سرویس تجسمی هنرآنلاین: نمایشگاه نقاشی وحید جعفرنژاد با نام "ساعتی با رقص حشرات" در گالری هما، نمایشگاه نقاشی علی نادری با نام "رنگ و آب" در گالری دنا، نمایشگاه نقاشی، حجم و چیدمان شقایق احمدیان با نام "کلمات درست را پیدا خواهم کرد و ساده خواهند بود" در گالری پروژه‌های آران و نمایشگاه آثار پوریا نهایی در گالری گلستان، سوژه‌های این هفته گالری‌گردی هنرآنلاین هستند.
دنیای منحصربه‌فرد حشرات
نمایشگاه نقاشی وحید جعفرنژاد با نام "ساعتی با رقص حشرات" در گالری هما برپاست. این هنرمند جوان سه سال پیش درگذشت و حالا یادبودی برای او به وسیله نمایش آثار و انتشار کتاب، در گالری هما شکل گرفته است. آثار جعفرنژاد معمولا تصاویری عجیب و غریب هستند که از ذهنی پیچیده می‌آیند. تأثیر روحیات غیرمعمول او در نقاشی‌هایش کاملاً مشهود است و تصاویری که در مقابل چشم بیننده قرار می‌گیرد، نقاشی‌هایی سورئال هستند که دنیایی خیالی با موقعیت‌هایی غیرمعمول را تداعی می‌کنند. او که از برگزیدگان نمایشگاه "منتخب نسل نو" بود در نقاشی‌های ذهنی خود دنیایی منحصربه‌فرد و غیرقابل‌پیش‌بینی را به نمایش می‌کشید که به دلیل شخصی بودن آنها، مورد توجه مخاطبان و هنرمندان قرار گرفت.
در بیشتر آثار او حشرات و حیوانات به عنوان سوژه اصل به چشم می‌آیند و به نظر می‌رسد نقاش این موجودات را جایگزین انسان کرده است تا دنیایی جدید با ساکنانی متفاوت را خلق کند. با این حال حشرات او گاه شباهت بسیاری به انسان دارند و می‌توانند واقعیت اطراف ما را از دریچه ذهن و روان هنرمند نمایش دهند. جانوران گوناگون گاه به شکلی مستقل در میان کادر حضور دارند و تصویری دیده می‌شود که مانند پرتره‌ای ثبت شده از آنها به چشم می‌آید. گویی این موجودات چنان جایگاه و اهمیتی دارند که نمایش چهره آنان برای مخاطب جذاب است. با این حال نحوه نمایش این موجودات، با خطوط ساده و فرم‌های آزاد، شباهتی به نقاشی‌های کودکانه دارد که فارغ از خودنمایی و ظاهرسازی، چهره و فیگوری از جانداران مختلف را به نمایش گذاشته است.
در تابلوهای دیگر نیز موجوداتی میان انسان و حشره در ارتباط با فضا و جانوران دیگر به چشم می‌آیند. اما انسان در این آثار جایگاه خاصی ندارد و حتی در مواردی که فیگوری کت و شلوارپوش به نمایش درآمده است، به جای سر او فرمی هندسی قرار گرفته است که باعث می‌شود هویت و جایگاه شخص از دیده‌ها پنهان شود. دفترهای وحید جعفرنژاد نیز به نوعی دیگر نشان‌دهنده درگیری‌ها و آشفتگی‌های ذهنی هنرمند هستند. در این دفترها او علاوه بر نقاشی و رنگ از کلاژ نیز استفاده کرده است و فضاهایی را به وجود آورده که حضور انسان در محیطی غیرطبیعی را نمایش می‌دهد.
نمایشگاه نقاشی وحید جعفرنژاد تا 15 شهریور در گالری هما واقع در خیابان کریم‌خان زند، خیابان سنایی، کوچه چهارم غربی، پلاک ۸، واحد یک میزبان هنردوستان است.
هایکوهای رنگین
نمایشگاه نقاشی علی نادری با نام "رنگ و آب" در گالری دنا برپاست. نادری در این مجموعه نقاشی‌های آبرنگ خود را به نمایش گذاشته است که خود شامل چند دسته از آثار با موضوعات مختلف است. نکته قابل توجه در دسته‌بندی موضوعی نقاشی‌های این نمایشگاه، هایکوهایی است که در کنار هر دسته از آثار نوشته شده و همان موضوع را در قالب کلمات مطرح کرده است.
شاید با شنیدن نام آبرنگ، نخستین سوژه‌ای که برای نقاشی به نظر می‌رسد، گل است. در این مجموعه نیز تعدادی از نقاشی‌ها به همین سوژه اختصاص دارد و گلدان‌های گل، به عنوان سوژه‌های خوش آب و رنگ به تصویر کشیده شده‌اند. این تصاویر سوژه‌ای کاملاً شناخته شده را نمایش می‌دهند اگرچه بنابر ذات ماده، تصاویری گنگ با استفاده از لکه‌های رنگ به وجود آمده است. سوژه‌هایی مانند فیگور، حیوانات و... نیز در این آثار دیده می‌شود.
اما بخش دیگری از کارها که محل تمایز آثار نادری با سایر نقاشی‌های آبرنگ است، مخاطب را با فضایی کاملاً متفاوت مواجه می‌کند. در این آثار سطح کاغذ تقریبا خالی است و تنها لکه‌ای بسیار شفاف، کم‌رنگ و بزرگ، بیشتر فضای کادر را پوشانده است. اما در قسمت پایین این لکه و در فضایی کوچک، رنگ‌هایی دیده می‌شود که از دور مانند چند لکه بی‌شکل به نظر می‌رسند، اما با دقت در آنها می‌توان سنگ‌ها، لبه صخره‌ها، گیاهان و حتی تک‌درختی را دید که بسیار ظریف و کوچک به تصویر درآمده و نمایی از منظره‌ای کوهستانی را تداعی می‌کنند. این مناظر که رنگی از خیال دارند، گوشه‌ای کوچک و امن و آرام از یک دنیای بزرگ و پر هیاهو را نمایان می‌کنند.
نمایشگاه نقاشی علی نادری با نام "رنگ و آب" تا 13 شهریور در گالری دنا برپاست. علاقه‌مندان می‌توانند به نشانی خیابان سپهبد قرنی، بعد از چهار راه طالقانی، کوچه سوسن، پلاک 4، طبقه 2 مراجعه کنند.
جشنی برای زاده نشدن
نمایشگاه نقاشی، حجم و چیدمان شقایق احمدیان با نام "کلمات درست را پیدا خواهم کرد و ساده خواهند بود" در گالری پروژه‌های آران برپاست. احمدیان در این مجموعه آثاری در مدیوم‌های مختلف را بر مبنای یک موضوع واحد به وجود آورده و در قالب و شکلی متنوع به بیان ایده خود پرداخته است. حجم‌ها از دل نقاشی‌ها بیرون آمده و فضای دوبعدی تابلو، با تبدیل شدن به حجم و قرار گرفتن در میان محیط، فضایی ملموس‌تر را برای مخاطب به وجود آورده‌اند.
آنچه در بیشتر آثار دیده می‌شود فضایی مانند یک جشن پرشکوه است که با تزیینات و نورپردازی‌ها همراه شده و شادی و هیجان شرکت‌کنندگان را به همراه دارد. با این حال این جشن و شرکت‌کنندگان در آن، تفاوت بسیاری با آنچه در واقعیت دیده می‌شود، دارد.
نخستین مسئله قابل توجه، نازیبایی عناصر است و به نظر می‌رسد هنرمند عامدانه تلاش کرده است همه‌چیز ظاهری زشت و حتی ناخوشایند داشته باشد. در تابلوهای نقاشی، کیک‌های تولد به جای آنکه ظاهری زیبا و هوس‌انگیز داشته باشند، مانند حجم‌هایی سیمانی به نظر می‌رسند و همین کیک‌ها وقتی تبدیل به حجم شده‌اند، بلوک‌های ساختمانی را تداعی می‌کنند. آدم‌ها نیز وضعیتی مشابه دارند. آنها حجم‌هایی بدون ظرافت هستند که فرم بدن‌شان القاکننده ناتوانی است. گویی این جشن نه برای گرامیداشت زادروز یک آدم که برای زاده نشدن و حتی پایان زندگی او برگزار شده است.
سراسر این مجموعه راوی یک داستان است. پرندگانی که وحشیانه در اطراف کیک‌ها بال و پر می‌زنند، خبر از آشوب و اتفاقی ناگوار می‌دهند و در این جشن باشکوه ویرانی، مشغول خوش‌گذرانی هستند. نورپردازی به شکل‌های گوناگون نقش مهمی در این مجموعه دارد. در سطح دوبعدی تابلوها، شمع‌های روشن را بر روی کیک تولد یا شمعدان‌های مجلل می‌بینیم و از سوی دیگر چراغ‌های ریسه‌ای یا لوسترهایی را می‌بینم که در کنار حجم‌ها چیدمان شده‌اند. اما این نور که باید نمادی از زندگی باشد به ترس و اضطراب دامن می‌زند و گویی تنها دلیل آن روشن کردن فضا برای دیدن درها و تلخی‌هاست.
نمایشگاه آثار شقایق احمدیان تا 1 مهرماه در گالری پروژه‌های آران برپاست. علاقه‌مندان می‌توانند به نشانی خیابان نوفل‌لوشاتو، کوچه لولاگر، پلاک 5، ورودی حیاط مراجعه کنند.
آدم‌های آشوب‌زده
نمایشگاه آثار پوریا نهایی در گالری گلستان برپاست. او در این مجموعه آثار فیگوراتیوی را ارائه کرده است که انسان را در موقعیت‌های گوناگون نمایش می‌دهد. آدم‌های تنها در فضایی بی‌هویت و خالی حضور دارند، در حالی که اغلب هیچ فعالیت خاصی در آنها دیده نمی‌شود.
در هیچ‌کدام از تصاویر چهره اشخاص دیده نمی‌شود و به همین دلیل مخاطب نمی‌تواند بر اساس حالت چهره درکی از احساسات سوژه پیدا کند. با این حال فیگورها با شانه‌های افتاده‌شان، حس تردید و ناامیدی را منتقل می‌کنند. در یک تابلو زنی را می‌بینیم که دست‌ها را پشت خود گره کرده و بی‌حرکت ایستاده است. اگرچه چهره او را نمی‌بینیم اما به نظر می‌رسد نگاهش به دوردست خیره شده و در انتظار چیزی یا خبری، مدت‌ها در جای خود باقی‌مانده است.
در تابلویی دیگر آدمی را می‌بینیم که بر روی سطحی سرد و سخت خوابیده و چنان خود را جمع کرده است که رنج و درد او برای مخاطب آشکار می‌شود. بی‌تصمیمی و مردد بودن این افراد جایی تشدید می‌شود که دخترکی تنها را در حالی می‌بینیم که بادکنک از دستش رهاشده و بالا می‌رود اما هیچ واکنشی در او دیده نمی‌شود. اما یک تابلو تفاوت زیادی با دیگر آثار دارد. این بار به‌جای پس‌زمینه‌ای خالی، با نمایی از شهر و ساختمان‌های متروکه مواجه هستیم. اما در غیاب ساکنان این شهر، کرگدنی را می‌بینیم که به تنهایی در این فضا زندگی می‌کند و به نظر می‌رسد به سیاق کرگدن اوژن یونسکو، روزگاری جزء آدم‌های این شهر بوده است.
پوریا نهایی در این تابلوها با استفاده از جرم رنگ و تاش قلم‌های آزاد، حس درون تابلو را به نمایش گذاشته است. او در بیشتر موارد از ساخت‌وساز خودداری کرده و با گذاشتن رنگ‌های خیس روی یکدیگر، فضای متشنج و آشوب‌زده آدم‌ها را نشان می‌دهد.
نمایشگاه آثار پوریا نهایی تا 13 شهریور در گالری گلستان به آدرس دروس، خیابان شهید کماسایی، شماره ۳۴ ادامه دارد.