بزنم چون بارها دعوتشان کردم و نیامدند در صورتی که تماشای فیلم می‌تواند کمک بسیاری جهت رفع برخی موانع کند.
وی افزود: اکثر مسئولین در رابطه با فیلم‌هایی که روی آسیب‌های اجتماعی کار می‌کنند سعه صدر ندارند و همین باعث می‌شود که اغلب ما متهم می‌شویم به این که سیاه نمایی کردیم و به جای حل مشکل، اصل مسئله را تکذیب می‌کنند. اگر مدیران بتوانند صاحبان این آثار را در کنارشان ببینند نه مقابلشان، اتفاقات بهتری می‌افتد. این آثار غالباً بازنمایی یک بحران است که متولی دارد و خیلی خوب می‌شود که متولی، کار را ببیند و کارشناسانه به حل آن بپردازد. به اعتقاد من مستند، وظیفه ارائه راه حل ندارد بلکه باید صورت مسئله را مطرح کند.
"زمستان است" روایت جوانمرگی است
مهرداد زاهدیان کارگردان مستند"زمستان است" نیز در ابتدای این نشست با اشاره به این که بیش از سه سال جمع‌آوری منابع تحقیق زمان برده است، گفت: مستند "زمستان است" محصول تلاش یک تیم است که به‌زودی در جشنواره فیلم فجر مورد نقد و قضاوت مردم و منتقدان قرار می‌گیرد.
وی همچنین درباره محتوای این اثر نیز توضیح داد: موضوع این مستند که در حال و هوای لاله‌زار روایت می‌شود، بررسی شیوه مواجهه جامعه ایرانی با پدیده‌های مدرن است. چیزی که از آن به‌عنوان گذار از جامعه سنتی به جهان مدرن یاد می‌کنیم که متأسفانه بیش از 100 سال طول کشیده و همچنان ادامه دارد. این مسئله برای من خیلی جذاب بود چرا که نوع مواجه شدن با این دوره و عبور کردن از آن مقوله‌ای است که این دوره تاریخی را شکل می‌دهد و علت رفتار امروز ما را تعریف می‌کند.
زاهدیان افزود: وقتی شما در مورد یک فضای شهری که ممکن است خاطره‌های زیادی در خود جا داده باشد حرف می‌زنید قطعاً کنجکاوی برانگیز است و من هم تلاش کردم مخاطب را با خاطره‌ها و کنجکاوی‌هایش مواجه کنم اما نکته مهم این که مستند "زمستان است" و آثاری از این دست، استمرار داشته باشند چون منابع قابل ارجاعی هستند برای نسل‌های بعدی و من هم تمام تلاشم این بود بتوانم کاری بسازم که برای آیندگان هم مفید باشد.
این کارگردان در رابطه با این که این مستند چقدر می‌تواند منبع قابل استنادی باشد عنوان کرد: متأسفانه ما روایت‌های مختلفی حتی از یک موضوع تاریخی داریم که ممکن است خوانش مختلفی از آن شود و این نگران‌کننده است. در "زمستان است" تلاش کردیم بتوانیم روایت‌های مختلف را بگیریم و فصل مشترکشان را مبنای صحت موضوع قلمداد کنیم. برخی موضوعات هم تفسیرهایی است که برخی آدم‌های فراتر از مرجع می‌گویند مثلاً معماری بناهای قدیمی یا تطبیق برخی فضاهای لاله‌زار را با چند مورخ در میان گذاشتیم که سخنانشان از هر سندی معتبرتر است. مثل عبدالله انوار که خودش تهران پژوه و محققی بنام است و اطلاعات قابل توجه و درخوری از پایتخت دارد.
مهرداد زاهدیان درباره فضای تلخ مستند گفت: با این که فیلم تلخی است موافقم اما نه از این جهت که افسوس گذشته را می‌خوریم چون اساساً فیلم نوستالژیکی نیست. شما در این فیلم تصاویر کمتر دیده‌شده‌ای را خواهید دید که از آرشیوهای مهم دنیا جمع‌آوری شده است. به‌عنوان مثال کارمند آن دوره سفارت انگلیس که خانه‌اش در لاله‌زار بوده و از اطراف محل زندگی‌اش عکس گرفته را شما در این اثر می‌بینید. این فیلم بیش از آنکه افسوس بخورد شکایت از سرنوشت می‌کند و روایتی از جوانمرگی است در اوج روزهایی که می‌توانست پر و بال بکشد و مزیت‌ها و ظرفیت‌هایش را معرفی کند، یک‌باره با کودتای 28 مرداد مواجه می‌شود و حاکمیت می‌خواهد این فضا را از محتوای روشنفکری تهی کند و تقدیر خوبی برای لاله‌زار رقم نمی‌خورد. این روند ادامه پیدا می‌کند و مرگ درست در جوانی لاله‌زار اتفاق می‌افتد تا به سال‌های انقلاب می‌رسد و تفسیر انقلابیون هم خیلی منصفانه نبود و سعی در پاک‌سازی فضا کردند.
زاهدیان همچنین اشاره کرد: خوشحالم که در سال‌های اخیر توجه به ژانر مستند بیشتر شده اگر این روند ادامه‌دار شود مستند بخش مهمی از زندگی مردم خواهد شد و مردم تعریف جدیدی از این گونه سینمایی خواهند داشت. جامعه مستندساز هم باید رویکردش را به فیلم مستند به‌گونه‌ای به‌روزرسانی کند تا این سینما بتواند در بازار عرضه و تقاضا به‌خوبی معرفی شود. این یک رابطه دوسویه بین فیلمساز و مردم است. فیلمساز باید به جذب مخاطب توجه کند و مردم هم نگاهشان را به مقوله سینما جدی‌تر کنند نه این که صرفاً سینما را خوش‌گذرانی ببینند.
برنامه "تا جشنواره 38" به منظور معرفی آثار راه‌یافته به سی و هشتمین دوره از جشنواره فیلم فجر از پنج تا هشتم بهمن در سالن رودکی مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار شد.