سرویس سینمایی هنرآنلاین: فیلم کوتاه "مرگ تدریجی" به کارگردانی آمین صحرایی و تهیه‌کنندگی شادمهر راستین هفته پیش در شصت و چهارمین جشنواره منطقه‌ای سینمای جوان (آسوریک)، جایزه بزرگ جشنواره، همین‌طور تندیس بخش تصویربرداری را از آن خود کرد. این فیلم ماجرای زندگی یک دختر جوان و خانواده اوست که در یک شب به تصویر کشیده می‌شود.
آمین صحرایی در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره این فیلم بیان کرد: "مرگ تدریجی" اولین فیلم من است که پیش از ساخت، فیلمنامه آن چندین جایزه ویژه از جشنواره‌ها دریافت کرد و به‌عنوان بهترین فیلمنامه پیچینگ جشنواره فیلم کوتاه تهران در سال 1397 انتخاب شد. از آنجا که بسیار روی آن حساس بودم و می‌خواستم همه چیز به نحو احسن انجام شود، برای ساخت آن تردید داشتم تا این که رسول صدرعاملی با تشویق‌هایش به من انگیزه داد فیلم را با سرعت بیشتری بسازم و وسواس اضافی را کنار بگذارم. از سوی دیگر زمانی که شادمهر راستین تهیه‌کنندگی این فیلم را بر عهده گرفت توانستم با خیال آسوده‌تری به سراغ ساخت فیلم بروم.
او در ادامه درباره دلایل موفقیت این فیلم گفت: بر اساس بازخوردهایی که از تماشاگران فیلم و هیئت‌های داوران گرفتم، احساس می‌کنم به دلیل موضوع فیلم که جهان‌شمول است و بسیاری از مخاطبان با آن همزادپنداری کرده‌اند توانست دیده شود."مرگ تدریجی" با دو جهان متفاوت مخاطب را روبرو می‌کند و سکانس اول فیلم در جغرافیای زمانی تهران دهه 1330 می‌گذرد.
این فیلمساز جوان همچنین درباره نحوه شکل‌گیری ایده “مرگ تدریجی” نیز توضیح داد: ایده ابتدایی را مدت‌ها بود در ذهن داشتم درواقع از زمانی که پدربزرگم در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری بود و ترس از دست داد او را داشتم ایده ساخت فیلم به ذهنم رسید و درنهایت با تغییرات فراوانی که روی فیلمنامه انجام دادم، متفاوت‌تر از ایده ابتدایی به اینجا رسید.
او ادامه داد: ترجیح می‌دهم مخاطبان خود، به پیام برسند تا این که من به‌عنوان کارگردان و نویسنده آن را به‌وضوح بیان کنم، اما مفهوم پنهانی و عمقی که در طول فیلمنامه و ساخت برای رسیدن به آن تلاش کردم مفهوم جهان‌های موازی و شکست زمان است. در آن زمان مطالعات گسترده‌ای راجع به فیزیک سیاه‌چاله‌ها، کوانتوم و دیگر شاخه‌ها انجام داده بودم و می‌خواستم چیزی که ذهنم را درگیر کرده در نقطه‌ای از فیلم بگنجانم، اما نه اینکه به‌طور ضمنی و آشکار به آن اشاره کنم.
صحرایی همچنین درباره سکانس پایانی فیلم که زن و مردی با ظاهر غریبه وارد داستان می‌شوند که هردو لباسی سراسر سفید پوشیده‌اند، بیان کرد: در فیلم "مرگ تدریجی" دنیای جدید که شکست زمان در آن اتفاق می‌افتد و این شکست با صدای افتادن لیوان و خرد شدن آن شنیده می‌شود وارد دنیای سورئال می‌شود که ترکیبی از ژانر وحشت است و این جایی است که مرز بین واقعیت و رؤیا از بین می‌رود. من دقیقاً می‌خواستم لباس‌های خواب سفید طراحی شوند که به تم وحشت اضافه کند و آن‌ها شبیه دو روح به نظر آیند. ضمن اینکه سفیدی آن‌ها از روحیه جوانی می‌آید و دنیایی که در مقابل خود دارند، اما بالعکس دنیای کاراکتر اصلی ما تیره و تار است.
این کارگردان در خاتمه درباره وضعیت نمایش فیلم در داخل کشور نیز گفت: با توجه به اینکه فیلم مرگ تدریجی جایزه بزرگ جشنواره آسوریک را دریافت کرده است و با توجه به آیین‌نامه جشنواره، فیلم "مرگ تدریجی" مستقیماً به جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران در سال ۱۳۹۹ و نیز جشن مستقل فیلم کوتاه خانه سینما راه خواهد یافت. بنابراین تا آن زمان اکران عمومی نداریم و بعد از این جشنواره‌ها برای اکران در هنر و تجربه اقدام خواهیم کرد.