سرویس سینمایی هنرآنلاین: منصور لشکری قوچانی تهیه‌کننده سینما آخرین بار دو سال پیش فیلم "قاتل اهلی" به کارگردانی مسعود کیمیایی را روی پرده سینماها داشت که با حواشی بسیار اکران شد. این تهیه‌کننده از آن زمان تاکنون موفق به ساخت فیلم دیگری نشده است.
لشکری قوچانی در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره دلایل کم‌کاری‌اش گفت: این روزها شرایط اقتصادی به‌قدری بد شده است که متأسفانه بهترین فیلم‌های اجتماعی نیز فروش بسیار پایین دارند و اغلب آن‌ها در حال ضرردهی هستند. یک فیلم در بهترین حالت باید بالای 30 میلیارد فروش داشته باشد تا بتواند هزینه‌های تولید را تأمین کند و اندک سودی هم داشته باشد. بیشتر آثاری که تولید می‌شوند فیلم‌های مستقل نیستند و بعد فروش و سود برایشان چندان اهمیتی ندارد. من یک تهیه‌کننده مستقل هستم و با سرمایه‌داران مستقل مانند خودم کار می‌کنم. من باید به نحوی فیلم تولید کنم که ضرر نکند و بتواند اندک سود را داشته باشد یا حداقل آن‌قدر بفروشد که هزینه‌های تولید را بازگرداند.
وی ادامه داد: در این حالت ساخت فیلم اجتماعی در حالی که امیدی به بازگشت هزینه‌های آن نیست، کار سختی است و شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز به این مسئله دامن زده است. ضمن این که رانت‌ها و رقابت‌های اکران نیز موجب شده است مخاطب کمتر به سینمای برود. می‌توان گفت همه چیز دست‌به‌دست هم داده تا این رشد چند ساله که در سینمای ایران شاهد بودیم از بین برود.
تهیه‌کننده "قاتل اهلی" ادامه داد: متأسفانه فیلم‌های کمدی نیز که روی پرده می‌روند اغلب تفریحی‌های سخیف هستند که موقعیت ندارند و با زیر پا گذاشتن خطوط اخلاقی موجب پایین آمدن سطح سینما شده‌اند. البته این فیلم‌ها نیز خط پایان دارند که به نظر می‌رسد در حال حاضر به انتهای آن رسیده‌ایم.
لشکری قوچانی در ادامه درباره نقش تلویزیون و تبلیغات فیلم‌ها در این رسانه عنوان کرد: فیلم‌های اجتماعی زمانی سلیقه مخاطب را تغییر می‌داد اما این تولید این فیلم‌ها نیز کم شده است. حتی برنامه‌های سینمایی تلویزیون نیز که موجب آگاهی دادن به مخاطب می‌شدند یا تعطیل شده‌اند یا در بدترین زمان ممکن روی آنتن می‌روند. فرهنگ برای این کشور لازم است و صداوسیما از این قافیه باز مانده است. فیلم‌های در حال اکران باید نقد و بررسی شوند و نسبت به آن‌ها به مخاطب آگاهی داده شود. بحث تبلیغات هم امری جداست که تلویزیون آن را با عدالت میان فیلمسازان انجام نمی‌دهد. امروز تبلیغات کالاهای مصرفی بسیار بیشتر از تبلیغ کالاهای فرهنگی در تلویزیون دیده می‌شود و سینمای ایران در حال مردن است. در چنین شرایطی سازنده تنها می‌تواند تلاش کند تا خودش از میان نرود.
لشکری درباره بحث رده‌بندی سنی و ممیزی نیز اظهار کرد: رده‌بندی سنی اتفاقی خوب در سینمای ما است و اطلاع‌رسانی درست به مخاطب وظیفه همه ماست تا او حق انتخاب بیشتری داشته باشد، اما ممیزی در مسائل اخلاقی ما رخ نداده است و در 10 سال اخیر مخاطب به دیدن فیلم‌های سخیف و غیراخلاقی ترغیب شده است. سینمای ما پیشرو نیست تا مخاطب را به دیدن آثار خوب تشویق کند و این ممیزی در کل سینما غالب شده است. امروز همه به خود اجازه می‌دهند درباره سینما اظهارنظر کنند. اتفاقاً ممیزی و سلیقه دو عامل اصلی دلزدگی مخاطب و قهر او از سینما هستند. وقتی فیلمی حرف دل مخاطب را نمی‌زند و بی‌اثر است، او چطور باید با این اثر ارتباط برقرار کند. اگر بحث رده‌بندی سنی به لحاظ ممیزی پنهانی باشد که به سینما لطمه می‌زند، اما اگر تنها جنبه اطلاع‌رسانی داشته باشد اتفاقات خوبی را رقم می‌زند.